🔸رویکرد سوم در ماجرای استقبال جوانان از رونالدو این روزها با ورود کریستین #رونالدو بازیکن مشهور پرتقالی به کشورمان شاهد صحنه هایی بودیم که کمتر دیده بودیم. یک عده از هم‌میهنانمان که هوادار این بازیکن مشهور بودند برای دیدن او خوا را به آب و آتش می‌زدند و پشت اتوبوس حامل او می دویدند تا اینکه لحظه.ای او را ببینند یا اینکه مسافت زیادی را تا هتل محل اقامت او آمدند و بعضی به زور وارد هتل شدند. صحنه هایی که این روزها شبکه‌های اجتماعی کشورمان را فراگرفت و بسیاری مشغول قضاوت شدند. عده زیادی با انواع و اقسام جملات تلخ، ابراز ناراحتی کردند که این چه حرکاتی است و گفتند که آبرویمان رفت! و عده‌ای این پدیده را خیلی طبیعی خواندند و به سادگی از کنار آن گذشتند. اما پدیده‌ای مثل این با وجود آنکه در بسیاری از کشورها با حضور این بازیکن مشهور محقق شده، شایسته است که با دقت بیشتری در کشور ما بررسی شود و شاید بشود رویکرد سومی را در این میان به این موضوع داشت. این که اگر فرد نوجوانی از اعضای خانواده‌مان طرفدار پروپاقرص رونالدو باشد و برای دیدن او سر از پا نشناسد، ملامت کردن او و گفتن کلمات تلخ به او رفتار شایسته ای نیست و واکنش خوبی را از سوی او در پی نخواهد داشت، چون این شور و هیجانات خاصیت این دوره است و باید درک شود اما آنچه مهم است و مایه دغدغه، این است که چرا جوان و نوجوان کشور ما هنوز بسیاری از #قهرمانان_بزرگ کشور خودش را نمی‌شناسد، قهرمانانی که در هیچ کجای دنیا نظیرشان وجود ندارد. در این رویکرد سوم، ما نوجوان و جوان کشورمان را متوجه #فرهنگ_کهن و داشته‌های کشورمان می‌کنیم و به او می‌گوییم که مفاخری در این کشور وجود دارد که در تمام دنیا بی نظیر هستند، از دانشمندان، عالمان و هنرمندان، کسانی که ما نتوانستیم به درستی آنها را به او معرفی کنیم، کسانی که رشد و بالندگی کشور را در موضوعات مختلف موجب شده اند، کسانی که مثل همین اسطوره فوتبالی عمری زحمت کشیده‌اند اما رسانه‌ها هیچگاه آنها را به درستی به دیگران معرفی نکرده‌اند. ما مفاخر تاریخ‌سازی داریم که تندیس و مجسمه‌های آنها در کشور های بزرگ دنیا در معرض دید عموم قرار گرفته در حالی که جوان ما به درستی آنها را نمی شناسد مثل تندیس ۴ تن از برجسته‌ترین‌ دانشمندان ایرانی ساخته شده و نصب شده در وین اتریش که عبارتند از: حکیم عمر خیام، ابوریحان بیرونی، محمد زکریا رازی و ابن‌سینا. مثل مجسمه ابوالقاسم فردوسی، شاعر نامی ایرانی که در یکی از میدان‌های رم نصب شده است، یا مجسمه فیلسوف، ریاضی‌دان و شاعر ایرانی، عمر خیام نیشابوری در دانشگاه ایالتی اوکلاهاما، یا بنای یادبود حافظ در آلمان و مجسمه ابن‌سینا، دانشمند بلندآوازه ایرانی در دانشگاه آتونومای مادرید و بسیاری از دانشمندان ایرانی که همین الان بالاترین مسئولیت ها را در دنیا دارند و بسیاری هم در کشور خودمان همین الان زندگی می‌کنند. #جوان_ایرانی باید داشته‌های کشور خود و فرهنگ و آب و خاک خود را بشناسد تا در این گونه مواقع با پختگی بیشتری عمل کند و پیوسته به دنبال شناساندن بزرگان ایرانی به مردم دنیا باشد. نکته مهم دیگر شناختن و شناساندن شخصیت های بزرگی است که برای آرمان‌های بزرگ این ملت بزرگ جان خودشان را از دست داده اند که مقام معظم رهبری در این باره می فرمایند: هر شهیدی یک نماد است. سعی کنید چهره‌ی #شهدا را آن چنان که هست برای جوان‌های امروز روشن کنید؛ این نمادها می‌شوند #الگو برای جوان و این به آنجا منتهی بشود که جوان‌ها بتوانند در بین این چهره‌هایی که معرّفی شده‌اند و نشان داده شده‌اند، برای خودشان الگو انتخاب کنند، به آنها دل ببندند و راه آنها را دنبال کنند. به امید روزی که جوان ایرانی، بزرگان و #مفاخر_ملی_و_مذهبی خود را بشناسد و با نگاهی سرشار از عزت و غرور به فرهنگ خود و بزرگان کشور خود نگاه کند و رفتار او سرشار از این فرهنگ عزت‌آفرین باشد، ان شاءالله. 🖌 به قلم حجت‌الاسلام حسین ابراهیمی (عضو جبهه روحانیت مردمی انقلاب اسلامی) 🇮🇷 جبهه‌ی روحانیت مردمی انقلاب اسلامی را در ایتا دنبال بفرمایید👇 https://eitaa.com/rohaniat_mardomi