2️⃣ اما ما همانگونه که در دین اعیادی را داریم که باید در آن شاد باشیم و فرح داشته باشیم.نسبت به حزن هم همینطور است. بعضی خیال می‌کنند حزن مطلقاً بد است. اصلاً اینطور نیست. این بساط اهل دنیاست. آنها می‌خواهند انسان را از حزن جدا کنند و به عکس دائماً انسان را در ورطه‌ی حزن می‌اندازند. ما براساس تعریف الهی حزن خوب و حزن بد داریم. کما اینکه شادی خوب و شادی بد داریم. حضرت علی ع در جاهای متعدد وقتی مؤمن را توصیف می‌کنند. وقتی متقی را توصیف می‌کنند. وقتی اهل ذکر را توصیف می‌کنند. احوالات آنها را می‌گویند، از حزن آنها صحبت می‌کنند .🔶 «قُلُوبُهُمْ‏ مَحْزُونَةٌ» (نهج‏البلاغه، خطبه 193) 🔶 «فَاسْتَشْعَرَ الْحُزْنَ وَ تَجَلْبَبَ الْخَوْفَ فَزَهَرَ مِصْبَاحُ الْهُدَي فِي قَلْبِهِ‏» (نهج‏البلاغه، خطبه 87) مومن لباس حزن پوشیده است. اهل ذکر «لا تُلْهِيهِمْ‏ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّه‏» (نور/37) 🔰 این همان حزنی است که حضرت صادق ع فرمود: انسانی که در این مقام حزن است بدون تکلف دارد سلوک می‌کند. مثل حزن حضرت یعقوب که در این مصباح هست. آیه قرآن را در مصباح الشریعه اینطور معنا کردند. حضرت یعقوب می‌فرماید: «إِنَّما أَشْكُوا بَثِّي وَ حُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ» (یوسف/86) یعنی این حزن من برای من معرفت آورده است. این علم و معرفت من برای حزن است، حزن سازنده است و حزنی است که انسان را به خدا نزدیک می‌کند. نردبان سلوک انسان است. 🔶 جنس غم ابا عبدالله از نوع دوم است. شما هزاران هزار کنفرانس علمی هم که برگزار کنید نمی تواند جای اشک بر اباعبدالله را بگیرد. جای اشک بر اباعبدالله را نمیتوان با دانش پر کرد البته که گریه با معرفت بهتر است پایان قسمت #دوم از #شب_اول 💠 @rezakarimi_ir