🔸🔸 کسی حمایتم نکرد! ✍ مریم‌بانو 🔻 هفتهٔ چلهم بارداری‌ام بود، فرزند سومم. دخترک دوساله‌ام کرونای گوارشی داشت و مجبور بودم بین پله‌های دستشویی تا اتاق بچه‌ها مدام بالا‌وپایین شوم. 🔻 ساعت دوازده شب، انقباض‌های رحمم دردناک شد و هر دقیقه که گذشت، شدت بیشتری پیدا کرد. ترسیدم. همسر را بیدار کردم و آمادهٔ رفتن به بیمارستان شدم. استراحت یک‌ساعته، از زمان بیداری همسر تا رسیدن به بیمارستان دردها را از بین برد. بااین‌حال خجالت کشیدم بگویم، برگردیم خانه، من خوبم! 🔻 وارد بیمارستان شدم و به زایشگاه رفتم. چند روز قبل هم رفته بودم و پرسیده بودم اگر بخواهم موقع زایمان، مردی در اتاق من نیاید، امکان دارد!؟ مسئول بخش اطمینان داده بود که مشکلی نیست. آن‌شب موقع بستری‌شدن سوالم را تکرار کردم و باز اطمینان گرفتم که نگران نباش مشکلی نیست! 🔻 مسئول شیفت شب وقتی دید دردهای من از خستگی و کار بوده و الان آرام هستم گفت بخواب و رفت. شب را در تنهایی و سکوت گذراندم. 🔻 صبح اما سروصداها زیاد شد. پزشک شیفت وارد اتاق شد و همراهش پسر جوانی که معلوم بود دانشجوی پزشکی است، نگاهی به داخل اتاق انداخت. روسری سرم بود و از نماز صبح شلوار پوشیده بودم. 🔻 پزشک رو به پسر جوان گفت: "دکتر بیا معاینه‌اش کن." از تخت پایین آمدم و گفتم: "من با تحقیق این بیمارستان را انتخاب کردم. قرار نیست مردی اینجا باشد." خانم دکتر متخصص گفت: "حرف زیادی نزن. من اینجا تصمیم‌گیرنده هستم." پسر دانشجو وقتی مقاومت من را دید، وارد اتاق نشد؛ اما دکتر اصرار داشت که حتماً بیاید داخل. گفتم: "شما حق چنین کاری را نداری!" 🔻 مشاجرهٔ بین من و خانم دکتر بالا گرفت. هیچ‌کس و هیچ قانونی از من جلوی خانم دکتر حمایت نکرد.. همه ساکت بودند!! 🔻 بعد از اینکه دکتر از اتاق خارج شد، مامایی که آنجا بود گفت: "آرام باش. من کنارت می‌مانم و خودم زایمانت را انجام می‌دهم." 🔻 دراز کشیدم روی تخت و فقط گریه کردم. استرس مشاجره با دکتر و فشاری که رویم بود، مرا برای سه‌چهار ساعت در شرایط نهایی زایمان قرار داد. چندین بار کامل از هوش رفتم و دوباره برگشتم. همه خسته شده بودند. به دعای مادرم بود که هم‌زمان با صدای الله‌اکبر اذان ظهر، پسرم به دنیا آمد. جسمم سالم است و امکان مادر‌شدن دارد؛ اما روحم...! 🔻 کاش آن‌روز، کسی از من در برابر پزشک هم‌جنس خودم حمایت می‌کرد. پ. ن: قانون حمایت می‌کند 🔻 در قانون حمایت‌ از خانواده، در بندهایی از مادهٔ ۱۲، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، مکلف است: 🔻 نحوهٔ پوشش استادان، دانشجویان و کارکنان همگن و غیرهمگن اعم از پزشکان، کارکنان مراکز درمانی و ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی و درمانی دولتی یا غیردولتی و مراکز دانشگاهی و مراکز تابعه آن را (اعم از بیمارستان، درمانگاه، داروخانه، آزمایشگاه) بازنگری و اصلاح کند. 🔻 دستورالعمل‌های اجرایی جهت رعایت عفاف‌وحجاب و حفظ حریم اخلاقی بیماران و همراهان در محیط‌های آموزشی یا درمانی دولتی و غیردولتی تهیه و اجرا کند. 🔻 چیدمان اداری در ساختمان‌های ستادی بیمارستان‌ها، دانشگاه‌ها و سایر مراکز مربوط به وزارت بهداشت بر اساس حفظ حدود حریم شرعی بین کارمندان زن و مرد و ایجاد محیط اختصاصی جهت ارائه خدمات پزشکی جز در موارد ناگزیر به حضور نامحرم طراحی شود./ خاتون #ماده_۱۲_قانون_حمایت‌_از_خانواده #حجاب_و_عفاف #رسانه_نخبگانی_بانوان 💠 |@rnb1402|