🔰 حرف روز 💢 آغاز اقدامات هزینه‌ساز در ششمین نشست مجمع همکاری کشورهای عربی و روسیه که روز چهارشنبه، ‌۲۹ ‌آذر‌ماه‌(۲۰ دسامبر)‌ در مراکش برگزار شد، آنان خواستار ارجاع پرونده جزایر سه‌گانه به محاکم بین‌المللی شدند و از ایران خواستند به مذاکره بر سر این جزایر تن دهد. در این باره توجه به چند نکته حائز اهمیت است: 1️⃣ دولت سیزدهم از کنار این موضع‌گیری نادرست دولت روسیه به سادگی نگذشت و دفاع از منافع ملی را تحت‌الشعاع همکاری‌های ایران و روسیه قرار نداد و دستگاه‌های رسمی کشور مراتب اعتراض شدید خود را اعلام کردند. حتی سیاست گرایش به شرق و توسعه روابط با روسیه سبب نمی‌شود موضوع تمامیت ارضی کشور مورد خدشه و تعرض دیگران قرار گیرد؛ اما تجربه نشان داده است، این اقدامات کافی نیست و باید از همین حالا اقدامات و هزینه‌های عینی و واقعی علیه روسیه و امارات آغاز شود. 2️⃣ ایران در عرصه روابط خارجی سطحی از همکاری‌ها را با روسیه به جریان انداخته است، اما این سبب نشده است از مواضع اصولی خود دست بردارد. به همین دلیل هیچ‌گاه الحاق شبه‌جزیره کریمه، دونتسک، لوهانسک، زاپوریژیا و خرسون به روسیه را به رسمیت نشناخته است. ایران حتی در اسفند ۱۴۰۱ با قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد که در چارچوب آن از روسیه خواسته شده تا حمله به اوکراین را پایان داده و نظامیانش را از خاک این کشور خارج کند، مخالفت نکرد. بیان این مصادیق از این منظر اهمیت دارد که در نظر گرفته شود، گزاره افتادن ایران در بازی روسیه به هیچ وجه صحت ندارد. 3️⃣ غرب‌گرایان در حالی از موضع اخیر و نادرست روسیه درباره جزایر سه‌گانه به تلاطم افتاده‌اند که از نحوه عمل دولت‌های غربی و خاصه آمریکا که ده‌ها بار بدتر از روسیه در این زمینه ایفای نقش کرده‌اند، همیشه خود را به ندیدن و نشنیدن می‌زنند. از قضا از حیث تاریخی، فتنه‌انگیزی در حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه زیر سر غربی‌ها بوده‌ است. تحریف واقعیت‌های خلیج‌فارس و جزایر سه‌گانه در قالب انتشار متون و نقشه‌های جعلی، بیش از همه از سوی دول غربی و خاصه آمریکایی‌ها صورت می‌گیرد. 4️⃣ در پایان به نکته‌ای مهم و سرنوشت‌ساز اشاره می‌شود؛ امروز که جمهوری اسلامی ایران قدرت مؤثر و بازیگر مسلط بر ترتیبات امنیتی خلیج‌فارس است و فردا روزی اگر تمامیت ارضی ایران در منطقه خلیج‌فارس به مخاطره افتاد، به دلیل بود و نبود این اعلامیه‌ها و بیانیه‌ها نیست و نخواهد بود. رمز و راز سیادت دریایی ایران در منطقه استراتژیک خلیج‌فارس و تنگه هرمز،‌ نخست انسجام ملی در داخل و سپس استمرار بازدارندگی هم‌تراز و نامتقارن در خلیج‌فارس و دریای عمان است، که در این سال‌ها بخش نظامی کشور به شایستگی از عهده آن برآمده است. ✍️ #عزیز_غضنفری http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز 💢 پیامدهای استیصال در باب‌المندب این روش و سبک غربی‌هاست که وقتی در یک جا کم می‌آورند، می‌زنند زیر میز و زمین بازی را جابه‌جا می‌کنند. رهبر حکیم انقلاب اسلامی از همان روزهای اول جنگ رژیم کودک‌کش اسقاطیل علیه مردم مظلوم غزه اعلام کردند، گروه‌های اسلامی در برابر تداوم حملات به غزه ساکت نخواهند نشست. در پی آن، اضلاع محور جهاد و مقاومت از تنگه باب‌المندب تا عراق، سوریه و لبنان، علیه رژیم صهیونیستی و در حمایت از ملت فلسطین مشغول اقدامات نظامی هستند. پس از اقدامات مؤثر و تعیین‌کننده ارتش ملی یمن در تنگه باب‌المندب عملاً موازنه صحنه نبرد تغییر کرده است. کشتی‌هایی که از بنادر آسیایی عازم اراضی اشغالی هستند، عمدتاً از باب‌المندب عبور می‌کنند و باز ماندن این گذرگاه برای ارتباط تجاری رژیم صهیونیستی اهمیت فراوانی دارد؛ یمن با ممانعت از عبور کشتی‌هایی که متعلق به صهیونیست‌هاست یا کشتی‌هایی که عازم اراضی اشغالی هستند، ضربه‌ای جدی به رژیم صهیونیستی وارد کرده است. بررسی‌های صورت گرفته نشان می‌دهد، اقدامات انصارالله، به کاهش حداقل ۸۰ درصدی صادرات محصولات از آسیا به اراضی اشغالی منجر شده است. پس از این رخداد بود که «دیوید کامرون» وزیر خارجه انگلیس بامداد یکشنبه ایران را به انجام «فعالیت‌های مخرب» در بریتانیا و منطقه غرب آسیا متهم کرد. کامرون در مصاحبه با روزنامه «تلگراف» تهدید کرد: «باید پیام روشنی به ایران ارسال شود که حملات به کشتی‌ها تحمل نخواهد شد.» حالا اما آن سیاستی که وزیر خارجه انگلیس وعده‌اش را داده بود رونمایی شد؛ آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان بیانیه‌ای مشترک درباره گزارش اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته‌ای ایران که گفته بود تولید اورانیوم با خلوص ۶۰ درصد را افزایش داده، منتشر کردند. این کشورها، اقدام ایران را که مدعی هستند باعث «تشدید بی‌وقفه برنامه هسته‌ای ایران می‌شود، محکوم کردند.» کشورهای غربی باید بدانند که اقدامات انصارالله در باب‌المندب بر اساس تصمیم و سیاست یمنی است. از آن سو راهکار حل موضوع هسته‌ای نیز از طریق پایبندی طرف غربی به تعهداتش امکان‌پذیر است. نکته اساسی آن است که در باب‌المندب مقامات یمنی تصمیم‌گیر نهایی هستند و در پرونده هسته‌ای نیز منافع ملی ایران تعیین‌کننده اصلی است؛ از این‌رو نمی‌توان با درگیر کردن ایران در پرونده هسته‌ای، آتش خشم جبهه مقاومت علیه رژیم کودک‌کش اسقاطیل را خاموش کرد. راه برقراری آرامش در سطح منطقه غرب آسیا، از مسیر فضاسازی در پرونده هسته‌ای و نظایر آن نمی‌گذرد. تنها راه برای ایجاد ثبات و امنیت در منطقه باب‌المندب و نقاط دیگر، مهار وحشی‌گری‌های رژیم جعلی صهیونیستی و جلوگیری از جنایات آن است. ✍️ #عزیز_غضنفری http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز ♻️ تفکیک جزئیات و کلیات! یادداشت امروز را با این عبارت مهم و کلیدی آغاز می‌کنیم که برای درک بهتر و مواجهه منطقی با وقایع روزمره و برخی رویدادهای جزئی، راهی جز فهم دقیق و عمیق روندهای کلی و راهبردهای اساسی وجود ندارد. مناسب است در نظر داشته باشیم که پیروز میدان تحولات مهم و سرنوشت‌ساز کنونی آن بازیگری است که بر روندهای کلی و نیز موضوعات اصلی متمرکز شده و در جزئیات متوقف نشود. بیان این نکته به معنای بی‌اعتنایی به رخدادهای جاری و جزئیات نیست، بلکه سخن بر سر آن است که با در نظر گرفتن فرآیند کلی تحولات و ماهیت حقیقی آنها، باید نسبت رویدادهای روزمره را با شرایط کلان و بنیادین بسنجیم و بر اساس آن طراحی و اقدامات را سامان دهیم. یکی از مهم‌ترین موضوعات در روندهای کلی کنونی آن است که رژيم صهيونيستی که منشأ بی‌ثباتی و ناامنی در منطقه غرب آسیاست، هیچ‌گاه به اندازه مقطع کنونی در موضع تهدید موجودیتی قرار نداشته و از آن سو راهبرد منطقه‌ای آمریکا نیز تا این اندازه با چالش‌های اساسی همراه نبوده است. تجهیزات نظامی و منابع انسانی رژيم و نیز حامی درجه یک آن، یعنی آمریکا از اقیانوس هند گرفته تا عراق و سوریه و نیز از شمال و عمق سرزمین‌های اشغالی گرفته تا تنگه باب‌المندب در معرض مخاطرات جدی و سهمگین قرار گرفته و روند راهبردهای سیاسی منطقه بر خلاف طراحی‌های آنها در حال تغییر است.  تولید سطحی از رویدادهای ناامن‌کننده در ایران با هدف آن است که هم بحران و آشوب به سمت محیط امنیت ملی ایران سرازیر شود و هم توجه و تمرکز جمهوری اسلامی از روندهای کلی و بنیادین برداشته شود. در چنین وضعیتی، ایران با هوشمندی ضمن رویارویی حساب شده و قاطع با رخدادهای اخیر، به سرعت به طرف نقطه ثقل تحولات کلان تغییر جهت داد و در مسیر اصلی قرار گرفت.  سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در عملیات بزرگ و مؤثر ۲۶ و ۲۷ دی‌ماه با اشراف دقیق و کامل اطلاعاتی و امنیتی، تأسیسات، تجهیزات و عناصر گروه تروریستی جیش‌الظلم را زیر ضربه اساسی قرار داد؛ چرا که اسناد قطعی گویای آن است که این گروه خود را برای عملیات بزرگ تروریستی در مناطق شرقی ایران آماده می‌کرد. سپس جمهوری اسلامی ایران با هوشمندی، تنش‌های محدود مرزی با پاکستان را مدیریت کرد و در دامی که برخی برای گسترش و استمرار تنش با دولت پاکستان گسترانده بودند، قرار نگرفت. جغرافیای گسترده و تاریخی نبرد علیه جنایت‌های رژیم صهیونیستی در فلسطین و غزه، هرگز جمهوری اسلامی و سایر ‌گروه‌های مقاومت را از این موضوع اصلی غافل نمی‌کند. ✍️ #عزیز_غضنفری http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز 💠 مردمی‌ترین جریان اجتماعی در سال ۱۳۳۹، در جلسه انجمن اسلامی دانشجویان اروپا در فرانسه که «دکتر علی شریعتی» نیز حاضر بوده، فردی می‌گوید من از اسلام و مذهب و آخوندها خوشم نمی‌آید. دکتر شریعتی در پاسخ می‌گوید برای رد یا اثبات یک چیزی باید استدلال علمی و عقلی کرد و نه ابراز احساسات شخصی. مرحوم شریعتی در ادامه و در همان جلسه می‌گوید من به عنوان کسی که رشته کارش تاریخ و مسائل اجتماعی است، ادعا می‌کنم در تمام این دو قرن گذشته، در زیر هیچ قرارداد استعماری، امضای یک آخوند نجف‌رفته نیست، در حالی‌که در زیر همه این قراردادهای استعماری، امضای آقای دکتر و آقای مهندس فرنگ‌رفته هست. حال که در ایام سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی قرار گرفته‌ایم، راز و رمز خبرسازی امپراتوری رسانه‌ای غرب علیه حضرت امام خمینی(ره) و روحانیت نیز دقیقاً به همین جا برمی‌گردد که روحانیت تنها طبقه‌ای است که هیچ‌گاه بر سر ایران(نه فقط انقلاب اسلامی) معامله نکرده و نخواهد کرد. جدای از این، روحانیت اصیل همواره هدایتگر و چراغ راهنمای جامعه در برابر آماج دشمنی‌ها و توطئه‌افکنی‌ها علیه ایران بوده است. این البته به خصلت‌های فکری و سیاسی مکتب اسلام و شیعه برمی‌گردد که سبب شده است طی تاریخ گذشته تاکنون، علما و روحانیت شیعه در همه پروژه‌های دشمنان علیه ایران، اندیشه و عمل خود را در پیوند با مردم ایران تعریف و عملیاتی کنند. در دوره تاریخ معاصر ایران تاکنون، اجتماعی‌ترین و مردمی‌ترین طبقه در ایران(تشکیلات فرهنگی روحانیت از همه شهرها تا دورترین روستاها)روحانیت بوده است. افراد و افکار مسئله‌دار در همه طبقات اجتماعی یافت می‌شوند؛ اما نکته اساسی آن است که روحانیت در طول تاریخ ایران به عنوان یک طبقه اجتماعی همواره در کنار مردم و خواست تاریخی آنها عمل سیاسی و اجتماعی خود را تنظیم کرده‌اند. روحانیت در برابر قراردادهای ۱۹۰۵، ۱۹۰۷ و ۱۹۱۵ که اسناد و قراردادهای تجزیه و فروپاشی ایران بود و در مواجهه با قرارداد ۱۹۱۹ که ایران رسماً تحت‌الحمایه انگلیس به شمار می‌آمد، فریاد سر دادند و یک ایران را آگاه ساختند. دقیقاً همان هنگامه‌ای که قاطبه روشنفکران مدعی و غرب‌گرا دم فرو بستند و لام تا کام حرفی نزدند. مانند حالا که بخش‌هایی از روشنفکران غرب‌گرا در برابر سیاست قطعی دشمنان که «فروپاشی و چند پاره کردن ایران بزرگ» را دنبال می‌کنند و «پروژه ویران زمین‌گیر کردن ایران قوی» را در پیش گرفته‌اند، به خودآگاهی نرسیده‌ و سطح بحث را به منازعات اجتماعی داخلی و جناحی تقلیل می‌دهند! ندیدن دشمن و توطئه‌های گوناگونش درد فراگیر و درمان نيافته جریان غرب‌گرایی است که زیست سیاسی و هویتی خود را در پیوند با غرب تعریف کرده است. ✍️ #عزیز_غضنفری http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز 💠 ۲۲ بهمن و ریل‌گذاری جدید مسئله اساسی و پرتکراری که این‌ روزها مطرح می‌شود، این است که آیا رویکردهای دوران پهلوی در بخش‌های گوناگون سیاست داخلی، سیاست خارجی، اقتصادی، امنیتی و نظامی و فرهنگی می‌توانست جامعه ایرانی را در مسیر توسعه پایدار و مستمر قرار دهد یا خیر؟ معمولاً این پرسش مطرح می‌شود که اگر حکومت پهلوی هم مانده بود، ایران لاجرم به سمت پیشرفت و توسعه حرکت می‌کرد! همچنین مسئله دیگر آن است که انقلاب اسلامی در خصوص جهت‌گیری‌ها و رویکردهای یادشده چه تفاوتی با دوران پهلوی دارد؟  سخن اساسی در اینجا آن است که اگر کشوری رویکردش در حوزه امنیت به جای استحکام مؤلفه‌های درونی امنیت، در فکر تعریف کردن خود در ذیل ابرقدرت‌ها باشد، چنین نظامی قادر نیست امنیت پایدار و مطلوب را برای ملت خود به ارمغان آورد؛ اگر یک نظام سیاسی در عرصه سیاست داخلی، رویکرد سرکوب و مشت آهنین را در پیش گیرد و اعتقادی به آزادی‌های سیاسی و حق تعیین سرنوشت برای مردم خود نداشته باشد، دچار فقدان مقبولیت و پایگاه مردمی خواهد شد؛ اگر یک حکومت در زمینه سیاست خارجی رویکرد تابع قدرت‌های بزرگ بودن را ایده خود بداند و منطبق با منافع ملی نتواند تصمیم بگیرد، در بزنگاه‌ها حتما گرفتار و تنها خواهد شد؛ اگر دولتی در عرصه فرهنگ و اقتصاد به جای الگوهای بومی و ملی، در فکر نسخه‌ها و تجویزهای وارداتی و تقلیدی باشد، فرهنگ و اقتصاد آن، رنگ ارتقا و پیشرفت به خود نخواهد دید. بنابراین، رویکردهایی که ایران پیش از انقلاب در زمینه سیاست داخلی و خارجی، الگوی امنیت و مدل توسعه اقتصادی و فرهنگ در پیش گرفته بود و نقشی که برای ایران در نظام تقسیم کار جهانی تعریف کرده بودند، هیچ گاه نمی‌توانست ایران را از حیث رویکردها در مسیر پیشرفت و توسعه واقعی، عمیق، پایدار و مستمر قرار دهد و از قضا آن رویکردها کاملاً ضد توسعه عمل می‌کرد. ✨️ نکته مهم در اینجا آن است که اصل پدیده انقلاب اسلامی نقطه‌ای بود که زنجیرهای اسارت و توقف را از دست و پای ملت ایران زدود و راه را برای پیشرفت باز کرد؛رویکردهای انقلاب اسلامی در همه عرصه‌های یاد شده، منطبق با اصول و قواعدی است که یک نظام سیاسی برای پیشرفت خود به آن محتاج است؛ هر چند در اینکه این رویکردها تا چه اندازه به اقدام و عمل تبدیل شده است، ممکن است محل اختلاف باشد؛ اما در این نقطه اشتراک نظر تقریباً فراگیر است که انقلاب اسلامی یک مسیر روشن و تاریخی را پیش روی ملت ایران برای پیمودن راه پیشرفت و رسیدن به آرمان‌هایش هموار کرده است. ✍️ #عزیز_غضنفری http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز ♻️ فراتر از دموکراسی‌ها باید پذیرفت جمهوری اسلامی ایران در میان نظام‌های سیاسی دنیا، کشوری خاص و متمایز است. میزان مشارکت مردم در کشورهایی که در آن انتخابات برگزار می‌شود و به طور کلی نظام‌های سیاسی مدعی دموکراسی در بسیاری از مواقع، به ویژه در سال‌های اخیر حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد بوده است؛ برای نمونه، میزان مشارکت در انتخابات میان دوره‌ای کنگره در ایالات متحده آمریکا هیچ گاه از ۵۰ درصد بیشتر عبور نکرده و به مراتب کمتر از انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا بوده است. نگاهی به آمار میزان مشارکت در انتخابات کنگره آمریکا نشان می‌دهد، میزان مشارکت در این انتخابات در سال ۲۰۰۶، حدود  ۴۰/۱ درصد بوده، در سال ۲۰۱۰، ۴۱ درصد، در سال ۲۰۱۴،  ۳۶/۷ درصد و در سال ۲۰۱۸ به ۴۹/۶ درصد رسیده، اما نتوانسته است از ۵۰ درصد عبور کند. یا انتخابات مجلس قانون‌گذاری فرانسه در سال ۲۰۲۲ برای انتخاب ۵۷۷ نماینده این مجلس که به دور دوم کشیده شد، به ترتیب با مشارکت ۴۷/۵ و ۴۶/۲ درصدی مردم این کشور همراه بود. این در حالی است که میزان مشارکت مردم در مرحله اول این دور از انتخابات در مقایسه با دور قبلی ۱/۲ درصد کمتر شده است. در مثالی دیگر انتخابات پارلمانی سال ۱۹۷۵ در پرتغال با مشارکت ۹۱/۷۳ درصدی مردم همراه بود، اما این رقم در انتخابات سال ۲۰۱۹ به زیر ۵۰ درصد رسید. در انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور نیز وضعیتی مشابه تکرار شد و ۴۸/۷۰ درصد مردم پای صندوق رأی رفتند. در بسیاری از کشورهای اروپایی، همچون جمهوری چک، دانمارک، سوئد و سوئیس مشارکت‌ها پایین بوده، به گونه‌ای که در سوئیس از سال ۱۹۴۷ به بعد آمار مشارکت نزولی بوده و در سال ۲۰۱۹ به ۴۵/۱۲ درصد کاهش یافته است. حالا به عبارت صدر این یادداشت که نوشتیم جمهوری اسلامی ایران کشور خاص و متفاوتی است، برمی‌گردیم. در حالی‌که وضعیت مشارکت در انتخابات در کشورهای گوناگون دنیا مشخص است، رسانه‌های وابسته به امپراتوری غرب بر روی انتخابات ایران به طرز بی‌سابقه‌ای متمرکز هستند تا کوچک‌ترین نقص را در انتخابات ۱۱ اسفندماه ضریب داده و به مثابه نقطه چالش و بحران برای جمهوری اسلامی ایران معرفی کنند.  در این میان، آمارها به ما می گوید که معدل مشارکت مردم در ادوار انتخابات مجلس ۵۸/۸ درصد بوده است؛ عددی که وقتی در کنار میانگین ۶۶/۶ درصدی مشارکت مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری قرار می‌گیرد، نشان می‌دهد موضوع مشارکت مردم ایران در انتخابات با وجود شدیدترین فشارهای تبلیغاتی و مشکلات اقتصادی که مردم با آن دست به گریبان هستند، فراتر از میانگین نظام‌های دموکراتیک در جهان است. ✍️ #عزیز_غضنفری http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز 💢 مبدأیی برای تاریخ جدید آنهایی که اهل تدبر و تأمل در تحولات و نظریه‌های روابط بین‌الملل هستند و رویدادهای اخیر منطقه‌ای را با دقت زیر نظر دارند، به خوبی می‌دانند که عملیات «وعده صادق» چرا و تا چه میزان حائز اهمیت است. یکی از خصایص رخدادهای مهم سیاسی و امنیتی آن است که موجب شکل‌گیری نظم و ترتیبات جدیدی در مقیاس منطقه‌ای و حتی جهانی می‌شود. بی‌تردید، عملیات وعده صادق از چنین قابلیت و ظرفیتی برخوردار است؛ از این ‌رو بی‌راه نیست اگر تحولات منطقه غرب آسیا را به پیش و پس از عملیات تاریخی جمهوری اسلامی ایران علیه رژیم جعلی صهیونیستی تقسیم‌بندی کرد. به نظر می‌رسد، آنچه عملیات وعده صادق را سزاوار تحسین و اهمیت کرده، فقط ابعاد فنی و تکنیکی آن نباشد؛ بلکه مرکز ثقل این عملیات را باید در «توانمندی و اراده قاطع» جمهوری اسلامی ایران در برابر سازمان سیاسی، نظامی و اطلاعاتی غربی و شرکای منطقه‌ای آن دانست. اهمیت این بخش از عملیات وعده صادق را بیش و پیش از همه خود مقامات سازمان سیاسی غرب از آن آگاه هستند. آن زمانی که تمام ظرفیت‌های منطقه‌ای و جهانی خود را به‌کار گرفتند تا جمهوری اسلامی ایران را از تصمیم خود منصرف کنند. هر چند پس از آنکه سناریوی منصرف‌سازی ایران نتیجه‌بخش نبود، سناریوهای حمله نکردن از خاک ایران، استفاده نکردن از موشک‌های بالستیک و حمله متناسب را در پیش گرفتند که همه آنان با «اراده قاطع» جمهوری اسلامی ایران مبنی بر تنبیه رژیم صهیونیستی مواجه شد. مناسب است در نظر داشته باشیم که عملیات وعده صادق تنها به برتر کردن موقعیت جمهوری اسلامی ایران در زمانه حساس منطقه غرب آسیا محدود نیست؛ بلکه رژیم صهیونیستی را نیز در معرض چالش‌های جدید قرار خواهد داد. مهم‌ترین چالش و محدودیت ایجاد شده نیز آن است که رژیم از این پس ناچار است از سیاست «تهاجم برای توسعه موقعیت» به سمت «دفاع برای حفظ موجودیت» تغییر جهت بدهد. ♦️ مهم‌ترین بُعد عملیات وعده صادق به منزله بخش مهم و تعیین‌کننده تحولات اخیر منطقه سبب شده است تا بازیگران سیاسی منطقه هیچ یک در موقعیت سابق خود نباشند. در این میانه پرابهام و زمانه سرشار از عدم قطعیت‌ها، یک موضوع از وضوح و شفافیت بیشتری برخوردار است و آن، این است که روزها و روندها به نفع جبهه مقاومت و جمهوری اسلامی ایران پیش می‌رود؛ حرکتی که توأمان با نابودی و اضمحلال تمدن غرب و به‌ویژه ایالات متحده آمریکا، نویدبخش تشکیل تمدن نوین اسلامی و زندگی در زیر سپهر عدالت، مهرورزی، همراه با صلح و آرامش برای همه مردمان جهان به دور از تفکیک جنسیتی، رنگ پوست، اعتقادات و... است. ✍️ #عزیز_غضنفری http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز  💢 پزشکیان و عبور از دو مانع اساسی رئیس‌جمهور محترم در دیدار با خبرنگاران به مناسبت روز خبرنگار، به دو نکته‌ مهم و سرنوشت‌ساز اشاره کرد که همواره جزء مسائل حل ناشده کشور بوده و گاه هزینه‌های بسیاری را برای کشور و منافع ملی ایجاد کرده است. ▫️در بخش نخست، دکتر پزشکیان صادقانه سخن گفت؛ او در جلسه تنفیذ و تحلیف نه تنها سیاه‌نمایی نکرد، بلکه تقریباً جمله‌ای در نقد دولت‌های پیشین نیز از او صادر نشد. زیباتر و تحسین‌برانگیزتر از این اقدام رئیس‌جمهور، استدلالی است که او برای این عمل خود به‌ کار برده است. دکتر مسعود پزشکیان اعلام کرد کارشناسان نکاتی درباره عیوب و مشکلات کشور برای او نوشته بودند، اما او حاضر نشده است در حالی ‌که دشمنان بیننده و شنونده بودند و در مقابل خارجی‌ها، عیب‌های کشور را بیان کند. این اقدام شایسته اگر به رویه تبدیل شود و دولت‌ و مسئولان به جای ذکر مصائب اقتصادی در رسانه‌ها، در عمل خود را به حل مشکلات مردم موظف بدانند، کاری حقیقتاً درخور ستایش از رئیس‌جمهور محترم صورت گرفته است. مهم‌ترین مانع در این زمينه اطرافیانی هستند که با نگاه جناحی بدون در نظر گرفتن منافع کشور به قضایا می‌نگرند. ▫️ در بخش دوم رئیس‌جمهور کشورمان ابراز داشت: «دل‌مان می‌خواهد از همه دولت‌ها در هیئت وزیران حضور داشته باشند؛ نگوییم این [فرد از] دولت رئیسی است، آن یکی از دولت روحانی؛ اینها زبان تفرقه است؛ ما گفتیم دولت وفاق باشیم، هم آنها باشند و هم ما، ولی قبله و جهت‌مان یکی باشد.» تا معرفی کابینه به مجلس زمان زیادی باقی نمانده است؛ اگر در آن هنگام مشخص شود دکتر پزشکیان کابینه‌اش را بر اساس ایده وفاق ملی و به‌کارگیری نیروهای کارآمد و متخصص طیف‌های گوناگون سیاسی که بارها از آن سخن گفته ببندد، او به کاری بزرگ، تاریخی و کم‌سابقه(شاید هم بی‌سابقه) دست زده است. کنار هم قرار گرفتن چهره‌های سیاسی متنوع با هدف حل مسائل و تحقق اسناد و سیاست‌های کلی نظام، تجربه‌ای جدید و جذاب در امر حکمرانی خواهد بود. تجربه‌ای که اگر با دلسوزی و کارآمدی درآمیخته شود، بی‌تردید ایران عزیز را به سمت آرامش، ثبات سیاسی و پیشرفت سوق خواهد داد. جمهوری اسلامی ایران در زمینه مدیران شایسته با سلایق سیاسی گوناگون، به گونه‌ای که از سلامت اداری، تخصص و تعهد به مبانی انقلاب اسلامی برخوردار باشد، کم ندارد؛ فقط اراده اقدام می‌خواهد و مدیریتی هوشمند و جامع‌نگر که این ظرفیت را به سمت منافع ملی و تحقق اهداف کشور پیش ببرد. ✍️ #عزیز_غضنفری http://Eitaa.com/e_beman

🔰چارچوبی برای ارزیابی ایده وفاق ملی درباره مواجهه با دولت چهاردهم و ایده وفاق ملی دکتر پزشکیان و ارزیابی آن، توجه به چند نکته حائز اهمیت است: اول این‌که بیاد داشته باشیم، دولتِ منسوب به جریان اصلاحات بر سر کار آمده و نه دولت جلیلی یا قالیباف. این را نیز بایستی مد نظر قرار داد که فشار جریان اصلاحات و نیروهای سیاسی آن نیز بر سر دولت کنونی برای پیش‌برد ایده‌های اصلاح‌طلبانه و بکارگیری نیروهای سیاسی اصلاح‌طلب سنگينی می‌کند؛ درک این نکته مهم، توقعات و انتظارات را از دولت فعلی تا حد بسیار زیادی منطقی و واقع بینانه می‌سازد. دوم؛ آقای پزشکیان علیرغم اینکه دولتش، دولت اصلاحات است و منش خودش نیز اصلاح‌طلبی است، اما ۵ نفر از کابینه شهید رئیسی را برای کابینه خودش انتخاب کرده(۳ وزیر، ۱ سرپرست وزارت‌خانه و ۱ معاون رئیس جمهور). این اقدام در مقام مقایسه در تاریخ دولت‌های جمهوری اسلامی مسبوق به سابقه نیست که رئیس‌جمهوری از دولت پیشین به این میزان در کابینه خودش استفاده کند. البته‌ برخی وزراي دیگر نیز در کابینه هستند که عضو دولت‌های گذشته نیستند، اما متعلق به جریان اصولگرا هستند.(مانند وزارت کشور و وزارت ورزش و جوانان) سوم؛ شعار وفاق ملی را با نگاه مثبت و خوش بينانه تحلیل کنیم و نه با نگاه منفی و بدبینانه و به مثابه کلیدواژه‌ی فتنه جدید!(کاری که مع الاسف برخی این روزها بر آن اصرار دارند). اما نکته مهم تبیین و تفسیر درست از ایده وفاق ملی است؛ در این‌جا بکوشیم که ماهیت وفاق ملی بر مبنای ارزش‌ها معنادهی شود و وفاق حول و حوش اصول(در عین اغماض در سلایق) سامان بیابد. بر سر واژه‌ها نباید مناقشه کرد، انسجام و وفاق و اتحاد نیاز قطعی کشور در همه شرایط است. چهارم؛ به طور طبیعی نظام کلی انتصابات این دولت عمدتا چهره‌های منسوب به اصلاحات خواهد بود. هر چند احتمال دارد، منطق و ترکیب کابینه دولت چهاردهم، حامل پیام هایی در بخش‌های دیگر مدیریتی کشور مبنی بر استفاده از نیروهای سیاسی اصول‌گرا نیز باشد. اما نکته مهم در این‌جا آن است که بکارگیری عناصر سیاسی اصلاح‌طلب در بخش‌های گوناگون دولت، نباید از آن تحلیل ضد وفاق ملی بشود. در عین حال بر هر مفهوم و ایده‌ای که در دولت چهاردهم آشکار می‌شود به گونه‌ای که در تناقض با منافع ملی و مصالح اسلامي است، حساسیت به خرج داد و آن را ضد وفاق ملی بدانیم و بنامیم. هر چند سلایق متعدد در امر اداره کشور موضوعی لازم و طبیعی محسوب می‌شود. پنجم؛ با همه این اوصاف آن چه موضوع اصلی محسوب می‌شود، در حالی که بسیاری مسائل مرتبط با موضوع این یادداشت، فرعیات هستند، "کمک به موفقیت دولت" است؛ رهبر معظم انقلاب در این زمینه فرمودند، موفقیت این دولت، موفقیت همه ماست. بنابراین هر اقدام ما در مواجهه با دولت و تحلیل پدیده‌های سیاسی جاری، باید با ملاحظه موفق شدن دولت باشد. در این چارچوب لزوما نقدها باید از موضع دلسوزی و کارشناسی باشد و نباید آرامش عمومي جامعه خدشه‌دار شود و یا این‌که ناخواسته به سمت سیاه‌نمایی حرکت کرد. #عزیز_غضنفری

🔰 ‌حرف روز   💢 فروریختن خانه یا تمدن؟ جنایات جنگی رژيم صهيونيستی در فلسطین و لبنان ابعاد گوناگونی دارد. یکی از این ابعاد برملا شدن ادعاهای دروغین آنان درباره فضیلت‎هایی، مانند آزادی، عدالت و حقوق بشر است. از این منظر این فقط ساختمان‎های غزه نبود که فرو ریختند؛ بلکه مهم‎تر از آن فرو ریختن همه آن ادعاهایی است که غربی‎ها تحت عنوان آموزه‌ها و تجربیات لیبرال دموکراسی سال‌ها و دهه‌ها در سطح جهان تبلیغ می‌کردند. دولت‌های غربی فاقد صلاحیت هستند تا در این زمینه‎ها اظهار نظر کنند. این را واقعیت‎های آشکار این عصر و زمانه گواهی می‎دهد.  برای اینکه استانداردهای دوگانه دولت‎های غربی و خاصه آلمان به خوبی نمایان شود، توجه به این رخداد تأمل‎برانگیز است؛ خانواده ۶ نفره «دکتر یوسف ابوجادالله»، شهروند آلمانی ـ فلسطینی چند ماه قبل در حمله هوایی رژیم صهیونیستی به منزل‎شان در غزه به شهادت رسیدند. این پزشک در بیمارستانی در دورتموند شاغل بود و پیش‌از شروع جنگ به غزه رفته بود تا با نزدیکانش دیدار کند، اما او و خانواده‌اش در بمباران صهیونیست‌ها به شهادت رسیدند. دولت آلمان که نسبت به این جنایت رژیم صهیونیستی هیچ‌ واکنشی نداشت، پس‌از اعدام یک تروریست با پاسپورت آلمانی در ایران، ضمن حمایت از او، برخی مراکز دیپلماتیک ایران را تعطیل کرد. «جمشید شارمهد» در فروردین ماه سال ۱۳۸۷ عملیات انفجار در حسینیه سیدالشهدای شیراز را طراحی و هدایت کرد. در آن اقدام تروریستی، ۱۴ نفر از هم‌وطنان‎مان، از جمله چند کودک و زن شهید و بیش از ۲۰۰ نفر از عزاداران حسینی زخمی شدند. تلاش برای طراحی طرح منفجر کردن سد سیوند شیراز، انفجار بمب‌های سیانوری در نمایشگاه کتاب تهران و منفجر کردن حرم حضرت امام خمینی(ره) هنگام برگزاری مراسم عمومی، آتش‎سوزی در هتل جهان تهران در هنگام ساخت و تهیه بمب برای انفجار در حوزه علمیه آیت‎الله‎العظمی گلپایگانی از جمله بخش‌های اهدافش بود.  همین جنایات جنگی رژیم صهیونیستی در فلسطین و لبنان که با پشتیبانی غرب صورت می‎گیرد از یک سو و از سوی دیگر ادعاهای دروغین و استانداردهای دوگانه آنان درباره حقوق بشر به تنهایی کافی است تا جهانی را به خودآگاهی برساند؛ اما نظام سلطه و دستگاه تبلیغاتی وابسته به آنها نمی‎گذارد؛ نمی‎گذارد چون شعار لیبرال دموکراسی برای غرب به مثابه ابزاری برای استعمار و تسلط آنان بر سایر کشورها و خاصه کشورهای مستقل عمل می‎کند؛ به همین دلیل رهبر معظم انقلاب اسلامی ناظر به جنایات صهیونیست‎ها که در سکوت و انفعال دول غربی و نهادهای مدعی حقوق بشر صورت می‎گیرد، فرمودند که رژیم صهیونیستی در این قضایا شکست خواهد خورد، اما شکست بزرگ‌تر رسوایی فرهنگ و تمدن و سیاستمداران غرب است. ✍️ #عزیز_غضنفری http://Eitaa.com/e_beman

🔻بازنشر کسانی که قرار نیست از تجربیات تلخ پیشین عبرت بگیرند، دو مشکل بزرگ و بزرگ‌تر برای کشور ایجاد می‌کنند. مشکل نخست زمانی است که آن اقدام انجام می‌شود و مشکل بزرگ‌تر اما تکرار خطاهای دفعه اول است. در ادامه متنی که ۲۰ آذر ۱۴۰۲ نوشته شده بازنشر می‌گردد: 🔸ارتش آلمان و سوخت هواپیمای ظریف! 🔻این یک ایراد اساسی است که انسان‌ها از گذشته، آن‌هم نه گذشته خیلی دور، عبرت نیاموزد و باز برای کسب رأی و تبلیغات انتخاباتی، بر تکرار راه پرخطای پیشین اصرار ورزند. یکی از ضعف‌های اساسی برجام آن‌جایی بود که ترامپ مانند آب خوردن از آن خارج شد، بی آن‌که احساس کند مانعی بر سر راه او وجود دارد و یا آن‌ دست‌کم محاسبه کند که خروج از توافق هسته‌ای برای او همراه با ریسک خواهد بود. تیم رادیکال آمریکا اما از یک منظر دیگر نیز خیالشان آسوده بود که خروج از برجام برای آن‌ها همراه با دردسر از سوی ایران نخواهد بود. چون چند روز پیش از این‌که ترامپ از برجام خارج شود روحانی به مکرون اطلاع داده بود که اگر آمریکا از توافق هسته‌ای خارج شود دولت ایران در برجام باقی می‌ماند. همان نظری که دقایقی بعد از اقدام ترامپ بیان کرد؛"خوشحالم که یک موجود مزاحم از برجام خارج شده است." روزنامه ایران نیز درست در فردای خروج آمریکا از توافق هسته‌ای در روز ۱۹ اردیبهشت ۹۷ با تیتر بزرگ نوشت؛ "برجام بدون مزاحم". 🔻بنابراین اقدامات دولت آینده در زمینه رفع تحریم‌های ظالمانه باید به گونه‌ای پیش برود تا وضعیتی که دربرگیرنده منافع اقتصادی کشور است محقق شود و کاری که ترامپ با برجام و منافع ملی ایران کرد، رؤسای جمهور بعدی آمریکا(که از شانس بد دولت آینده ایران ممکن است باز ترامپ به قدرت برسد)نتوانند انجام دهند و یا دست‌کم ریسک اقدام علیه منافع ملی ایران برای آن‌ها افزایش یابد. دکتر ظریف خود از حواشی سفرش به اجلاس امنیتی مونیخ در سال ۹۶ خبر دارد. سفری که در آن شرکت‌های آلمانی بخاطر فشار دولت آمریکا به هواپیمای وزیر خارجه ایران سوخت ندادند. تأکید بر انتفاع ملی در زمینه احیای برجام در دولت آینده بدین خاطر است تا تحریم‌ها به گونه‌ای رفع شود تا حداقل شرکت‌های سوخت‌رسان آلمانی بتوانند باک هواپیمای وزیر خارجه ایران را پر کنند و نیاز نباشد با ده‌ها خواهش و تمنای سفارت ایران در آلمان، در نهایت وزارت دفاع و ارتش آلمان به هواپیمای ظریف سوخت برسانند! #عزیز_غضنفری @ghazanfari58

🔰چند ملاحظه درباره اخبار جنگ! 🔻درباره ماجرای حمله نظامی به ایران که این روزها در صدر اخبار سیاسی جهان قرار گرفته چند پرسش و ملاحظه اساسی وجود دارد: 👈آیا دشمنان می‌خواهند و مایل هستند به ایران حمله نظامی کنند؟ بله؛ این از روز اول جزو آرزوهای آنان بوده است. کاری که در بسیاری از کشورهای جهان دنبال کرده و می‌کنند. تجاوز نظامی در ذات و سیره تاریخی آنان وجود دارد. کافیست به تاریخچه استعمارگری استعمارگران نگاهی بیندازیم. مثلا بعد از جنگ های سال۲۰۰۱ و ۲۰۰۳ خود را مهیای حمله قطعی به ایران کردند، اما به دلایل فوق‌العاده مهمی که شرح آن مجال دیگری می‌طلبد نتوانستند عملیات تهاجم نظامی علیه ایران را پیاده کنند. 👈آیا استعمارگران کنونی، می‌توانند به ایران حمله کنند؟ پاسخ این است اگر این امکان برای آنان فراهم بود، در این زمینه کمترین تردید به خود راه نمی‌دادند. اما محاسبات آنان و خاصه تبعات مخاطره‌آمیز جنگ، هيچگاه اجازه تجاوز نظامی به ایران را به استعمارگران نداده است. این محاسبات کماکان پابرحاست. تجربیات و اسناد قطعی و متعدد نشان داده انسجام داخلی و اراده و توانمندی در عکس‌العمل به تهدید و تهاجم، کلیدی ترین عامل در بازداشتن دشمنان از هر گونه شرارت علیه ایران اسلامی بوده است. 👈موضع و واکنش ایران در زمینه تجاوز نظامی چیست؟ ایران هیچ گاه آغازگر هیچ جنگ و نزاعی نبوده است. اما در عین حال از طریق اعمال سیاست بازدارندگی به دنبال دفع تهديدات استعمارگران و آرامش کشور بوده است. در مقطع کنونی که دشمنان در حال تهدید هستند، بخش نظامی‌ و هجومی کشور در آمادگی کامل قرار دارد و تمام دارایی‌ها و منافع استعمارگران در منطقه را مورد شناسایی قرار داده‌اند. ایران به برخی کشورهای منطقه که میزبان پایگاه‌های نظامی دشمنان هستند، هشدارهای لازم را ارسال کرده است. ایران در اجرای عملیات شلیک چند صد و بلکه چند هزار موشک به دارائی دشمنان در منطقه در صورت تعرض به خاک ایران، کمترین تردیدی به خود راه نخواهد داد. همین خود عاملی مهم در پائین آمدن وقوع تهاجم به سرزمین ایران محسوب می‌شود. 👈معنای تمرکز تجهیزات نظامی دشمنان در منطقه غرب آسیا چیست؟ از مدت‌ها پیش این باور جدی وجود داشت که اگر حضور ناوها و هواپیماهای دشمنان در منطقه و خاصه خلیج‌فارس تقویت شد، این یعنی منتفی شدن تهدید نظامی و برجسته شدن عملیات روانی و اثرگذاری بر بخش‌ها و شاخص‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور. همواره این اعتقاد در بخش کارشناسی نظامی کشور وجود داشته که در هنگامه خطر و جنگ دشمنان امکانات نظامی را از تیررس موشک‌های نقطه زن ایران خارج می‌سازند نه این‌که در تیررس قرار دهند . در عملیات روانی دشمنان بدنبال آن هستند تا چیزی را که در تهاجم نظامی نمی‌توانند بدست بیاورند در فضاسازی‌های تبلیغاتی کسب کنند. همه حواس ها باید در این نقطه متمرکز شود؛ جدی‌ترین نقطه تهدید دقیقا از همین جا نشأت می‌گیرد. #عزیز_غضنفری https://eitaa.com/e_beman