رژیم صهیونسیتی هم از دیشب تا کنون در یک همکاری آشکار با تحریر الشام در حال بمباران همه گذرگاه های مرزی سوریه و لبنان است تا مانع کمک حزب‌الله به سوریه شود.

همین کاروان اکنون بدون دردسر به ورودیهای شهر حمص رسیده است و برای خنازیر(علوی ها) رجز خوانی میکنند. سقوط حمص تا امشب یا فردا دور از انتظار نیست...

هسته های خفته مسلحین در جنوب سوریه هم درحال بیدار شدن هستند و تعدادی از شهرها را تصرف کرده اند. اینها قبلاً در ازای تحویل دادن تسلیحاتشان و برخورداری از عفو دولتی، حاضر به صلح با ارتش شده بودند که امروز در این بزنگاه مشخص شدن چندان هم بدون سلاح نیستند. در هر حال دومینو سقوط شهر ها اکنون به جنوب سوریه و استان درعا رسیده است.

به نظر می‌رسد با این روند و تعلل حامیان دولت سوریه و عقب نشینی های ارتش، جمعه هفته بعد دیگر در سوریه دولت مرکزی وجود نخواهد داشت.

نگاهی کلان به آنچه در سوریه در حال وقوع است. تحریر الشام به همراه سایر تروریستها و هم‌پیمانانش، در حال حاضر یک چهارم کشور را در شمال غرب و شمال کشور تحت کنترل دارند. دولت در حلب، ادلب و رقه و به طور جزئی در حماه و حمص حضور خود را از دست داده است. فضای خالی مانده توسط دولت در این منطقه توسط شورشیان اشغال شده، در حالی که احتمالاً مرکز و شرق کشور در نقاط کلیدی به دست کردها خواهد افتاد. در روزها و ساعات اخیر، کردها نقاطی را در ورودی صحرایی که ارتش سوریه به دلیل ترس از از سرگیری حملات داعش رها کرده بود، تصرف کرد، حملاتی که چیز جدیدی نیستند. تروریست‌ها از اواخر ۲۰۱۷ عملیات‌های شورشی را در سرتاسر صحرای سوریه انجام داده‌اند، با حمایت غیرمستقیم از پایگاه آمریکایی در التنف، جایی که فقط چند صد شورشی به لطف حمایت آمریکایی‌ها باقی مانده‌اند. ما می‌توانیم وقایع را در سوریه به عنوان عملی برای کاهش نفوذ روسیه و ایران در خاورمیانه ببینیم در برابر ایالات متحده که در حال عقب‌نشینی از منطقه است و اسرائیلی که به یک قدرت منطقه‌ای تبدیل شده است. وضعیت کاملاً استثنائی است تا این پروژه به نتیجه برسد، زیرا این مسئله ارتباط تهران و دمشق را قطع کرده و بنابراین عرضه حزب الله را از طریق زمین مختل می‌کند. با این حال، این امر منجر به مجموعه‌ای از تعارضات منافع می‌شود که می‌تواند منجر به جنگی بزرگ در منطقه سوریه گردد. ترکیه نمی‌خواهد اجازه تقویت کردها در سوریه را بدهد، بنابراین عملیات‌های جدید فرامرزی در آینده نزدیک ممکن است مانند عملیات‌های ۲۰۱۶، ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ تکرار شود. از طرفی، روسیه نمی‌خواهد شورشیان پایگاه‌هایی در طرطوس و لاذقیه داشته باشند، بنابراین احتمالاً در حال بررسی گسترش منطقه تحت کنترل در اطراف سواحل می‌باشد. و در نهایت، ایران نمی‌تواند این مسیر زمینی را از دست بدهد و بنابراین ممکن است مداخله مستقیم با تأیید دولت سوریه به زودی مورد توجه قرار گیرد، از جمله عراق، زیرا امنیت آن به ثبات همسایه سوری‌اش وابسته است. در پایان، جنگ در سوریه به همان نقطه داغ اولیه در دهه اول این درگیری بازگشته است. ما شاهد بازسازی مناطقی از نفوذ در خاورمیانه هستیم که بار دیگر به بی‌ثباتی منطقه خواهد انجامید. @risman

🛑زیرنویس های شبکه خبر، لفظ تروریست‌های تحریر الشام را به مخالفان مسلح سوری تغییر دادند.

ارتش سوریه تمام تجهیزات و نفرات خود را از جنوب سوریه به پایتخت فراخواند، انتظار می‌رود استان های درعا، سویدا و قنیطره نیز تا فردا همگی سقوط کنند. آیا ارتش قصد دارد در دمشق مقاومت کند یا اینکه با رسیدن تروریست ها به دروازه های پایتخت، یک معامله بزرگ برای خروج بشار و اعضای دولت رخ داده و سناریوی افغانستان تکرار خواهد شد؟

🔴سقوط سوریه برابر با پایان فلسطین است 🔹شهید «سیدحسن نصرالله» 🔸 الجبهة العالمية لشباب المقاومة https://eitaa.com/joinchat/3545694224Ccf85b685fb

چرا سوریه به اینجا رسید؟ دولت بشار بدون تعارف یک دولت دیکتاتوریه و شخص محوره مثل همه کشورهای عربی نقاط مثبتی داره و منفی 🔹نقاط مثبت: سکولار بودن در فضای غالب سلفی ،آزادی فرقه ها و ادیان، آزادیهای مدنی ،حمایت از آرمان فلسطین، سوسیالیستی بودن و داشتن خدمات اجتماعی و درمانی، روشنفکر و تحصیل کرده بودن شخص بشار(چشم پزشکه) 🔻نکات منفیش: بعثی و تک حزبی بودن، نداشتن انتخابات آزاد، فساد کارکنان و شخص محوری، سابقه بد در سرکوب شدید اخوان و سلفی ها و حتی بدنه مردمی اونها 🛑اما مهمترین عامل نارضایتی فعلی مردم مسائل اقتصادیه، دلایلش هم به این صورت: میادین نفتی سوریه در شرق فرات افتاده دست کردها و شرکتهای آمریکایی و درآمد نفتی دولت کاملا قطع شده میادین گازی بادیه سوریه هم توسط داعش نابود شده بود اقتصاد توریسم هم که ده ساله تعطیله نیروگاه ها و زیرساخت های مهم بیشترشان نابود شده بود 🔻مثلا همین حلب روزی سه ساعت برق داشت، درحالیکه ادلب که تحت کنترل تحریر الشام بود به شبکه برق ترکیه وصل بود. 🔻دولت از دادن حقوق حتی ارتشی‌ها و کارمندانش عاجز بود و به همین دلیل فساد و رشوه زیاد شده بود، سیستم خدماتی و بهداشتی و اعطای خانه و ... هم که قبل از جنگ خیلی قوی بود به کل تعطیل شده بود. 🔻آمریکا هم یک نظام تحریمی گسترده موسوم به تحریم‌های سزار اعمال کرده بود که هیچ کس حق سرمایه‌گذاری و بازسازی سوریه رو نداشته باشه. 🔻همین عوامل به همراه عدم مداخله یا سرمایه گذاری ایران و روسیه هم باعث شده بود که اوضاع وخیم تر و نارضایتی‌ها گسترده تر شود. 🔻در کنار اینها تکروی های حزب بعث و علی الخصوص شاخه حرث القدیم این بخش که با کج سلیقگی نیروهای مردمی دفاع وطنی رو منحل کردند و قوای مقاومت رو مجبور به تخلیه و خروج از مناطق استراتژیک از جمله حلب و درعا کرده و از دخالت و مدیریت ایران در ساختار قدرت یا ایجاد تغییرات اجتماعی و سیاسی هم جلوگیری کردند. 🔸اینها به اضافه نبود روحیه ملی در مردم و خلأ انگیزه های ایدئولوژیک و در صفوف ارتش و آپدیت نشدن نرم افزار حزب بعث، فرقه ای و قومی بودن بافت جمعیت و.... همگی دست به دست هم داده تا شرایط فعلی ایجاد شود. @risman

تا ساعاتی دیگر دکتر بشار الاسد، رئیس جمهور سوریه در تلویزیون ملی سخنرانی خواهد کرد، احتمالا چیری از جنس من صدای انقلاب شما را شنیدم آن مرحوم. البته با این تفاوت که سازوکاری برای انتقال قدرت یا تعیین فرایند دوره گذار مشخص خواهد شد و نتیجه توافقات امروز بین ایران_ترکیه_ روسیه را مشاهده خواهیم کرد. در هر صورت خود دولت فعلی و بشار هم آگاه هستندکه ادامه شرایط کنونی ممکن نیست , و ماندن بیش از این به صلاح نیست. برای ما اما در بهترین حالت شاید توانسته باشیم علاوه بر قول حفظ حرمت حرمین دمشق، امتیازات دیگری همچون دسترسی به مرز لبنان و حفظ خط تامین سلاح حزب الله یا شاید حفظ مصیاف و سایر پایگاه ها را بگیریم. الله اعلم، آرزو عیب نیست! اما فارغ از همه مسائل سیاسی و مذاکرات، کلاف سردرگم سوریه به این راحتی حل نخواهد شد و قطعا اوضاع در روی زمین به سمت جنگ داخلی مسلحین و ناآرامیهای بیشتر سوق داده خواهد شد، حتی بدون وجود دولت اسد. @risman