‌ تن و جانِ آدمی ، غم را به موازاتِ شادی دوست می‌دارد . نمی‌توان انسانی را در جهان یافت که مطلقا لبخند به لب داشته و شاد و مفرح ، مشغولِ گذراندنِ زندگی باشد . ولیکن یافت می‌شود انسانی که دائما غم را به صورت و دل و جان و فکر و ذکر راه داده باشد . زیرا که آدمی ، خواهان اندوه است ... از تمامیِ این واژگانِ سرگردانِ حیران و آشفته بگذریم . به رسم رفاقت و محبتِ عمیقی که نسبت به دوستانمان ، نزدیکانمان و همراهانمان‌ داریم ، تا حدی که در توانِ اندامِ رنجورمان است ؛ صفحه‌ای لبخند را یا قطره‌ای شادی را به دیگران ارزانی کنیم . #لبخند #زیبایی_زندگی #رضوانه