گریه های ما #استاد_صفایی_حائری💕 ———🌻⃟‌———— ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @rkhanjani

گریه های ما #استادمطهری💕 ———🌻⃟‌———— ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @rkhanjani

گریه های ما #امام_موسی_صدر💕 ———🌻⃟‌———— ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @rkhanjani

محبوب من! من وقت‌های زیادی برای عمر بن سعد گریسته‌ام! چون به خودش و ایمانش مطمئن بود. چون وقتی توی کوچه‌های مدینه با امام حسین (ع) بازی می‌کرد فکرش را هم نمی‌کرد که یک روزی قاتل نوه‌ی رسول خدا بشود. هروقت می‌خواهم درباره‌ی کسی داوری کنم یا مذمت و ملامتش کنم یاد عمر سعد می‌افتم و اطمینانش به آینده‌اش. من از عاقبت عمرسعد می‌ترسم و از اعتماد خودم. #منصوره #از_روزها ———🌻⃟‌———— ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @rkhanjani

~💔~ بـریم مجـلس امام حسین بشینیم گــریہ ڪنیم....🥀 #‌عبادت‌مهمیه‌روضه‌رفتن🌱 🏴 ماه محرم امـسال رو یہ تحـولے به خودمون بدیم #آیت‌الله‌مجتهدے‌ره #حبیب‌بن‌مظاهر #محرم‌روضه #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج 『🖤』@rkhanjani

‌به موقع تشییع جنازم ..😭😭 🎙کربلایی حسن عطایی خاکم نکنید تا اونی که بر دلم امیره سرمو رو دامنش بگیره ... #اللهم_ارزقنا_کربلا_بحق_الحسین_ع @rkhanjani

#قاسم_بن_الحسن @rkhanjani

🔰عزت حسین علیه‌السلام ▪️اضطراب و تزلزل و حزن و خوف، با عزت سازش ندارد و كسى كه مرگ خواهى و احساس رفتن دارد، و كسى كه حضور تحول را مى ‏بيند، قرار نمى ‏گيرد؛ كه يكى از سياست بازهاى سال‏هاى سى مى‏ گفت: من از اين كه بچه ‏هاى كوچك را مى ‏بينم كه پر شور حركت مى ‏كنند، ناراحتم؛ چون اين‏ها به من مى‏ گويند: شما برويد كه ما آمده ‏ايم ... و ديگر جايى براى شما نيست. ▪️آيا اين شاخك‏هاى حساس كه نه تنها رقيب ‏ها، كه حتى فرزندهاى كوچك را مزاحم مى‏ بيند، مى ‏تواند در اين دنياى متحول و پر از مزاحم ‏هاى ريز و درشت آرام و مطمئن و عزيز و مسلط باشد. اين‏ها در متن قدرت و در هنگام ذلت، در هر دو حالت ديدنى هستند، بخصوص آن‏جا كه از خلوتى و لحظه‏ هاى وقوفى برخوردار شوند. آن وقت آن همه ادعا و تفرعن، به ذلت وترس و هق هق گريه م ى‏آميزد و در اين رنگ، مات مى‏ شود. ▪️عزت حسين را در هنگامى كه بى رمق افتاده و دشمن بر روى سينه اش سنگينى مى ‏كند، مى‏ توانى ببينى؛ كه هيچ از دست نداده و احساس غبن و فريب ندارد: «رضا بقضائك تسليما لامرك ... لا معبود سواك ...». عزت على‏ اكبر را، پس از شنيدن پيام شهادت، مى‏شنوى كه: «اولسنا على الحق ... اذاً لا نبالى.» ▪️ اين پاى شكر و صبر و اين همراهى و دستيابى به خواسته ‏ها و اين احتساب و بهره بردارى از درد و رنج ديگر، جايى براى اضطراب وتزلزل و حزن و خوف نمى ‏گذارد و معنايى به ذلت نمى ‏دهد؛ كه امن و اقتدار و اطمينان اين دل‏هاى بزرگ‏تر از هستى و عظيم‏ تر از رنج و گسترده ‏تر از زمان و بالاتر از تحول‏هاى مستمر، ديدنى و يافتنى و دوست داشتنى است. ❛❛ عین‌صاد 📔از معرفت دینی تا حکومت دینی | ص ۵۷ ╭✤ @rkhanjani

📢 آنهایی که در دنیا در وادی حیرت و ضلال هستند و دور خودشان می‌چرخند و در وادی تیه قدم می‌زنند، این‌طور نیست که در قیامت از وادی تیه و حیرت بیرون بیایند؛ قیامت‌شان هم وادی تیه است؛ جهنم هم برای آنها وادی سرگردانی است. 💠 استاد میرباقری 🔷 آنهایی که از عالم دنیا وارد وادی هدایت و وارد وادی بصیرت نمی‌شوند دیگر در وادی آخرت راهی به این وادی ندارند. کسی در دنیا چشمش باز نشد در آخرت هم چشمش بسته است. کسی که در این دنیا نتوانست با غیب عالم مأنوس بشود در آخرت هم دیگر نمی‌تواند مأنوس بشود. انسانی که نتواند در این دنیا ملاقاتی با پروردگار خودش داشته باشد آخرت هم اهل لقاء نیست. آنهایی که در دنیا در حجاب‌اند در آخرت هم در حجاب‌اند. 🔷 ظرف رفع حجب، عالَم دنیاست. آدمی که وارد وادی توحید می‌شود پرده‌ها را کنار می‌زند و غیب عالم را می‌‌بیند و با ملکوت عالم مرتبط و مأنوس می‌شود و سیرش در عالم ملکوت ادامه پیدا می کند و این سیر منتهی به دنیا نمی‌شود. 🔷 اولِ مرگ آغاز ورود به مراحل کامل‌تر از باطن عالم و غیب عالم و ملکوت عالم است برای آن کسانی که راه به رویشان باز شده، انها در دنیا در وادی نور بودند در برزخ هم در وادی نورند در قیامت هم در وادی نورند. آنهایی که در دنیا نتوانستند پرده‌ها را کنار بزنند از عالم ملک بیرون نرفتند محجوب به این عالم ملک بودند، سر و کارشان با این نظام کیهانی بوده و فقط ماه و خورشید و زمین و آسمان و افلاک را می‌دیدند یا صحنه‌های پشت این ماده را که باز آنها هم از جنس همین عالم دنیا هستند؛ مثلاً فقط امواج و اشعه را می دیدند. اینها در عالم آخرت هم همین هستند. درست است آنجا پرده‌ها کنار می‌رود و عوالم بزرگ‌تری است، ولی صِرف این که آن عالم، اعظم از این عالم است و این‌ها وارد به آن عالم می‌شوند این کافی نیست برای این‌که بتوانند آن عالم را ببینند! در آن عالمِ بزرگ‌تر و آن ملکوت عالم و در ورای همه این آیات، لقاء با پروردگارشان برای کسانی حاصل می‌شود که از همین دنیا پرده‌ها را کنار می‌زنند. 🔷 کسی که در این دنیا نتوانست از این آیات عبور بکند و نتوانست به غیب عالم برسد در قیامت هم نمی‌تواند به غیب عالم برسد و آنجا هم خبری نیست. اگر کسی اینجا در وادی شک بود در قیامت هم در وادی شک است. اینطور نیست کسانی که کافرند مشرک‌اند و شک در حقایق دارند در قیامت شک‌شان برطرف می‌شود این‌طوری نیست آنجا هم نسبت به حضرت حق یقین ندارند. یکی از مشکلات جهنمی‌ها این است که در جهنم هم یقین به حضرت حق ندارند. کسی که نسبت به حقایق این عالم که حاضر در این عالم است کور است در قیامت هم کور است. ملکوت عالم را نمی‌بیند غیب عالم را نمی‌بیند دست خدا را در قیامت را نمی‌تواند ببیند در جهنم هم در وادی حیرت است. نه این که آنجا یقین پیدا می‌کند. آدم اگر یقین به خدا پیدا کرد که کارش تمام است، چرا که یقین، اکسیر اعظم است. اینهایی که در دنیا در وادی حیرت و ضلال‌اند و دور خودشان می‌چرخند در وادی تیه قدم می‌زنند این‌طور نیست که در قیامت از وادی تیه و حیرت بیرون بیایند؛ قیامتشان هم وادی تیه است. جهنم هم برای آنها وادی سرگردانی است. آنها که در وادی دنیا در هدایت‌اند در آخرت هم در وادی هدایت‌اند. @rkhanjani