رایحه ی محراب تقدیم نگاهتون🌺🌺🌺👆👆👆

چه راه هایی که رفتم تا بفهمم جزتو راهی نیست🍀 خلاصم کن ازعشق هایی که گاهی هست و گاهی نیست🍀

📚کتاب: #هیچکس_به_من_نگفت 📝نویسنده: حسن محمودی 🎭ژانر: #مذهبی #روانشناسی #اجتماعی 📃خلاصه: .شکایت از نوجوانیم را به چه کسی عرضه کنم،چه کسی حاضر است این شکایت را از من بشنود؟ خداي مهربان در قرآن و پیشوایان دین درکلمات نورانیشان همه آنچه راکه زمینه پرواز انسان را فراهم کند گفته اند. امـاگـاهی این گفته هـاي نورانی، به گوش منوشـما نمیرسـد. مقصـرکیست؟!کـاري نـداریم، امـا این را بایـد دانست که نوجوانیه مـان دورانی است که قلب، تشـنه نور است و در تب و تاب آن میسوزد، اگر نور نیامـد و انتظار نوجوان بی پاسـخ ماند،ظلمت قدم زنان وارد میشود،چراکه خانه قلب از مهمان خالی نیست، مهم این است که قلب، میزبان چه کسـی خواهد شد؟ #درخواستی 🌿🌸@roman_tori 🌸🌿 👇👇👇

#هیچکس_به_من_نگفت 🌿🌸@roman_tori 🌸🌿

# رایحه داریم😊

حہ_ے_محراب #قسمت_سے_و_پنجم #عطر_نرگس #بخش_دوم . دستہ گل را از دستم گرفت و قطرہ ے اشڪ دیگرے از گوشہ ے چشمش لغزید. فاصلہ را از میان مان برداشتم،گرم و محڪم در آغوشش ڪشیدم‌. مثل ڪودڪے بے پناہ گوشہ ے مانتویم را محڪم در دست گرفت. تڪ فرزند بود و مادرش را در ڪودڪے از دست دادہ بود. تنها چیزے ڪہ از عزیزانش برایش ماندہ بود،خاڪ مادرش و مادربزرگ مهربانش بود ڪہ باید از آن ها دور مے شد! چانہ اش را بہ شانہ ام چسباند:تو بهترین دوستے بودے ڪہ تو تمام این مدت داشتم! دلم منم برات یہ ذرہ میشہ! خیلے یہ ذرہ! اشڪ در چشم هایم چمبرہ زد:بودم؟! یعنے دیگہ نیستم؟! دماغش را بالا ڪشید:منظورم این نبود! خودتو بہ خنگے نزن! _زود زود بهم سر بزن! از آغوشم بیرون آمد و با دستمال بینے اش را پاڪ ڪرد. _اگہ بتونم حتما! فڪ ڪنم یہ دو سہ سالے درگیر اقامت و ڪار و دانشگاہ و این چیزا بشیم! گونہ ے خیسش را بوسیدم:مراقب خودت باش. شمارہ ے خونہ مونو دارے دیگہ؟! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان داد. _آرہ عزیزم تو اولین فرصت باهات تماس مے گیرم! پدر ساغر لبخند بہ لب بہ سمت مان آمد. _چیہ آبغورہ گرفتین؟! ساغر جان باید بریم! ساغر بہ سمت پدرش برگشت:الان میام بابا! سپس هر دو گونہ ام را آرام و گرم بوسید. اشڪ هایش دوبارہ سرازیر شدند:دلم براے تو،براے مامانم،براے عزیز جونم،براے دانشگا،براے ایران،براے بچہ هاے دیونہ ے دانشکده،خلاصہ براے همہ چے تنگ میشہ! دوبارہ در آغوشش ڪشیدم و با محبت گونہ اش را بوسیدم. نتوانستم طاقت بیاورم و قطرہ ے اشڪے از چشمم چڪید. _فڪ ڪن یہ مدت دارے میرے سفر،یہ سفر خوب! فڪ ڪنم امڪانات اونجا براے رشتہ ے ما بهترہ! وقتے ڪہ برگردے یہ خانم دڪتر معروفے ڪہ با ڪلے علم و اشتیاق برگشتہ ڪہ بہ مردم و ڪشورش خدمت ڪنہ! لبخند تلخے زد و با چشم هاے پر از آبش بہ چشم هایم خیرہ شد:بہ مردم و ڪشورے ڪہ منو نخواستن؟! مبهوت نگاهش ڪردم،چند ثانیہ طول ڪشید تا بتوانم دهان باز ڪنم‌. _یہ عدہ تو رو نخواستن نہ مردم و ڪشورت! _یہ عدہ ڪہ زورشون مے چربہ! لبخند زدم:منم اینجا میمونم ڪہ نذارم! فعلا زورم بہ مهدوے میرسہ دارم براش! بلند خندید:اگہ دوس دارے چند وقت دیگہ بیاے پیشم لازم نیس با مهدوے درگیر بشے،خودم با حاج بابات حرف مے زنم! _مرسے عزیزم ولے راہ آسونو دوس ندارم! آرام گفت:مراقب باش! فعلا ڪہ معلوم نیس دانشگاها تا ڪے تعطیلہ ولے بابام مے گفت از این بہ بعد براے پذیرش اساتید و دانشجوها مصاحبہ مے ڪنن،راجع بہ مسائل عقیدتے و سیاسے! _میدونم! دستش را روے شانہ ام گذاشت:زیاد سر بہ سر مهدوے و دوستاش نذار. خیلیا بہ وجود تو احتیاج دارن! خیلیا مثل من! لحنش بوے محبت و مهربانے گرفت،ادامہ داد:ڪہ بدونن آدمایے هستن ڪہ نگاهشون بہ همہ انسانیہ! نہ نگاہ سیاسے و عقیدتے! نہ نگاہ جزئے! نمیدونم ڪے دوبارہ همدیگہ رو مے بینیم ولے از الان بے صبرانہ منتظر اون روزم خانم دڪتر نادرے! گرم و با محبت دست هایش را فشردم. _مواظب خودت باش ساغر. تو عزیزترین و مهربون ترین رفیقمے! سعے میڪنم زود بہ زود بہ مادربزرگت و مزار مادرت سر بزنم. لبخندش جان گرفت:محبت میڪنے،منم در عوضش از اون ور برات ڪلے مقالہ ے پزشڪے و بہ روز مے فرستم و از همہ مهمتر! چشمڪ زد و سپس ادامہ داد:از تہ دل دعا میڪنم بہ اون عشق ڪلہ شقت برسے! چشم هایم از تعجب گرد شد و ابروهایم بالا رفت! _چے میگے؟! دوبارہ چشمڪ زد و لبخندے پر از شیطنت:انڪار نڪن! اون مردے ڪہ یہ ماہ و نیم پیش اونطورے خودشو رسوند دانشگا تا تو رو ببرہ،عاشق بود! اخم ڪردم:برو ڪہ بیشتر از ڪوپنت دارے حرف میزنے! لب هایش را ڪج ڪرد:آرہ عزیزم! تو فڪ ڪن گوشام درازہ! یا خودتو زدے بہ اون را یا گوشات درازہ ڪہ معنے اون نگاہ تب دارو تا حالا نفهمیدے! نیشگونے از بازویش گرفتم و گفتم:قدیما دخترا یہ شرم و حیایے داشتن! بلند خندید:اینو باید بہ خودت بگے! براے بار آخر در آغوشم ڪشید و با صدایے ڪہ سعے داشت نلرزد گفت:دیگہ باید برم،منتظرم موفقیت و خوشبختے تو ببینم! البتہ ڪنار اون جنتلمن سبزپوش! لبخند عمیقے زدم و جواب دادم:منم منتظرم ببینم ڪدوم بیچارہ ے از همہ جا بے خبرے گیر تو میوفتہ! همانطور ڪہ چمدان را بہ دنبال خودش مے ڪشید،بہ سمتم برگشت و دستش را بالا برد. _بہ امید دیدار! خوش بوترین رایحہ ے دنیا! من هم برایش دست تڪان دادم:خدانگهدارت باشہ عزیزدلم! ڪمے بعد ساغر و لبخند محزونش،از مقابل چشم هایم دور شدند. نفس عمیقے ڪشیدم و از فرودگاہ بیرون رفتم. اواخر خرداد ماہ بود و هوا گرم،چند روز بیشتر بہ ماہ رمضان نماندہ بود. پنج شش روز قبل همہ ی دانشگاہ ها تا مدت نامعلومے تعطیل شد. شاید تا پایان انقلاب فرهنگے و پاڪ سازے دانشگاہ ها. . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_سے_و_پنجم #عطر_نرگس #بخش_سوم . بعد از ماجراے درگیرے روز اول ار

دیبهشت ماه در دانشگاہ،در چند دانشگاہ و شهر دیگر هم بین دانشجوها درگیرے لفظے و فیزیڪے رخ داد. تعداد زخمے ها در دانشگاہ ما از مرز سیصد نفر گذشت و سہ نفر ڪشتہ شدند! روز بعد آقاے بنے صدر براے سخنرانے بہ دانشگاہ آمد و خواستار پاڪ سازے هرچہ سریع تر جو دانشگاہ ها و تخلیہ ڪردن دفاتر احزاب سیاسے شد! بالاخرہ چریڪے هاے فداے خلق ڪہ بیشتر از بقیہ ے گروہ ها مقاومت مے ڪردند راضے بہ ترڪ دانشگاہ شدند. چند روز بعد هنگام تخلیہ ے خوابگاہ ها هم بین دانشجویان بحث و جدل پیش آمد. براے تجدید نظر در انتخاب استادان،دانشجوها و حذف بعضے از مباحث درسے،پانزدهم خرداد ماه روز آخر سال تحصیلے اعلام و دانشگاہ ها از آن روز تعطیل شد. ساغر هم تا پایان ترم دوم همراہ من بود و هم زمان مدارڪ تحصیلے اش را براے رفتن بہ انگلیس ترجمہ مے ڪرد! بعد از ڪلے تلاش و وقت گرفتن،بہ خاطر سوابق علمے پدرش براے مصاحبہ بہ سفارت انگلیس خواندہ شدند. قرار بود تا روشن شدن تڪلیف اقامت شان،بہ ترڪیہ و سپس از آنجا بہ انگلستان بروند. حاج بابا ڪنار ماشین ایستادہ و منتظرم بود،بہ سمتش رفتم و آرام گفتم:ببخشین حاج بابا معطل شدین! لبخند زد:این چہ حرفیہ بابا جان؟! دوستت رفت؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان دادم،همانطور ڪہ سوار ماشین مے شد گفت:خدا پشت و پناهشون باشہ! بشین بریم! روے صندلے ڪمڪ رانندہ نشستم و بہ آسمان آبے و آفتابے خیرہ شدم. حاج بابا نگاهے بہ نیم رخم انداخت و مهربان گفت:غصہ نخور جیگر گوشہ! دنیا همینہ! یہ روز خوشے یہ روز ناخوش،یہ روز عاشقے یہ روز فارغ! بالا و پایین دارہ این روزگار،صبر و حوصلہ مے خواد! نفسم را بیرون دادم:حرف شما حقہ ولے مے شد ڪہ اینطور نباشہ! منظورم را گرفت و مردد لب زد:توڪل بہ خدا! توڪلت علے اللہ قیزیم! •♡• روے تخت جا بہ جا شدم و روے ڪمر دراز ڪشیدم‌. نگاهم را بہ سقف دوختم،دو ساعت بہ اذان مغرب ماندہ بود و نا نداشتم. دلم براے محراب تنگ شدہ بود،آخرین صحبت مان همان روز اول اردیبهشت ماه بود! همان روزے ڪہ بہ دانشگاہ آمد! بعد از آن روز دوبارہ اخم و تخم هایش را از سر گرفت و خودش را آوارہ ے این شهر و آن شهر ڪرد! ماموریت پشت ماموریت! نبودن پشت نبودن! دلتنگے پشت دلتنگے! آن سال هم روز تولدم نبود،تنها تلفنے بہ خانہ زنگ زد و یڪ تبریڪ خشڪ و خالے گفت،بہ رسم سال هاے قبل! بے اختیار نگاهم از روے سقف بہ سمت تابلوے محراب سُر خورد،بہ سمت تابلوے عشق! لبخند ڪم رنگے زدم و زمزمہ ڪردم:حالا میفهمم واقعا با عشق مردن عین شهادتہ! معشوق اگہ مثل تو با حوصلہ و بدعنق باشہ عاشقش بودن و براش صبورے ڪردن،عین مجاهدتہ! وقتے عین تو بندہ ے خدا و ایمانش باشہ،نہ میشہ باهاش نامہ رد و بدل ڪرد نہ میشہ ماهے یہ بار زنگ زد حالشو پرسید! خود این بے خبرے و بے محلیا از همہ چے بدترہ! فقط ڪاش تڪلیف خودتو دل واموندہ ے منو روشن مے ڪردے! یہ سال و دو ماہ از بیستم اردیبهشت پنجاہ و هشت گذشت،نمیخواے یہ قدمے بردارے؟! نمیخواے یہ اشارہ اے بڪنے؟! آخ محراب! ببخشین آقا محراب! ببین چے ڪار ڪردے ڪہ تو خلوت خودمم نمیتونم اسمتو راحت صدا بزنم! ڪاش اینجا بودے انقد سرت داد میزدم ڪہ... با صداے باز شدن در،سریع دهانم را بستم و سرم را بہ سمت در چرخاندم! مامان فهیم با چشم هاے ریز شدہ سرش را از لاے در داخل آورد و پرسید:با ڪے حرف می زدے؟! لبم را بہ دندان گرفتم و جواب دادم:با خودم! چشم هایش از تعجب گرد شد:پناہ بر خدا! پاشو! یالا! زمزمہ ڪردم:مامان حوصلہ ندارم! بہ سمتم خیز برداشت:یعنے چے حوصلہ ندارم؟! تو ڪہ آمادہ نشدے! ساعدم را روے چشم هایم قرار دادم. _من نمیام! دو ڪلمہ س! من نمیام! دستم را ڪشید و با حرص پرسید:چرا اونوقت؟! نیاے زشتہ! پوفے ڪردم و روے تخت نشستم:اصلا حوصلہ ے مهمونے ندارم. میرم خونہ ے عمہ مهلا،دلم براش تنگ شدہ! _اونوقت بگم‌ رایحہ چرا نیومدہ؟! _چون دلش نمے خواس! چون حال و حوصلہ نداش! اخم ڪرد:یالا آمادہ شو! یہ ربع دیگہ میام آمادہ باشیا! الان سر و ڪلہ ے حاج باباتم پیدا میشہ. نفسم را با شدت بیرون دادم و بہ رفتن مامان خیرہ شدم. در را محڪم بست! نمے دانم این الهام خانم چہ گیرے بہ ما دادہ بود؟! انگار افطارے اش بدون حضور ما برگزار یا افطارے نمے شد! چند روز قبل بہ خانہ زنگ زد و براے افطارے دعوت مان ڪرد. عمو باقر و خالہ ماہ گل و محراب را هم دعوت ڪردہ بود. تازہ یادش افتادہ بود عوض افطارے دوسال قبل خالہ ماہ گل و روضہ ے خانگے ما را باید بدهد! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_سے_و_پنجم #عطر_نرگس #بخش_چهارم . مامان فهیم مے گفت الهام خانم دیدہ هیچ خبرے از خانوادہ ے مولایے نیست،احتمالا این مهمانے را گرفتہ تا یڪ جورے بہ خانوادہ ے عمو باقر برساند ڪہ ماجراے خواستگارے حافظ را فراموش ڪنند! انگار قرار نبود سایہ ے دختر حاج فتاح ا

| نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_سے_و_پنجم #عطر_نرگس #بخش_اول . تقہ اے بہ در اتاقش خورد و سپس در باز شد. دفتر را بیشتر زیر لحاف سوق داد و از روے تخت پایین پرید! مامے ثریایش سرش را از لاے در داخل برد و لبخند بشاشے زد:مهتاب! اینجایے؟! مهتاب خلق و خوے او را خوب بہ خود گرفتہ بود. اندام باریڪے داشت و همیشہ رژیم بود! بہ اجبار همسرش تقریبا لباس هاے پوشیدہ تن مے ڪرد ولے طرہ اے از موهاے عسلے رنگش را بیرون مے گذاشت و آرایشے ملایم روے صورتش مے نشاند! صورتش سبزہ بود و بہ لطف ڪرم پودر ڪمے روشن تر بہ نظر مے رسید،لب هایش را زرشڪے رنگ ڪردہ بود و اوایل دهہ ے هشتاد بینے اش را جراحی‌. اولین موافق جراحے بینے مهتاب هم ثریا بود. چشم هایش قهوہ اے روشن بودند و زیر مژہ هاے ڪاشتہ شدہ و مقدارے ریمل و خط چشم ماهرانہ اے ڪہ ڪشیدہ بود،خمار بہ نظر مے رسیدند. شال مشڪے رنگش روے شانہ هایش رها شدہ بود و با گوشہ ے آن خودش را باد مے زد. مهتاب بہ زور لبخند زد و چند قدم بہ سمتش برداشت. _سلام مامے! زود برگشتے! ثریا در را ڪامل باز ڪرد و با لحن معنادارے گفت:چون میدونستم دخترم حواس پرتہ! مهتاب چینے بہ پیشانے اش داد و لحظہ اے بعد منظور ثریا را گرفت! _واے اصلا حواسم نبود! انقد خستہ و بے حال بودم ڪہ ولو شدم رو تخت یادم رفت گفتے مهمون داریم یہ چیزے آمادہ ڪنم! ثریا پوفے ڪرد و بہ سمت آشپزخانہ راہ افتاد. _اشڪال ندارہ من بہ تنبلے تو عادت دارم! مهتاب هم دنبالش رفت. _یڪے دو ساعت قبل از اومدن مهمونا زنگ میزنم رستوران غذا بفرستن. ثریا مانتو و شالش را با وسواس تا ڪرد و روے دستہ ے مبل گذاشت. _میخواے زن دایے مریمت برام دَس بگیرہ؟! نمیدونے خانم از غذاهاے بیرون خوشش نمیاد و نمیخورہ؟! لبخند مهتاب رنگ شوق گرفت:دایے عباس و زن دایے مریم میخوان بیان؟! ثریا سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان داد و دستے بہ موهاے ڪوتاهش ڪشید. همانطور ڪہ در یخچال را باز مے ڪرد گفت:نمیدونم این دونفر ڪے میخوان آپدیت بشن؟! هنوز تو عهد قجر موندن! مهتاب آرام خندید و نگاہ پر سرزنشے نثار ثریا ڪرد! عهد قجر یا عهد پهلوے و انقلاب طبق توصیف هاے رایحہ خیلے هم بد نبود! این هم بہ لطف تاثیر خواندن خاطرات رایحہ بود وگرنہ تا روز قبل با مامے اش هم نظر بود! دایے عباس و زن دایے مریمش زیادے در گذشتہ ماندہ بودند! پشت سر ثریا ایستاد و گونہ اش را بوسید. _دایے عباس نزدیڪ هفتاد سالشہ مامے. چہ توقعے دارے؟! سالے بیشتر از دو سہ بار ڪہ اینجا نمیان با دلشون را بیا! ثریا بستہ ے مرغ را داخل ظرفے گذاشت و سپس روے سینڪ ظرفشویے. _من ڪہ نزدیڪ سے سالہ باهاشون ساختم امشبم روش! مهتاب دوبارہ گونہ اش را بوسید:براے همین مهربونیا و دلبریاتہ ڪہ بابا عاشقتہ! اخم ظریفے ابروهاے ثریا را در هم گرہ زد و لبخند ظریفے روے لب هایش نشست. بیست و چند سال جان ڪندہ و بہ ساز خانوادہ ے همسرش رقصیدہ بود تا امروز آزاد باشد و آنطور ڪہ دوست دارد زندگے ڪند! طبق عقیدہ و سلیقہ ے خودش! الحق ڪہ همسرش هم شاگرد خوبے بود و دنبال بهانہ! بدون مقاومت خاصے مطابق میل ثریا تغییر ڪرد،البتہ بیشتر مطابق میل خودش و زمانہ اش! پانزدہ شانزدہ سالے از همسرش ڪوچڪتر بود و ناز و ڪرشمہ هایش اڪثر اوقات خریدار داشت! لحظہ اے ذهنش بہ سمت گذشتہ رفت،بہ سال هفتاد! تنها بیست و یڪ سال داشت ڪہ بہ عقد همسر سے و شش سالہ اش در آمد! بدون لباس سپید و مراسم عروسے! بہ عقد مردے درآمد ڪہ پنج سال از فوت همسر اولش مے گذشت و پسر هشت سالہ اے داشت! خانوادہ ے همسرش از خانوادہ هاے آبرو دار و معتبر تهران بودند،عروسے مے خواستند سر بہ زیر و بے صدا! ڪہ آستہ برود و آستہ بیاید،ڪہ خانہ ے پسرشان را گرم و روشن نگہ دارد و ڪدبانو باشد! همدم پسر جوان و همسر از دست رفتہ ے شان باشد که مبادا جهاد اڪبر بہ جسم و اعتقاداتش آسیب برساند! و از همہ مهمتر پرستار بیست و چهار ساعتہ ے نوہ ے بد خلق و نازپروردہ ے شان باشد! با صداے مهتاب بہ خودش آمد. _مامے! من میرم یڪم دراز بڪشم،خیلے خستہ ام! سپس بوسہ ے دیگرے روے گونہ ے ثریا ڪاشت و با قدم هاے بلند بہ سمت اتاقش رفت. ثریا لبخند پر حسرتے زد و نفسش را بیرون داد. هیچڪس بہ اندازہ ے مهتاب بہ او حس ارزش و مادر بودن نمے داد! بیشتر از همہ احساس اول بودن! مهتاب با احتیاط در را بست و بہ سمت تختش دوید. بہ سمت گذشتہ! گذشتہ اے ڪہ براے او طور دیگرے ساختہ بودند! و بیشتر از همہ رایحہ! رایحہ ے محراب! •♡• دستہ گل میخڪ را بہ سمت ساغر گرفتم و لبخند محزونے زدم:دلم برات یہ ذرہ میشہ! خیلے یہ ذرہ! قطرہ ے اشڪے روے گونہ ے ساغر لغزید و خندید:فڪ ڪنم این تیڪہ ڪلامت شدہ ها. دلم برات تنگ شدہ بود خیلے تنگ! دلم برات یہ ذرہ شدہ بود خیلے یہ ذرہ! خانم دڪتر لوس! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رای

ز ڪنار من و محراب محو بشود! میلے بہ رفتن نداشتم،با خودم عهد بستہ بودم تا زمانے ڪہ محراب قدمے برنداشتہ،خودم را بہ آن راہ بزنم و عادے برخورد ڪنم! مثل رایحہ ے تیر ماہ سال پنجاہ و هفت! باید حرڪتے مے ڪرد،باید حرفے مے زد،باید این فاصلہ و علاقہ ے پنهان را ڪنار مے زد! با صداے زنگ در از روے تخت بلند شدم و بہ سمت ڪمد رفتم. در ڪمد را ڪہ باز ڪردم صداے ریحانہ از حیاط بہ گوشم رسید:یااللہ! حجاب ڪنین داداش محرابہ! پیشانے ام بالا رفت و پشت بندش ضربان قلبم! لبم را بہ دندان گرفتم و گوش هایم را خوب تیز ڪردم! صداے یااللہ گفتن محڪم و محجوب محراب در خانہ طنین انداخت. ڪمے قدم زدم تا از شوق و استرسم ڪم بشود! با وسواس از داخل ڪمد دامن خاڪسترے رنگے بیرون ڪشیدم و ڪنارش پیراهن مشڪے و روسرے اے بہ رنگ دامن‌ گذاشتم. باید نشانش مے دادم من رایحہ ے روزهاے قبلم! روزهاے قبل از عاشقے! اگر قدمے برنمے داشت،ارزانے دختر حاج فتاحش مے ڪردم! لباس هایم را تعویض و بہ خودم در آینہ نگاہ ڪردم،نگاهم بہ سمت شیشہ ے عطرم رفت. مدتے بود ڪہ بیرون از خانہ عطر نمے زدم،صورتم ڪمے بے حال و رنگ پریدہ بہ نظر مے رسید. لبخند بہ لب و شاداب از اتاق بیرون رفتم! محراب روے مبل نشستہ بود و مامان فهیم رو بہ رویش. برعڪس روزهاے قبل ڪہ اڪثر اوقات با لباس سپاہ مے دیدمش،شلوار سیاہ و پیراهن سفید بہ تن ڪردہ بود. مدتے بود ڪہ تہ ریش می‌ گذاشت،تہ ریش چهرہ اش را مردانہ و معصوم تر نشان مے داد. چند قدم ماندہ بود بہ مبل ها برسم ڪہ سریع گلویم رو صاف ڪردم و بلند گفتم:سلام! خوش اومدی! محراب سرش را بلند ڪرد اما چشمهایش را نہ! همانطور ڪہ بہ احترامم سرپا مے ایستاد با لحنے آرام و ملایم جواب داد:سلام! خیلے ممنون،حالت خوبہ؟ لبخندم را عمیق تر ڪردم تا اضطراب و دلتنگے ام پنهان بماند! _الحمدللہ! شما خوبے؟! سرے بہ نشانہ ے مثبت تڪان داد و دوبارہ نشست. نگاهش را بہ مامان فهیم دوخت‌ و گفت:شڪر خدا منم خوبم! آرام بہ سمت شان قدم برداشتم و ڪنار مامان فهیم نشستم. محراب ڪہ من را دید سرش را ڪمے پایین انداخت و بہ فرش خیرہ شد. مامان فهیم متعجب ابروهایش را بالا داد و نگاهے بہ محراب و سپس بہ من انداخت! شرم و حیا در صورت و چشم هایش موج مے زد چند ثانیہ گذشت که محراب چشم هایش را بہ صورت مامان دوخت. _ماشین عمو خلیل خراب شدہ بود،قرار شد من،شما و مامانو برسونم خونہ ے حاج فتاح،بابا و عمو خلیل خودشون با هم میان! مامان فهیم چینے بہ پیشانے اش داد:هے بہ حاج خلیل میگم این ماشین دیگہ جون ندارہ یہ پر ڪاہ با خودش بڪشہ چہ برسہ بہ آدمیزاد! مگہ گوش میدہ؟! هر دفعہ ڪہ بہ حال مرگ میوفتہ میگہ این چیزیش نیس،دلش براے محراب تنگ شدہ! هم خودشو اسیر ڪردہ هم تو رو! محراب لبخند پر محبتے زد:این چہ حرفیہ؟! ڪدوم زحمت؟! ریحانہ همانطور ڪہ چادر مشڪے اش را روے سرش مے انداخت و بہ سمت ما مے آمد گفت:مامان دلت میاد بہ بنز اینطورے بگے؟! خیلے جیگرہ! سریع گفتم:جون حاج باباستو بنز بابابزرگِ خدا بیامرز! مامان فهیم بلند شد:مگہ من حریف شما سہ نفر میشم؟! ببینم تهش چے میشہ! سپس بہ سمت رخت آویز رفت و چادرش را برداشت. محراب نگاهش را میان من و ریحانہ گرداند سپس آرام و محتاط گفت:ولے خالہ فهیمہ راس میگہ! باید از بنز دل بڪنین! ریحانہ نگاهش را بہ من دوخت:راضے ڪردن حاج بابا فقط ڪار رایحہ س! نگاہ محراب معنادار شد و پر از لبخند،زمزمہ ڪرد:بر منڪرش لعنت! سپس از روے مبل بلند شد،بے توجہ بہ محراب ڪنار ریحانہ ایستادم. ریحانہ در گوشم زمزمہ ڪرد:ببینیم بعد از دوسال طلسم خواستگارے از الناز خانمو مے شڪنہ یا نہ؟! ڪنجڪاو نگاهش ڪردم:چطور؟! تن صدایش را پایین تر برد:خالہ ماہ گفت هیچ آبے از محراب گرم نمیشہ! بهش گفتم یا دخترے ڪہ میخوادو معرفے میڪنہ پا پیش میذاریم یا بحث خواستگارے از النازو میڪشم وسط! نفس در سینہ ام حبس شد،کم مانده بود چشم هایم از حدقہ بیرون بزند! لبم را بہ دندان گرفتم و دستم را روے قلبم گذاشتم! یعنے تا همین چند دقیقہ قبل محراب بہ خالہ ماہ گل چیزے گفتہ بود؟! بعید مے دانستم! دیگر میلے بہ رفتن نداشتم،میلے بہ تظاهر کردن نداشتم،میلے بہ ارزانے ڪردن محراب بہ دختر حاج فتاح هم نداشتم! با صداے مامان فهیم بہ خودم آمدم. _بیاین دیگہ! در گرماے تیر ماہ،تنم یخ زدہ بود! پاهایم تنم را بہ زور دنبال خودشان مے ڪشیدند! چند دقیقہ بعد همہ سوار ماشین عمو باقر شدیم و محراب راہ افتاد. . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_سے_و_پنجم #عطر_نرگس #بخش_پنجم . در طول راہ خالہ ماہ گل و مامان مدام باهم پچ پچ مے ڪردند و مے خندیدند! با هر حرف و لبخند آن ها،قلب من زیر و رو مے شد. من،مامان فهیم و خالہ ماہ گل عقب نشستہ بودیم،حرف هاے مامان و خالہ تمامے نداشت و براے همین ڪنار هم نشستند! ریحانہ هم ج

لو نشستہ بود و راجع بہ اشڪالاتش در درس زبان و ریاضے از محراب سوال مے پرسید. محراب هم با دقت و موشڪافانہ جوابش را مے داد،تنها ڪسے ڪہ ساکت بود و ناخوش احوال،من بودم! چند دقیقہ بعد مقابل خانہ ے حاج فتاح رسیدیم،خانہ اے در حوالے تجریش. از ماشین ڪہ پیادہ شدیم هوا را بلعیدم! قلبم محڪم‌ خودش را بہ قفسہ ے سینہ ام مے ڪوبید. پنج نفرے مقابل در ایستادیم،خالہ ماہ گل چند ظرف در دست داشت. براے خانوادہ ے حاج فتاح حلوا و شیرینے ڪشمشے پختہ بود! با حرص لبم را جویدم و نگاهم را بہ در دوختم،ریحانہ زنگ را زد و سہ چهار دقیقہ بعد الیاس در را باز ڪرد‌. لبخند مهربانے روے لب هایش نقش بستہ بود،با همہ سلام و احوال پرسے ڪرد و سپس محراب را در آغوش گرفت. ڪنار گوشش گفت:قابل نمے دونے آقا محراب! تو گیر و دار روزاے انقلاب بیشتر همو مے دیدیم! محراب از آغوشش بیرون آمد و گرم گفت:ڪم سعادتے منہ! خالہ ماہ گل خندید:مام یہ هفتہ در میون مے بینیمش آقا الیاس! ابتدا خالہ و مامان فهیم وارد شدند سپس من و ریحانہ. محراب و الیاس هم پشت سرمان آمدند،حیاط خانہ ے حاج فتاح بزرگ بود ولے نہ بہ بزرگے حیاط عمارت سفید! دو طرف حیاط پر بود از درخت هاے آلبالو و گیلاس! از میان باغچہ ے گل هاے رز سرخ رنگ عبور ڪردیم و نزدیڪ ساختمان رسیدیم،ساختمانے یڪ طبقہ با نماے آجرهاے لعابے قهوہ اے رنگ! الهام خانم و الناز و دخترے ڪہ براے اولین بار مے دیدمش،چادر بہ سر مقابل در ایستادہ بودند. بوے خاڪ نم زدہ زیر بینے ام پیچید و باعث شد با تمام وجود هوا را بہ داخل ریہ هایم بدهم! الهام خانم با خالہ ماہ گل دست داد و روبوسے ڪرد،مامان فهیم هم مشغول احوال پرسے با الناز شد. من و ریحانہ هم بہ تماشاے احوالپرسے بزرگترها ایستادہ بودیم. دخترے ڪہ نمے شناختمش،بہ سمتم آمد،پوست سفیدے داشت و چشم هاے درشت مشڪے رنگ،ابروهایش پهن و پیوندے بودند. چادر سفید رنگش را ڪیپ نگہ داشتہ بود. لبخند شیرینے لب هایش را از هم باز ڪرد و بہ سمتم آمد:سلام خوش اومدین! سرم را تڪان دادم و دستش را فشردم. _سلام! ممنون! گونہ هایم را آرام بوسید و سپس بہ سمت ریحانہ رفت. برعڪس الهام خانم و الناز،چهرہ و رفتار دلنشینے داشت! نگاهم بہ آن دختر و ریحانہ بود ڪہ با ڪشیدہ شدن دستم سربرگرداندم! الناز را دیدم،لبخند عمیقے روے لب هایش نقش بستہ بود. قلبم یڪ جورے شد و تنم سرد! سریع گفت:سلام دوست بے وفا! حواست ڪجاس؟! بہ زور لبخند زدم:سلام! حواسم بہ این دختر خانم خیلے مهربون بود! لبخندش پر رنگ تر شد:فاطمہ زن داداشمہ،زن داداش الیاس! براے بوسیدن گونہ هایم خم شد ڪہ نگاهم بہ الهام خانم افتاد،بہ من خیرہ شدہ بود. سریع سلام ڪردم و او با زبان بازے خوش آمد گفت! بعد از روبوسے با الناز بہ سمت الهام خانم رفتم و مشغول روبوسے و احوالپرسے با او شدم. خواستیم وارد خانہ بشویم ڪہ نگاهم بہ سمت الناز و محراب رفت. الناز چادرش را ڪیپ نگہ داشتہ بود،محجوب و لبخند بہ لب بہ محراب سلام ڪرد. قلبم مچالہ شد و دندانم لبم را گزید! محراب سرش را پایین انداخت و زمزمہ وار جوابش را داد،سپس با عجلہ بہ سمت الیاس رفت و مشغول صحبت ڪردن با او شد! الناز نیم نگاهے بہ آن دو انداخت و غم صورتش را گرفت! انگار سنگینے نگاهم را احساس ڪرد ڪہ با زحمت دوبارہ لبخند زد و بہ سمت ما قدم برداشت. برعڪس خانہ ے ما و عمو باقر،در خانہ ے حاج فتاح خبرے از مبل نبود و وسایل سادہ ترے داشتند. با تعارف الهام خانم،مامان و خالہ ماہ گل بہ سمت پذیرایے رفتند و سمت چپ نشستند. ریحانہ هم دنبال خالہ و مامان فهیم رفت،الهام خانم رو بہ روے مامان و خالہ ماہ گل نشست و گفت:حاج فتاح زنگ زد گفت ماشین حاج خلیل خراب شدہ با حاج باقر و حاج خلیل میان. مامان فهیم دوباره مشغول نالیدن از ماشین حاج بابا و وابستگے اش بہ آن شد! ڪنار ریحانہ ڪہ نشستم،الناز هم ڪنارم جا گرفت و آرام پرسید:چہ خبر از دانشگاہ؟! تعطیل شدین آرہ؟! خونسرد جواب دادم:فعلا ڪہ آرہ! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_سے_و_پنجم #عطر_نرگس #بخش_ششم . مے دانستم نباید با او بحث ڪنم،حاج بابا گفتہ بود ڪہ حاج فتاح یڪ پایش در بازار است و یڪ پایش در مجالس مردان سیاست! و البتہ تعصبات خاص خودش را داشت! الناز ڪہ از جواب ڪوتاہ من جا خورده بود با ڪمے مڪث گفت:من فارغ التحصیل شدم،دارم تو بیمارستان دورہ میگذرونم شاید یہ روزے همڪار شدیم! لبخند آبڪے اے روے لب هایم نشاندم‌. _مبارڪ باشہ! ڪو شیرینیش؟! آرام خندید:بعد از افطار دیگہ! فاطمہ نزدیڪ الهام خانم نشست و نگاہ مهربانش را بہ من دوخت. بے اختیار بہ رویش لبخند زدم و او هم با تبسم گرمے جوابم را داد. با ورود الیاس و محراب نگاهم را از فاطمہ گرفتم و بہ سمت آن دو ڪشیدم‌. محراب و الیاس رو بہ روے من و الناز نشستند. فاطمہ رو بہ مامان فهیم گفت

:فهیمہ خانم فرشتہ هاتو رو نڪردہ بودے! مامان لبخند پر محبتے زد و با غرور جواب داد:چشماے قشنگت همہ رو مثل خودت مے بینن! فاطمہ چشم هایش را بہ من دوخت:براشون اسپند دود ڪنین چِش نخورن! خصوصا این آهو خانم! لبخند خجولے زدم و گفتم:محبت دارین! ڪاش بہ جاے الناز،فاطمہ ڪنارم مے نشست! ڪم ماندہ بود معدہ و قلبم را بالا بیاورم! فاطمہ نگاہ معنادارے بہ الناز انداخت و دوبارہ بہ روے من لبخند زد! متعجب چشم هایم را بہ الناز دوختم اما او بے توجہ مشغول صحبت درمورد رشتہ و ڪارش در بیمارستان شد! همہ مشغول صحبت ڪردن بودیم ڪہ ناگهان با صداے الهام خانم ساڪت شدیم. الهام خانم بہ صورت محراب خیرہ شد و گفت:ڪلے از ماہ گل خانم تشڪر ڪردم،واجب بود از خودتم حسابے تشڪر ڪنم پسرم. محراب نگاہ جدے اش را بہ دست هاے الهام خانم گرہ زد:تشڪر واسہ چے؟! الهام خانم لبخند صمیمانہ اے نثارش کرد:بابت لطفے ڪہ در حق من و حاج فتاح ڪردے تا یہ دونہ دخترمونو دست نااهلش ندیم! محراب نیم نگاهے بہ صورت الهام خانم انداخت و گفت:الناز خانم مثل خواهر منہ،مثل ریحانہ! انجام وظیفہ ے برادرے بود! سپس لبخند دلتنگ و پر از عطر یاسش را حوالہ ے چشم هایم ڪرد! انگار هیچڪس نبود! نہ الناز! نہ الیاس و الهام خانم و فاطمہ،و نہ حتے مامان فهیم و خالہ ماہ گل و ریحانہ! انگار فقط من بودم و محراب و عطر یاس و خاڪ نم زدہ! من و چشم هاے محرابے ڪہ بلند بلند مے گفتند:دلم برات تنگ شدہ بود دختر حاج خلیل! حتے براے بے محلے و اخم ڪردنات! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

مثل باران بهاری که نمیگوید کی بی خبر در بزن وسرزده از راه برس🍀🍀🍀 اللهم عجل لولیک الفرج

تب🌿🌸

گل چوخندید،محال است دگر غنچه شود🍀 سرچو آشفته شدازعشق،به سامان نشود🍀صائب تبریزی

📚رمان : #عبور_از_سیم_خاردار_نفس 📝نویسنده : لیلا فتحی‌پور 🎭ژانر : #عاشقانه ، #مذهبی‌ 📃خلاصه: داستان در رابطه با دختری چادری به نام راحیله که عاشق پسر غیرمذهبی میشه که از قضا خیانت‌کار هم هست و راحیل سعی داره از اون پسر جداشه اما… 🔴 توصیه شده ❌ فاقد فرمت‌های دیگر #پیشنهادی 💯 🌿🌸@roman_tori 🌸🌿 👇👇👇

#عبور_از_سیم_خاردار_نفس 🌿🌸@roman_tori 🌸🌿

•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_سے_و_ششم /بخش اول #عطر_نرگس #بخش_اول . بہ یڪ بارہ سڪوت سنگینے در فضا حاڪم شد‌.‌ همانطور ڪہ سعے مے ڪردم لبخند عمیقم را قورت بدهم،با دلهرہ و شوق،نگاهم را از چهرہ ے خندان و پر از آرامش محراب گرفتم. با صداے سرفہ ے الهام خانم،چشم هایم را بہ او دوختم‌. مشخص بود ڪمے جا خوردہ،با ڪلے زحمت لبخند ڪج و ڪولہ اے ڪنج لب هایش نشاند! _لطفت بودہ آقا محراب! شاید اگہ ڪسے دیگہ اے بود همچین ڪارے نمے ڪرد! محراب ڪہ با نگاہ سنگین مامان فهیم رو بہ رو شد،خجول و شرم زدہ نگاهش را از من گرفت و سرش را پایین انداخت! _عرض ڪردم ڪہ انجام وظیفہ بود. ڪار خاصے نڪردم! نگاهم ڪہ بہ مامان فهیم افتاد با اخم غلیظش رو بہ رو شدم! چشم هایم از تعجب گرد شد،آب دهانم را فرو دادم و شرمگین سرم را پایین انداختم. سرم را ڪہ خم ڪردم،چشم هایم متوجہ انگشت هاے در هم گرہ خوردہ ے الناز شدند! با تمام توان انگشت هاے لرزانش را در هم قفل ڪردہ بود و مے فشرد! سرم را ڪہ بلند ڪردم با صورت رنگ پریدہ و اشڪے ڪہ در چشم هایش جمع شدہ بود،رو بہ رو شدم! هم نگرانش بودم هم این حالش را دوست نداشتم! مردد دستم را روے دستش گذاشتم‌ و با لحنے ملایم پرسیدم:خوبے الناز؟! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان داد سپس با عجلہ از جا برخاست و همانطور ڪہ بہ سمت آشپرخانہ مے رفت گفت:یہ نگا بندازم غذاها نسوزہ! خالہ ماہ گل مهربان گفت:باز تو زحمت افتادین،حتما دوبارہ الناز جون ڪلے تدارڪ دیدہ. الهام خانم نگاهے بہ من انداخت و سپس با غرور رو بہ خالہ ماہ گل گفت:این حرفا چیہ؟! الناز عاشق آشپزیہ،حاج فتاح فقط دستپخت النازو میخورہ. میگن دختر هووے مادرہ! فاطمہ از ڪنار الهام خانم بلند شد و بہ سمت من و ریحانہ آمد. رو بہ رویم ایستاد و گفت:بیاین بریم حیاط یڪم آلبالو و گیلاس بچینیم تا افطار سرمون گرم بشہ! ریحانہ با ذوق گفت:بریم رایحہ؟! پاشو! سرے تڪان دادم و با گفتن با اجازہ اے رو بہ جمع،بلند شدم. فاطمہ در حالے ڪہ بہ سمت آشپزخانہ مے رفت گفت:تا شما یہ دور قدم بزنین،منو النازم اومدیم! همراہ ریحانہ وارد حیاط شدیم،ریحانہ با ذوق بہ سمت درخت ها دوید. آرام گفتم:چرا ندید بدید بازے درمیارے؟! میخواے مامان فهیم با نیشگون و چشم غرہ بہ حسابت برسہ؟! با وسواس بہ یڪے از درخت هاے گیلاس تڪیہ داد و گفت:نمیدونم چرا حاج بابا تو حیاط درخت نڪاشتہ؟! اینجا و حیاط عمو باقر یہ صفاے دیگہ دارہ! نگاهم را میان درخت ها چرخاندم:آرہ! _مامان از دَسِ محراب ناراحت شد! ابروهایم را بالا دادم و چشم هایم را ریز ڪردم:چرا؟! لبخند دندان نمایے زد:چون اسم تو رو بہ عنوان خواهرش نیاورد! خودتم خوب فهمیدے! تنم لرزید،براے حفظ تعادل تنم دست بہ سینہ شدم! جدے گفتم:میدونے ڪہ رابطہ ے من و خان داداشت زیاد تعریفے ندارہ براے همین منو بہ خواهرے قبول ندارہ! چشمڪ زد و لحنش بوے شیطنت گرفت:ولے این روزا همچینم میونہ تون بد نیس! ابروهایم را در هم گرہ زدم و سرد نگاهش ڪردم. _از این شوخیا خوشم نمیاد ریحانہ! صد بار گفتم مثل این زناے خالہ خان باجے نباش! بے توجہ بہ من خندید و براے چیدن گیلاس،پشت بہ من روے پنجہ هاے پایش ایستاد. _خب! چرا میزنے آبجے؟! با زحمت یڪ گیلاس چید و گفت:این توشہ ے اول! ولے محراب خوب دهن همہ رو بستا! همچین گفت الناز عین خواهرمہ ڪہ... سریع میان حرفش دویدم:ریحانہ! غیر از محراب فڪر و ذڪر دیگہ اے ندارے؟! بہ سمتم برگشت،نگاہ معنادارے بہ صورتم انداخت و زیر لب زمزمہ ڪرد:بہ قول حاج بابا سَن دییَن اوسون شَر یاتسین! (براے این ڪہ شر بخوابہ هرچے تو میگے درسته) سپس دوبارہ مشغول گیلاس چیدن شد. پوفے ڪردم و چند قدم بہ یڪے از درخت ها نزدیڪ شدم،با صداے فاطمہ سربرگرداندم. _مشغول شدین؟! با نگاهم بہ ریحانہ اشارہ ڪردم:من ڪہ نہ ولے ریحانہ مشغولہ! از ڪنارم عبور ڪرد و ڪنار ریحانہ ایستاد،سبد ڪوچڪ چوبے اے بہ سمتش گرفت. _بیا عزیزم! اگہ چارپایہ خواستے پشت ساختمون هس. ریحانہ سبد را از دستش گرفت و تشڪر ڪرد،سپس پرسید:الناز نمیاد؟! فاطمہ همانطور ڪہ بہ سمت من بر مے گشت جواب داد:تو آشپزخونہ مشغولہ! دستش را پشت ڪمرم گذاشت و با لحنے مهربان گفت:بیا بریم اون ور! اون درخت بزرگہ از همہ ے درختا پر بارترہ! همراہ فاطمہ بہ سمتے ڪہ گفت قدم برداشتم،بہ طرف راست حیاط رفتیم و تقریبا هفت هشت مترے از ریحانہ دور شدیم. فاطمہ سبد چوبے دیگرے بہ دست من داد و گفت:فعلا اینو نگہ دار! سپس براے این ڪہ دستش بہ شاخہ هاے درخت آلبالو برسد قد بلند ڪرد. در حالے ڪہ با زحمت آلبالویے را از شاخہ جدا مے ڪرد گفت:من جاے تو باشم سعے مے ڪنم خودم و آقا محرابو از خانوادہ ے حاج فتاح دور نگہ دارم! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_سے_و_ششم /بخش اول #عطر_نرگس #بخش_دوم . چشم هایم از فرط تعجب گرد شد،با حیرت گفتم:جان؟! لبخند زد و نگاهش را از شاخہ هاے درخت نگرفت! _دل الناز با آقا محرابہ! رفت و آمداشون ڪہ زیاد شد خیال برش داش ڪہ خانوادہ ے حاج باقر قصد و منظورے دارن! آب دهانم را با شدت فرو دادم،لبم را بہ دندان گرفتم و زمزمہ وار گفتم:این حرفا بہ من ربطے... بے توجہ میان حرفم دوید:اتفاقا بہ تو ربط دارہ! الناز دختر آروم و خانمیہ ولے الهام خانم مثل الناز نیس! خوب خط و ربط آدما رو میخونہ! فرداے همون شب اولے ڪہ اومدہ بودن خونہ ے حاج باقر،داش یواشڪے با الناز پچ پچ مے ڪرد ڪہ پسر حاج باقر آقا و در شان ماس ولے نمیدونم چرا نگاهش بہ دختر بزرگہ ے حاج خلیل بود! تهشم بہ این رسوند ڪہ البتہ با اون تیپ و اداهایے ڪہ دخترہ داشت ڪدوم مردے ڪہ نگاش نڪنہ؟! خون در رگ هایم یخ زد،مات و مبهوت بہ صورتش خیرہ شدہ بودم! بہ سمتم برگشت و با آرامش چند آلبالو داخل سبد انداخت. لبخند گرمے بہ روے چشم هایم پاشید. _چندبارے اسمتو از زبون الهام خانم و الناز شنیدہ بودم از این ڪہ حس مے ڪردن دل ماہ گل خانم با وصلت با خانوادہ ے حاج فتاحہ و چِشاے آقا محراب دنبال تو! البتہ زیاد جلوے من حرف نمے زنن،الهام خانم مادر مهربونے هس ولے... جملہ اش را ڪامل نڪرد،بہ جایش حرفش را ڪامل ڪردم:ولے مادرشوهر مهربونے نیس و همینطور... زیر لب استغفراللهے گفتم و ادامہ ندادم. دستش را روے شانہ ام گذاشت و با محبت گفت:اینا رو نگفتم ڪہ حرف ببرم و بیارم. اینا رو گفتم ڪہ یہ جورے پاے خودتو ڪسے ڪہ دوستت دارہ رو از این ماجرا بیرون بڪشے! الهام خانم بو ببرہ دل یہ دونہ دخترش شڪستہ و بہ جاش،تو انتخاب شدے جنگ را میندازہ! نہ جنگ تن بہ تن! جنگ آبرو و اعصاب! رگ خواب همہ رو خوب بلدہ،مثلا الان میدونہ از جملہ ے آقا محراب چطور حرف بزنہ ڪہ اخماے فهیمہ خانم غلیظ تر بشہ و خودش حساس! بلدہ چطور تو دوس و همسایہ اسم تو رو سر زبونا بندازہ ڪہ اسم و آبروے حاج خلیل و دخترش لڪہ دار بشہ! پوزخند زدم:آخہ چرا؟! این ڪہ دخترش بے هیچ حرف و حدیثے بہ پسرے ڪہ نمیخوادش دل دادہ تقصیر منہ؟! سرش را تڪان داد:بعضیا دوس دارن اینطوری فڪ ڪنن! دوس دارن فڪ ڪنن از آسمون افتادن رو زمین و هرچے میخوان باید داشتہ باشن! از نظر اونا اگہ این وسط پسر حاج باقر،دختر حاج فتاحو نخواد بہ خاطر دل و نخواستن آقا محراب نبودہ،لوندیاے دختر حاج خلیل نذاشتہ! با حرص نفسم را بیرون دادم:خداے من! چقد از این نوع تفڪر بیزارم! دستش را از روے شانہ ام برداشت. _این حرفا بین خودمون بمونہ ها! با ڪمے مڪث جواب دادم:خیالت راحت! تو...شبیہ حاج فتاح و خونوادہ ش نیستے! اینجا بودنت عجیبہ! لبخندش عمیق تر شد:الیاس پسر خوبیہ! زیاد بہ خونوادہ ش نرفتہ! _آرزو میڪنم همیشہ ڪنار هم خوشبخت باشین! گونہ ام را گرم بوسید:ممنون عزیزم همچنین شما و اون آقایے ڪہ دارہ میاد! متعجب سر برگرداندم،محراب را دیدم ڪہ همراہ الیاس بہ سمت ما قدم بر مے داشت. مشغول صحبت ڪردن با الیاس بود و لبخند عمیقے ڪنج لبش،لبم را بہ دندان گرفتم و دوبارہ بہ سمت فاطمہ برگشتم. چشمڪے تحویلم داد و با قدم هاے بلند از ڪنارم رد شد،چشم هایم همراہ قدم هایش چرخید. ڪنار الیاس ایستاد و با شرم و لبخند چیزے ڪنار گوشش گفت و بہ درختے ڪہ نزدیڪ ریحانہ بود اشارہ ڪرد. الیاس نگاهے بہ آن سمت انداخت و رو بہ محراب گفت:من یہ چندتا گیلاس و آلبالو براے خانم بچینم بیام پیشت داداش! محراب لبخند محبت آمیزے تحویلشان داد و گفت:راحت باشین! فاطمہ و الیاس بہ سمت ریحانہ رفتند،الیاس آستین هایش را بالا زد و با سرعت از درختے ڪہ فاطمہ نشانش داده بود بالا رفت! محراب با قدم هاے ڪوتاہ بہ سمتم آمد،بہ چند قدمے ام ڪہ رسید دست هایش را داخل جیب های شلوارش فرو برد و گفت:توام قدت نمیرسہ اون آلبالوهایے ڪہ دوس داریو بچینے؟! نگاهے بہ درخت انداختم و گفتم:فاطمہ مشغول چیدن میوہ ها بود نہ من! مقابل درخت ایستاد و با دقت بہ شاخہ هایش خیرہ شد. چند ثانیہ ڪہ گذشت گفت:من اسمے از تو نیاوردم! ابروهایم را بالا دادم و پرسیدم:یعنے چے اسمے از من نیاوردے؟! آب دهانش را فرو داد و آرام لب زد:چند روز بعد از این ڪہ رفتے تبریز،رفتہ بودم بازار پیش بابا. حاج فتاح اومد پیشمون و حال و احوال ڪرد،تہ حرفشم بہ این رسوند ڪہ حافظ خواستگار پر و پا قرص دخترشہ و دارہ تحقیق میڪنہ. پرسید یہ ڪلمہ بگو اگہ خواهر داشتے بہ حافظ مے سپردیش یا نہ؟! منم گفتم نہ! حُسناے حافظو گفتم،عیبشم گفتم ولے نگفتم اون دختر ڪے بودہ! حتے مامان ماہ گل و بابام خبر ندارن! لبم را بہ دندان گرفتم و بہ انگشت هایش ڪہ روے شاخہ ها مے لغزیدند خیرہ شدم. . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_سے_و_ششم /بخش اول #عطر_نرگس #بخش_سوم . سرش را بہ سمتم برگرداند،چشم هاے جدے و پر تلاطمش را بہ صورتم دوخت! چقدر دلتنگ این دو فنجان قهوہ ے قجرے بودم... _توقع داشتے چے بگم؟! بگم آدم درستیہ؟! میدونم شاید ناراحت شدہ باشے ولے... نفسش را آرام بیرون داد و سپس ادامه:بعضے از ڪاراے عادے از من برنمیاد دختر حاج خلیل! از من ناحقے برنمیاد حتے براے دشمنم! میدونم قلب توام پاڪ تر از ایناس ڪہ با شڪ و حسادت تیرہ بشہ! لبم را از سر شرم و اضطراب چنان بہ دندان گرفتہ بودم ڪہ هر آن منتظر بودم طعم خون در دهانم بپیچد! آرام صدایم زد:رایحہ خانم! آب دهانم را با شدت فرو دادم،عطر یاس زیربینے ام پیچید. حتما داشت لبخند مے زد! نامم را ڪہ بہ زبان مے آورد روحم از ڪالبدم جدا مے شد! _اگہ بعضے حرفا رو بهت نمے گم یا دیر میگم چون معذروم! دستم بستہ س! مے دونے ڪہ؟! یہ مرزے بین ما هس ڪہ خب... نفسش را با حرص بیرون داد و جملہ اش را ڪامل نڪرد! همانطور ڪہ سرم را داخل قفسہ ے سینہ ام فرو بردہ بودم سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان دادم‌. _مامان ماہ گل میدونہ من ڪیو میخوام! با جملہ اے ڪہ گفت ضربان قلبم روے هزار رفت،نفسم تنگ شد! خالہ ماہ گل مے دانست ڪہ محراب،من را مے خواهد؟! چہ گفت؟! من را مے خواهد؟! مبهوت سر بلند ڪردم و بہ نیم رخش چشم دوختم،نیم نگاهے بہ صورتم انداخت و آرام تر گفت:خیلے وقت ڪہ میدونہ یعنے خودش فهمید! خواستم از زیر نگاہ و حرف هایش فرار ڪنم،دیگر توان ایستادن روے پاهایم و داغ شدن گونہ هایم را نداشتم! بہ سمتے ڪہ ریحانہ ایستادہ بود قدم برداشتم ڪہ صدایش در گوشم پیچید. _یڪم بهم فرصت بدہ! چشم هایم را بہ چشم هایش دوختم. باز زبانم بے ارادہ شد و لق زد:مِحرا... لبخند مهربانے لب هایش را از هم باز ڪرد و انگشت اشارہ اش روے بینے اش نشست! _محراب نہ! الان محراب نہ! یادت رفتہ اون روز از پشت در بهت چے گفتم؟! لبم را دوبارہ بہ دندان گرفتم،زمزمہ ڪرد:ڪار دسِ دل و ارادہ مون ندہ تا... دیگر قلبم تاب نیاورد،با قدم هاے بلند و گونہ هایے سرخ شدہ با سرعت بہ سمت الیاس و فاطمہ و ریحانہ رفتم. حضورش را ڪنارم احساس ڪردم،مشتش را بالاے سر سبدم باز ڪرد و آلبالوهاے خوش رنگ و رسیدہ را داخلش انداخت. زمزمہ ڪرد:تا بہ وقتش دختر حاج خلیل! سرم را بلند ڪردم،لبخندش عمیق شدہ بود. عمیق و پر رنگ تر از روزهاے قبل! پر از دلتنگے و آرامش! مملو از عطر یاس و عطر نرگس! دانہ دانہ عشق از ڪنج لبش مے چڪید و داخل سبد مے ریخت! چند قدم بہ سمت عقب برداشت و دست بہ سینہ ایستاد. اما همچنان مے خندید! براے من! براے رایحہ! ناگهان دست هایش را از دور تنش آزاد کرد و دوبارہ دست چپش روے قلبش رفت،یڪ ضربہ،دو ضربہ،سہ ضربہ،چهار ضربہ،پنج ضربہ،شش ضربہ... و بیست ضربہ... . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

رایحه ی محراب تقدیم به نگاهتون🍃🌼👆👆👆

🌱🌸 . . . . . ⚠️حرمت شکنی نام اهل بیت با ماسک های در دماغی❗ ✍عزیزان این طرح بیش از آنکه الهی باشد شیطانی است! نام اهلبیت باید بر روی سر 👑 باشد نه روی دماغ❗🙈 🔴 اینها رو نه بخرید و نه سکوت کنید! به بهانه ماه محرم کاسبی راه انداختن که در این کاسبی حرمت شکنی وجود دارد! اصلا متوجه نیستند که اینکار بی حرمتی است واین ماسک به هر طرف پرت میشه ودرنهایت دور انداخته میشه❗ من وشما که میفهمیم باید به فروشنده تذکر بدیم که اینها رو جمع کنه و اینکه داره به اهل بیت بی احترامی میشه❗ . . . 🦋 @roman_tori

📚رمان: #عشق_با_طعم_سادگی! 🌺 📝نویسنده:m-alizadeh 🎭ژانر #عاشقانه_مذهبی 📃خلاصه رمان: می گفت نباشم چون حس می کردسادگی اش این روزها خریدار ندارد ! اما داشت !من خریدار بودم همه سادگی های عاشقانه اش را ! … قدم زدم کنارش در جاده های سادگی تا بفهمد من فقط عشق را با یک طعم کنارش می پسندم آن هم طعم سادگیست! اصلا سادگی یعنی زندگی ! یعنی خودت باشی و او… دور از همه حرفهایی که نمی ارزد حتی به گوش کردن ! دور از لذت هایی که فقط برای چند ثانیه و گذراست و فقط زرق و برق دنیا! اصلا سادگی یعنی عاشقی! خواندن عشق با طعم سادگی خالی از لطف نیست اگر بدانی لحظه های عاشقی چه قدرناب می شوند وقتی ساده باشی ولی عاشق..پایان خوش #درخواستی 🌿🌸@roman_tori🌸🌿 👇👇👇

#عشق_با_طعم_سادگی 🌿🌸@roman_tori🌸🌿

#عشق_با_طعم_سادگی 🌿🌸@roman_tori🌸🌿