چه کنيم استرس و اضطراب و نگراني رو از خود دور کنيم و کمي ريلکس تر باشيم؟ توصيه هايي براي كاهش استرس 1. سعي در درك صحيح از فلسفه زندگي و حيات 2. ياد خدا و توجه به جايگاه او در هستي و اينكه ما در حال سير به سوي او هستيم: «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» 6. توكل به خداوند در همه امور زندگي و اعتماد و اعتقاد به قضا و قدر الهی 7. در صورت نياز ازدواج نقش مؤثري در سكينه و آرامش خاطر دارد. 8- محدويت ها و ضعف هاي خود را بشناسيد و آنها را قبول كنيد. 9- در زندگي بازي، تفريح و سرگرمي داشته باشيد. 10- ياد بگيريد كه برنامه ريزي كنيد. 11- از رقابت ها و چشم و هم چشمي هاي بيجا و غيرضروري پرهيز كنيد. 13- ياد بگيريد كه گذشت داشته باشيد و ديگران وعقايد آنها را تحمل كنيد. 14- به طور مرتب ورزش كنيد. 15- تغذيه مناسب داشته باشيد. 16- خواب خود را تنظيم کنيد. 17- گناه و معصيت و نافرماني خداوند متعال از عوامل اصلي ناراحتي هاي رواني است. گناه يعني خارج شدن از مسير خداوند. گناه به معناي برآشفتن و تيره ساختن درون و باطن است. 18- انجام واجبات و انس با خدا مخصوصاً نماز اول وقت و با جماعت در واقع آرامش قلبي ثمره ياد خدا است: «فاذكروني أذكركم» خداوند به ما دستور داده پيوسته وي را ياد كنيم و او را حاضر و ناظر بر احوال خود بدانيم. جريان حضرت يونس را كه مضمون نماز غفيله با ايشان ارتباط دارد، بررسي كنيد. وقتي گرفتاري هاي حضرت به بالاترين حد مي رسد، انس و ياد خدا او را از گرفتاري ها مي رهاند: «لااله الا انت سبحانك انّي كنت من الظالمين، فاستجبنا له و نجّيناه من الغمّ و كذلك ننجي المؤمنين» امام صادق (ع) مي فرمايد: تعجب مي كنم از كسي كه غمگين و نگران است و به فرمايش الاهي پناه نمي برد؛ «لا اله الا الله انت...». چون خداوند به دنبال آن مي فرمايد: «فنجّيناه من الغمّ و كذلك ننجي المؤمنين» خداوند به واسطه ذكر خودش حضرت يونس را از گرفتاري ها نجات داد و هر مؤمني را كه به اين ريسمان الاهي چنگ زند، نجات خواهد داد. 19- شركت در مجالس عمومي دعا مثل دعاي كميل، ندبه.... برخي بزرگان مي فرمايند: هيچ مشكلي نداشتم مگر اين كه با دعاي توسّل حلّ شد. 20- رفتن به زيارت اهل قبور و شهدا و ياد قبر و قيامت و برزخ و معاد و توجه به آرامگاه اصلي و ابدي، در رهايي از تألمات و ناراحتي هاي دنيوي مؤثر است. اصولاً توجه صِرف به دنيا و قطع توجه از آخرت و منزلگاه قبر و برزخ، اعراض و روگرداني از ياد خدا را در پي دارد و هر كه از ياد خدا اعراض كند، روزگارش تباه خواهد شد. 21- انجام اعمال مستحبّي كه شخص از آن لذت مي برد، اگر با استمرار و مراقبه انجام شود، در طول مدت زمان متناسب، شخص را به قرار و آرامش مي رساند. «الذين آمنوا و تطمئنّ قلوبهم بذكرالله، الا بذكرِالله تطمئنّ القلوب» 22. گفتن ذکرهاي مخصوصهر ذکري از آن نظر که ياد خداست، باعث آرامش است، اما ذکرهاي مخصوصي در روايات آمده اند که داراي خواص ويژه براي از بين بردن حزن و غم هستند که بيان اين ذکرها و شرايط آن ها و محدوده آن ها خود بحث مستقل و مفصّلي مي طلبد. در اينجا، فقط به عنوان نمونه روايتي از حضرت باقر (عليه السلام) ذکر مي شود:حضرت باقر (عليه السلام) مي فرمايد: «در ذکر لا حولَ ولا قوَّةَ الاّ باللّه شفاي نود و نه درد است که کم ترين آن دردها غم و غصّه است.» 23. استغفار زيادامام صادق (عليه السلام) مي فرمايد: «هرکس زياد استغفار کند خداوند او را از هر غمي رها و از هر تنگي خارج مي سازد و او را روزي دهد از جايي که گمان نمي برد.» روشن است که استغفار تنها ذکر زباني نيست، بلکه نوعي توجه به خدا و ياد اوست که با اين توجه و ياد، دل آرام مي گيرد. 24. ترک حسادت 25. هم نشيني با مؤمن هم نشيني با مؤمنان و انسان هاي صالح موجب آرامش انسان مي شود؛ @Khanjanidroos

خطبه 157 بخش اول 🍃الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی جَعَلَ الْحَمْدَ مِفْتَاحاً لِذِکْرِهِ، وَ سَبَباً لِلْمَزِیدِ مِنْ فَضْلِهِ، وَ دَلِیلا عَلَى آلاَئِهِ وَ عَظَمَتِهِ حمد و ستایش، مخصوص خداوندى است که حمد را کلید ذکر و یاد خود قرار داده و آن را سبب فزونى فضل و رحمتش و دلیل بر نعمت ها و عظمتش ساخته است. خداوند متعال ما را به حمد و ستایش خود هدایت کرد تا از شکرگزاران احسان او باشیم و با یاد او از غفلت بیرون آمده و زمینه بندگی حقیقی را فراهم کنیم و لیاقت دریافت پاداش های عظیمی که برای اولیای خود فراهم نموده را به دست آوریم. @Khanjanidroos

بندگان خدا! روزگار بر بازماندگان، آن سان مى گذرد که بر پیشینیان گذشت! آن چه از زندگى دنیا گذشته است باز نمى گردد و آن چه در آن هستیم جاودان نمى ماند. آخرین کار این جهان، همچون نخستین کار اوست ، امورش شبیه به یکدیگر و نشانه هایش روشن و آشکار است. حوادث تاریخی و آنچه در دنیا می گذرد هر چند نو به نو پیش می آید ولی دارای ریشه های مشترک و پیرو قوانین و سنن حاکم بر نظامات عالم است و این سبب می شود که گذشته و حال و آینده مشابهت هایی داشته باشند. همانطور که امام در خطبه 99 فرمودند : و علی اثر الماضی ما یمضی الباقی، این راه گذشتگان است که آیندگان هم همان راه می روند. بر همین اساس امام هشدار می دهد که انسان ها عبرت پذیر شوند و بیاموزند که به حوادث روزگار به دیده عبرت نگاه کنند و درس بگیرند. مدرسه روزگار بهترین مدرسه برای تربیت انسان است البته اگر دیده ای عبرت گیر باشد و انسان فقط در این دنیا تماشاگر نباشد. @Khanjanidroos

✅پرسش: پسری دارم لجبازه و خيلي جيغ ميکشه اصلا بهش نزديک ميشي جيغ ميزنه... عصبي شده چيکار کنيم بهتر بشه لجبازی کودکان از یکسالگی آغاز می شود و در 2 سالگی به اوج می رسد. در 6 تا 9 سالگی هم شدت دارد. لجبازی کودکان تا حدی از ضرورت های رشد و مقطعی است؛ بنابراین، چندان نگران نباشید و این نکات را به والدین او نیز منتقل کنید. لجبازی کودکان، اغلب منشأ محیطی دارد و به ندرت( در صورت شدت و دوام) ممکن است مشکل باشد. در هر صورت، برای جلوگیری از نهادینه شدن این رفتار، بهتر است برای کاستن از آن بکوشید. علل: 1. تثبیت استقلال: معمولا در سنی که کودک لجباز است می خواهد استقلال خود را تثبیت کند. با استفاده از راهکارهای ایجاد استقلال مثل واگذاری امور شخصی به خودش، جداسازی محل خواب، بازی هایی که استقلال را تقویت می کند مثل خاله بازی و ... این نیاز او را برطرف سازید تا مجبور نشود آن را از طریق لجبازی تثبیت کند. 2. جلب توجه: در موارد بسیاری، لجبازی به جهت جلب توجه است؛ بنابراین، در مقابل این رفتار، حساسیت فراوان نشان ندهید و بکوشید در زمان غیرمتعارض (زمانی که لجبازی نمی کند) توجه بیشتری به او داشته باشید. 3. اثبات محبوب بودن نزد والدین: او به ویژه در حضور دیگران لجبازی می کند تا شما عکس العمل نشان دهید و به دیگران ثابت کند که دوستش دارید. برای پیشگیری از لجبازی او به این دلیل، از او تعریف کنید و نقاط مثبت او را در جمع بگویید. چـنـد توصیـه أ. برای اصلاح این رفتار، از زور و اهرم فشار استفاده نکنید؛ زیرا لجبازی او تشدید می شود. ب. از اعطای نقش لجباز به او بپرهیزید؛ زیرا اثر تلقینی دارد و رفتار او را تشدید می کند. ج. در مقابل لجبازی های او آرامش خود را حفظ کنید و عصبانی نشوید. در موارد بسیاری، لجبازی بیشتر کودکان، بازخورد عصبانیت والدین است. @Khanjanidroos

آیت الله جوادی آملی: 🔸از غريب ترين ايام زندگي ما ايام #مباهله است. خيلي از ما عالمانه حرف مي‌زنيم و عوامانه فكر مي‌كنيم در نتیجه آن اركان ولايت را تقريباً از دست مي‌دهيم در حالی که آن اجزاي غير ركني را خيلي محترم مي‌شمريم مانند اول ذيحجه که سالروز ازدواج وجود مبارك حضرت امير با فاطمه زهرا(سلام الله عليهما) است اينها جزء واجبات غير ركني است. 🔸غدير جزء واجبات ركني امامت است، مباهله جزء واجبات ركني ولایت است ، با سالروز ازدواج فرق مي‌كند. در حالی که نه رسانه‌ها از او نام مي‌برند و نه حوزه‌ها خبري هست! آن وقت آن مسائل واجبات غير ركني را خيلي دامن مي‌زنيم، آنها هم واجب هست اما مثل اجزاي نماز است لکن حمد و سوره كجا، ركوع و سجود كجا؟! حمد و سوره واجب غير ركني است اما ركوع و سجود واجب ركني است. 🔸وقتي مأمون(علیه من الرحمن ما یستحق) ، به وجود مبارك امام رضا(سلام الله علیه) عرض مي‌كند به چه دليل علي بن ابيطالب(سلام الله عليه) افضل است؟ ایشان ديگر نفرمود غدير، فرمود با آیه انفسنا . خدا وقتي وجود مبارك حضرت امير علیه السلام را جان پيغمبر مي‌داند از اين بالاتر فضيلت فرض مي‌شود؟! 🔸«من كنت مولاه فهذا علي مولاه» كه گفته ی خود پيغمبر است هر چند آن هم از طرف خداست، کجا؛ و اینکه ذات اقدس اله خود فرموده علي جان پيغمبر است، کجا؟! و وجود مبارك امام رضا علیه السلام به اين استدلال كرد. @khanjanidroos

🔺 روز #مباهله؛ روز اهل‌بیت علیهم‌السلام 🔸در سال دهم هجری، گروهی از مسيحيان نجران براي مناظره و گفت‌وگو خدمت رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله شرفياب شدند. آن‌ها عقيده پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را درباره حضرت عيسی علیه‌السلام جويا شدند. حضرت فرمودند: «عيسي بنده خدا و نشانه‌ای از آيات او است كه بر مريم القا شد». 🔸سؤال كردند: چگونه ممكن است كه انسان بي‌پدر به دنيا بيايد؟ جبرئيل بر آن حضرت فرود آمد و اين آيه را نازل كرد: «إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِندَ اللّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثِمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ» (آل‌عمران، 59)؛ مثل عيسی چون آدم است كه خداوند او را از خاك [بدون پدر و مادر] خلق فرمود، پس همين‌كه اراده كرد، او وجود يافت. 🔸چون بحث و مناظره قدري به درازا كشيد، ناگهان آيه مباهله بر پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله نازل گشت: «فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةَ اللّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ» (آل‌عمران، 61)؛ كسانی كه در مناظره شركت كرده‌اند، پس از آن‌که علم بر شما آمد، پس به آن‌ها بگو، بياييد پسرانمان و پسرانتان، زنانمان و زنانتان، خودمان و خودتان را بخوانيم. پس هر كس، ديگري را نفرين كند، پس لعنت خدا بر دروغ‌گویان باد. 🔸آن روز – كه بيست‌ و يكم يا بيست و چهارم ذی‌الحجه بود– در آن مراسم، رسول خدا، امام علی، حضرت زهرا، امام حسن و امام حسين علیهم‌السلام حضور يافتند. ترسايان می‌دانستند كه اگر پيامبر خاتم صلی‌الله‌علیه‌وآله با اهل‌بیت علیهم‌السلام حضور يابد، خطر نابودی آن‌ها در برابر آن عزيزان الهی جدّی است؛ اين بود كه از #مباهله چشم پوشيدند و با پيامبر مصالحه كرده و حاضر شدند جزيه بپردازند. 🔸در اين آيه شريفه امام علی علیه‌السلام «نفس» رسو‌ل‌الله معرفی شده است؛ در عالم خلقت هیچ‌کس به جز مولا دارای چنين امتيازی نيست. @khanjanidroos

🌿🌹 فضیلت و مراقبات روز ۲۴ ذی‌الحجّه روز مباهله🌹🌿 💎 روزی که رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلّم با نصاراى نجران مباهله كردند و پيش از مباهله عبا بر دوش مبارک گرفته، حضرت اميرالمؤمنين و فاطمه و حسن و حسين عليهم السّلام را زير عبا جا داده و فرمودند: پروردگارا هر پيامبرى را اهل بيتی بوده است، كه مخصوص‌ترين خلق نسبت به او بودند، خدايا اينان اهل بيت من هستند، از ايشان شک و گناه را برطرف ساز، و پاک كن ايشان را پاک كردنى كامل، پس جبرئيل نازل شد و آيه تطهير را در شأن ايشان فرود آورد، آنگاه رسول خدا صلّى الله عليه و آله و سلّم آن چهار بزرگوار را براى مباهله به بيرون بردند، چون نگاه نصارى بر ايشان افتاد، و حقيقت آن حضرت و آثار نزول عذاب را مشاهده كردند، جرأت بر مباهله را از دست داده، و استدعاى مصالحه و قبول جزيه كردند. 💎 همچنین در اين روز حضرت اميرالمؤمنين علی عليه‌السّلام در حال ركوع انگشتر خود را به سائل دادند، و آيه💥 «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤتُونَ الزَّكاةَ وَ هُم راكِعُونَ» در شأن آن حضرت نازل گشت. 🍃 روز بیست و چهارم ذی‌الحجّه آداب بسیار ارزشمند و ثواب‌های بسیار زیادی دارد: 🔅🌹 اوّل: غسل 🔅🌹 دوّم: روزه 🔅🌹 سوّم: خواندن دو رکعت نماز، که در وقت و کیفیت و ثواب مانند نماز روز عید غدیر است و البتّه “آیت الکرسی” در نماز مباهله باید تا “هم فیها خالدون” خوانده شود. بدین کیفیت: 🌹دو رکعت نماز، حدود نیم ساعت مانده به اذان ظهر بخواند، در هر رکعت: ▪️یک بار سوره «حمد» ▪️ده بار سوره «توحید» ▪️ده بار «آیت الکرسی (تا هم فیها خالدون)» ▪️ده بار سوره «قدر» ▫️براساس روایات، خواندن این نماز ثواب صد هزار حج و صد هزار عمره را دارد و باعث برآمدن حوائچ دنیوی و اخروی با سهولت و عافیت می‌شود، ان‌شاءالله 🔅🌹 چهارم: خواندن دعای مباهله این دعا شبیه به دعای سحر ماه رمضان است، و شیخ طوسی و سیّد ابن طاووس آن ‌را با اختلاف نقل کرده‌اند، روایت شیخ طوسی در کتاب"مصباح" در مفاتیح الجنان نقل شده است: 💥اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک مِنْ بَهَائِک بِأَبْهَاهُ وَ کلُّ بَهَائِک بَهِی اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِبَهَائِک کلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک مِنْ جَلالِک بِأَجَلِّهِ وَ کلُّ جَلالِک جَلِیلٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک... (برای خواندن متن کامل دعا به مفاتیح الجنان مراجعه شود) 💠 از امام صادق علیه السّلام نقل شده است که می‌فرمایند،💠 امام باقر علیه السّلام فرمودند: اگر بگویم اسم اعظم خداوند در دعای روز مباهله می‌باشد، راست گفته‌ام و اگر مردم می‌دانستند این دعا چه اثری در اجابت دعا دارد، با تمام توان برای آموختن آن تلاش می‌کردند. من نیز (امام باقر علیه السّلام) برای برآورده شدن حاجاتم این دعا را می‌خوانم و به نتیجه می‌رسم. آن، همان دعای مباهله است که این آیه در شأن آن نازل شد: "بگو بیایید فرزندان ما و شما، زنان ما و شما، نفس‌های ما و نفس‌های شما را گرد آوریم و آنگاه مباهله نماییم....". این دعا را جبرئیل برای رسول خدا صلّی الله عليه و آله و سلّم آورد و فرمود: با وصی، دو نوه و دخترت علیهم السّلام، با آنان مباهله کن و این دعا را بخوان! ▫️دعایی که قرار بود پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم در ماجرای مباهله بخوانند تا بر گروه مقابل، عذاب نازل شود، همین دعاست. 🔅🌹 پنجم: دعایی که شیخ طوسی و سیّد ابن طاووس پس از دو رکعت نماز و هفتاد مرتبه استغفار، روایت کرده‌اند. اول آن دعا “الحمد للّه ربّ العالمین” است. 🔅🌹 ششم: صدقه به تهيدستان به خاطر پيروى از امیرالمؤمنین علی علیه السّلام، مولای همه‌ی مردان و زنان با ايمان 🔅🌹 هفتم: زیارت امیرالمومنین علیه السّلام 🔅🌹 هشتم: خواندن زیارت جامعه ملتمس دعای شما بزرگواران. @khanjanidroos

مباهله ، آفتابى همچون غدير بود كه روزى طلوع كرد و براى هميشه چراغ راه شيعه در طول تاريخ شد. 24 ذی الحجه روز جلوه عظمت و فضیلت پیامبر و اهل بیت (ع)روز_مباهله گرامی باد @Khanjanidroos

رابطه مباهله با سیدالشهدا در کلام امام خامنه ای روز مباهله روزى است كه پيامبر مكرم اسلام، عزيزترين عناصر انسانى خود را به صحنه مى‌آورد. نكته‌ى مهم در باب مباهله اين است: "و انفسنا و انفسكم” در آن هست؛ "و نساءنا و نساءكم” در آن هست؛ عزيزترين انسانها را پيغمبر اكرم انتخاب ميكند و به صحنه مى‌آورد براى محاجه‌اى كه در آن بايد تمايز بين حق و باطل و شاخص روشنگر در معرض ديد همه قرار بگيرد. هيچ سابقه نداشته است كه در راه تبليغ دين و بيان حقيقت، پيغمبر دست عزيزان خود، فرزندان خود و دختر خود و اميرالمؤمنين را - كه برادر و جانشين خود هست - بگيرد و بياورد وسط ميدان؛ استثنائى بودن روز مباهله به اين شكل است. يعنى نشان دهنده‌ى اين است كه بيان حقيقت، ابلاغ حقيقت، چقدر مهم است؛ مى‌آورد به ميدان با اين داعيه كه ميگويد بيائيم مباهله كنيم؛ هر كدام بر حق بوديم، بماند، هر كدام بر خلاف حق بوديم، ريشه‌كن بشود با عذاب الهى . همين قضيه در محرّم اتفاق افتاده است به شكل عملى؛ يعنى امام حسين (عليه الصّلاة و السّلام) هم براى بيان حقيقت، روشنگرى در طول تاريخ، عزيزترين عزيزان خود را برميدارد مى‌آورد وسط ميدان. امام حسين (عليه‌السّلام) كه ميدانست حادثه چه جور تمام خواهد شد؛ زينب را آورد، همسران خود را آورد، فرزندان خود را آورد، برادران عزيز خود را آورد. اينجا هم مسئله، مسئله‌ى تبليغ دين است؛ تبليغ به معناى حقيقى كلمه؛ رساندن پيام، روشن كردن فضا؛ ابعاد مسئله‌ى تبليغ را اين جورى ميشود فهميد كه چقدر مهم است. در آن خطبه "من رأى سلطانا جائرا مستحلّا لحرم اللَّه ناكثا لعهداللَّه... و لم‌يغيّر عليه بفعل و لا قول كان حقّا على اللَّه ان يدخله مدخله”؛ يعنى وقتى او دارد فضا را به اين شكل آلوده ميكند، خراب ميكند، بايد يا با فعل يا با قول آمد روشنگرى كرد. و امام حسين (عليه‌السّلام) اين كار را انجام ميدهد، آن هم با اين هزينه‌ى سنگين؛ عيالات خود، همسران خود، عزيزان خود، فرزندان اميرالمؤمنين، زينب كبرى، اينها را برميدارد مى‌آيد وسط ميدان. بیانات در دیدار با جمعی از طلاب و روحانیون ( ۱۳۸۸/۰۹/۲۲)  @khanjanidroos

من نسبت به نماز اول وقت,الحمدلله تقید دارم و معمولا موقع اذان بلند میشم و به سمت وضو گرفتن و نماز خوندن میرم,گاهی فوقش نیم ساعت یا نهایتا یک ساعت بعد اذان میشه.... اما متاسفانه با حالت ذوق و شوق,به سمت نماز نمیرم,حتی کمی با اکراه میرم! وقتیم دارم نماز میخونم بااینکه دقت میکنم اگرحواسم پرت شد,سریع برش گردونم؛اما اصلا احساس زیبای باخدا حرف زدنو ندارم فی الواقع دلم میخواد نمازم بیشتر بهم بچسبه ✅یکی از شاگردان آیت الله بهجت می گوید: «روزی به آقا عرض کردم: چه کنم در نماز حضور بیشتری داشته باشم؟ غالباً در نماز، توجه و حضور قلب ندارم؟» آقا سر را پایین انداخت، آنگاه سر را بلند کرد و فرمود: «روغن چراغ کم است!» من دانستم چه می گوید؛ یعنی معرفت کم است. ایمان قلبی و باطنی ضعیف است، وگرنه ممکن نیست با شناخت کافی، قلب حاضر نباشد. راه اصلي رسيدن به لذت عبادت، خودسازي و ترک لذت هاي نفساني و مبارزه با خواهش هاي افراطي و کسب معرفت خداوند و عشق به او و حضور قلب است. زيرا لذت بردن از نماز مستقيما معلول حضور قلب و معرفت خداوند و عشق به او است, ولي کسي در معرفت و عبادت موفق است که با نفس خود مبارزه و جهاد اکبر داشته باشد. بنابراين اگر از نماز لذت نمي بريم يکي به خاطر اين است که در بخش تخليه نفس و نفي موانع خوب عمل نکرده ايم و لذت و هواهاي نفساني و گناه در قلب ما مانعيت ايجاد کرده است و ديگري هم به خاطر اين است که در بخش اثباتي خودسازي در معرفت خداوند و عشق به او و حضور قلب نکوشيده ايم. اگر كسي بخواهد از معنويت لذت ببرد، بايد از دنيا دور و از لذت هاي مادي فاصله بگيرد، وقتي ما با گرايش افراطي به دنيا و لذت هاي آن از خدا دور مي شويم، نتيجه طبيعي آن اين است كه ديگر از انس با خدا و قرب به او لذت نمي بريم. گرايش افراطي به دنيا و لذت طلبي افراطي و در نتيجه آن گناه, بزرگترين مانع و حجاب انسان در کسب لذت هاي معنوي خواهد بود. اوج لذت هاي معنوي بستگي به اوج عبادت و عشق انسان به خداوند دارد. عرفا و اولياي خدا چون در اوج بندگي و عبادت و رياضت نفس بودند، بيشترين لذت را از خداي متعال مي بردند، آنچنان كه حاضر نبودند حتي يك لحظه از اين حالات خود را با تمام دنيا عوض كنند. بنابراين يکي از مهمترين و مؤثرترين عواملي که باعث ميشود لذت مناجات از انسان گرفته شود گناه است . همان گونه که انجام هر کاري مستلزم فراهم کردن مقدمات آن کار است , امور عبادي نيز همچون نماز يک سري مقدماتي دارد که اساسي ترين مقدمه , ترک معاصي در عقيده و عمل است . علامه جوادي آملي مي فرمايند : کسي که جز حلال نمي خورد و جز به حلال نمي انديشد , حتما ً از عبادت لذت مي برد . چنان که انسان گرفتار سرما خوردگي و گرفتگي بيني , از بوي خوش لذت نمي برد و ... انسان گنهکار نيز از عبادت لذت نمي برد . فطرت شفاف و شکوفا شده , از عبادت لذت مي برد . کسي که در خارج از عبادت , محوريت همه امورش خداي رحمان باشد مسلما ً در حين انجام عبادت , بهترين حال را دارد . به هر ميزان که انسان از معاصي اجتناب کند , مسلما ً بهتر مي تواند عظمت خالق و معبود خويش را درک کرده و از هم صحبتي با او لذت ببرد . اگر انسان اهل مراقبه باشد احوال قبل و بعد از عبادت را مراقبت و مواظبت نمايد , به طور قطع از عبادت حظ و بهره خواهد برد . اگر بخواهيم کامل شويم , چاره اي جز تهذيب روح نيست و تهذيب روح راه ندادن بيگانه به حريم دل است وقتي هر گونه , سخني را مي گوييم , به هر جايي نگاه کرده , به هر چيزي گوش فرا مي دهيم , هر غذايي را خورده و .... بدانيم که بيگانه را در دل خود جاي داده ايم (علامه جوادي آملي / تفسير موضوعي قرآن کريم / ج 10 / ص 59) @Khanjanidroos 🔆💢🔆💢🔆💢

#دستورالعملی_برای_یافتن_همسر شایسته💍 آیت الله جاودان می فرمایند: 🍀شما سعی كنید نماز درست و اول وقت بخوانید و از گناه پرهیز جدی بكنید ، آنوقت هر روز بعد از نماز صبح دو ركعت نماز بخوانید و بلافاصله 129 بار ذكر یا لطیف بگوئید در ضمن این دعا را هم بسیار زیاد تكرار كنید و سعی كنید با توجه باشد: «اسئل الله من فضله» این ذكر خاص #ازدواج است با آن مقدمات ان شاءالله اگر زیاد و با توجه بگوئید نتیجه می دهد. اگه به نتیجه رسیدید که ان شاء الله می رسید، ما رو هم دعا کنید. @Khanjanidroos

بمناسبت سالروز نزول سوره هل أتی و داستان اطعام اهل بیت(ع) ❤️ شرط بهره مندی از شفاعت اهل بیت (ع) 🔸در روایتی نقل شده که موسای کلیم (ع) در دامنه کوه به دنبال گوسفندانش می‌رفت که یکی از گوسفندان فرار کرد. هرچه حضرت دنبال او رفتند، باز آن گوسفند می‌دوید. بالأخره بعد از مدتی دوندگی و خستگی، آن گوسفند را گرفتند. بعد او را نوازش کردند و فرمودند ممکن است گرگ تو را بدرد، من برای تو دنبالت می‌دوم، تو چرا از دست من فرار می‌کنی؟ نقل این است که خدای متعال پس از این ماجرا به حضرت موسی (ع) فرمود من تو را به خاطر همین صفتت به پیغمبری برگزیدم. 🔹چنین کسی امام و شفیع می‌شود؛ کسی که از سر محبت الهی «عَلى‏ حُبِّهِ» در این دنیا به مسکین و یتیم و اسیر اطعام می‌کند، «یطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْكیناً وَ یتیماً وَ أَسیراً»، حاضر است در همه عوالم در محبت خدا همه سختیها را تحمل کند تا ابرار را به منزل برساند. کسی که از شکم گرسنه نمی‌گذرد، از قلبهای محتاج می‌گذرد؟ از ارواحی که محتاج رزقهای باطنی هستند و رزق معرفت، محبت و درجات بهشت می‌خواهند، می‌گذرد؟! 🔸همین داستان شفاعت اهل بیت (ع)، تبدیل می‌شود به سقایت اهل‌بیت (ع) در آخرت؛ «عَیناً یشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ». خودشان چشمه را می‌جوشانند و جام ابرار را پر می‌کنند. همین طور که هنوز چاههایی که حضرت در اطراف مدینه حفر می‌کردند، هست؛ وقتی این چاه می‌جوشید، حضرت وقف نامهاش را می‌نوشتند و وقف مؤمنین می‌کردند. در قیامت هم همین طور است؛ چشمه را می‌جوشانند و به ابرار می‌خورانند. 🔹«إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُریدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً»؛ در قبال این اطعام، نه تشکر می‌خواهیم، نه پاداش؛ این اطعام فقط برای خداست. کسی که اینگونه اطعام می‌کند، شفاعتش هم به این صورت است؛ ما را در قیامت تا آخرین درجات می‌برد، هیچ پاداشی هم از ما نمیخواهد. 👈 #اگر_کسی_یتیم_و_مسکین_آنها_شد، این چشمه ها می‌جوشد و این اطعام، دائمی است. 🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷 @khanjanidroos

#همسرانه اگر مشکلی وجود دارد که باعث به هم ریختن آرامش شما می‌شود، حتما آن را با همسر خود در میان بگذارید؛ مطمئن باشید که همیشه صحبت کردن و برقراری ارتباط با او بسیار تأثیرگذار است. #آقایان_بدانند 🌟قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «و عاشِروهنَّ بالمعروف»؛ «شما مردان با همسرانتان به طور شایسته معاشرت کنید.» 🌟رسول اکرم (صلی‌الله علیه و آله) فرمودند: برادرم جبرئیل در باره حقوق زنان به من خبر داد آنقدر در باره زنان سفارش کرد که من گمان کردم که جایز نیست برای مرد که به همسرش حتّی اُفّ و سخنی لطیف‌تر از گل بگوید، بعد گفت:‌ «ای محمّد، در مورد زنان از خداوند بزرگ بترسید، زنان آن‌ها امانت‌های الهی هستند که شما آنان را به همسری گرفته‌اید و به سبب سخن و کتاب خداوند و سنّت و شریعت پیامبر، به شما حلال شده‌اند، حقوق واجبی بر عهده شما دارند، بنابراین با آن‌ها با مهربانی رفتار کنید و دل‌هایشان را خوشحال کنید تا آن‌ها هم با شما خوب زندگی کنند، در زندگی به آن‌ها سخن زور نگویید و اذیّت و غضبناکشان نکنید.» . 📚 بحار الانوار ج ۱۰۳ ص ۳۵۱ @khanjanidroos

🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱