#سَلامُ_عَلیَ_الحُسَین♥️ #سلام_به_ارباب📿✋🏻 سَلامِ اَوّلِ هَفته،بِه شاهِ‌ڪرببلاسٺ ڪه‌لُطفِ مادر ساداٺ بیمه‌ام بڪند بھ نیت زیارتش هرصبح مۍخوانیم♥ 💫 | صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰااَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟ 🍀 صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰا اَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟ |🍃 🌷|| صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰا اَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟|| ✨ السلام علے من الاجابھ تحت قبتھ 💗.• السلام علے من جعل اللھ شفاءفے تربتھ 💛.• #صبحتوݧ #بابرکٺ 🌟•° #براےهمہ‌دعا‌کنیم🦋•° #ڪپے تنها باذکر صلواٺ 🌸🍃 🍀🌱🍀🌱🍀🌱🍀🌱 @roman_tori

📚رمان : #شبیه_نرگس 📝نویسنده : #طاهره_الف 🎭ژانر : #عاشقانه #اجتماعی #مذهبی تعداد صفحات : 166 📃خلاصه : معصومه ، دختری هنرمند و مستقل و دلسوز هست که در طول زندگیش زجر های زیادی کشیده . نرگس و مسعود ، زن و شوهر جوانی هستن که زندگی آروم و بی دغدغه ای دارن . البته این آرامش با طوفانی بهم میریزه … نقش اصلی داستان یعنی معصومه خرابه های این زندگی رو آباد میکنه و البته خودش هم به خوشبختی میرسه … پایان خوش 🌿🌸@roman_tori 🌸🌿 👇👇👇

✨🌟✨ #مژده #مژده‼️ کانال رمان طوری , برای علاقه مندان😍 به رمان های مذهبی🧕 این امکانو فراهم آورده تا بتوانند به راحتی به این رمان ها دسترسی داشته باشند 🕊☘🕊☘🕊 ☜رمــــــــان هــای عـــــاشقانه ❤ مَــــــذهبی و مُستند اجتماعـــــــــــے☛ بسیار آمــــوزندهـ و جــَـــذاب😍 بزرگترین منبع رمانهای مذهبی که باقلم پاک نوشته شده اند❤🍃 👇👇👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/4277207089C2aca80ed6a کانالمون در روبیکا با ۲۵۰۰ عضو فعال🤩😎👇👇 https://rubika.ir/roman_tori

#به وقت رمان☺️

•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_سے_و_نهم #عطر_نرگس #بخش_اول . با اشتیاق و آرامش سجدہ ڪردم و مهر را بوسیدم،زیر لب صلواتے فرستادم و مشغول جمع ڪردن سجادہ ام شدم. اولین روز شهریور ماہ بود و آفتاب بے دریغ بہ روے شهر مے تابید. شب قبل مامان فهیم تماس گرفت و گفت نتوانستہ حریف خان جون بشود و خودش همراہ ریحانہ باز مے گردد. قرار بود صبح زود خودشان سوار اتوبوس بشوند و بیایند،طفلے ریحانہ در طول راہ چہ مے ڪشید! فردا تولد ریحانہ بود و مے خواستم غافلگیرش ڪنم،صبح بہ حاج بابا سپردم با ڪیڪ خامہ اے و دستہ گل باز گردد. سہ چهار روزے مے شد ڪہ حاج بابا ڪج خلق و بے حوصلہ شدہ بود،اخم هایش ثانیہ اے از هم باز نمے شدند! بہ خودم دلدارے مے دادم ڪہ از دورے مامان فهیم و دلتنگے براے ریحانہ باشد،چند بار دلیل ناراحتے اش را پرسیدم اما جوابے نداد. صبح بہ خالہ ماہ گل زنگ زدم و براے تولد ریحانہ دعوتشان ڪردم،گفت شام نگذارم خودش یڪ چیز سادہ آمادہ مے ڪند و میاورد. یا علے اے گفتم و سر پا ایستادم،چادر نمازم را هم از روے سر برداشتم. همانطور ڪہ بہ سمت اتاقم مے رفتم بہ ساعت نگاہ ڪردم،از یڪ و نیم بعد از ظهر گذشتہ بود. معمولا حاج بابا راس ساعت یڪ خودش را براے ناهار بہ خانہ مے رساند. چادر و سجادہ ام را روے ڪشو گذاشتم و بہ پذیرایے برگشتم. خودم را بہ مبل ها رساندم و روے مبل تڪ نفرہ اے چمباتمہ زدم،صبح بہ مغازہ ے آقا رحمان رفتم و براے تزئین خانہ چند عدد بادڪنڪ خریدم. وارد مغازہ ڪہ شدم بهجت خانم و ملوڪ خانم را دیدم،بہ رویشان لبخند زدم و سلام ڪردم. من را ڪہ دیدند اخم ڪردند و بدون این ڪہ جوابم را بدهند از مغازہ بیرون رفتند! چند روزے مے شد ڪہ نگاہ هاے اهالے محل برایم سنگین شدہ بود. سنگین و پر طعنہ! از ترس این نگاہ ها بود ڪہ دیگر نزدیڪ عمارت سفید نمے شدم،یڪے دوبارے ڪہ در عمارت سفید را زدم پچ پچ و چشم هاے پر از حرف زن هاے همسایہ را دیدم! خدا خدا مے ڪردم این نگاہ ها و پچ پچ ها بہ گوش حاج بابا نرسیدہ باشد! دل نگران برگشتن مامان فهیم بودم،روے آبرو و اسم رسم حساس بود! اگر ڪلمہ اے از آن پچ پچ ها را مے شنید طاقت نمے آورد! حرف ها آنقدر شدت گرفتہ بود ڪہ دو سہ روز قبل زهرا بے خبر بہ خانہ ے مان آمد. گرفتہ بود و ناراحت. دلیل اخم هایش را ڪہ پرسیدم بے مقدمہ گفت:خبر دارے همہ جا حرف تو و خان داداشتہ؟! مات و مبهوت نگاهش ڪردم و پرسیدم:چہ حرفے؟! مردد بود ڪہ ادامہ بدهد یا نہ،نگاہ متعجبم را ڪہ دید گفت:چند روز پیش رفتہ بودیم مهمونے زنونہ،خونہ ے حاج فتاح اینا! این را ڪہ گفت تا تہ ماجرا را خواندم! لبم را با زبان تر ڪردم:خب! شانہ بالا انداخت و مردد گفت:هیچے دیگہ! خیلے از همسایہ هاے شمام بودن. الناز ڪہ شربت گردوند همہ براش بہ بہ و چہ چہ ڪردن. وقتے برگشت آشپزخونہ،همین مهین خانم همسایہ تون،برگشت گفت حیف پسر ندارم وگرنہ نمے ذاشتم الناز جون قسمت یڪے دیگہ بشہ! همہ شروع ڪردن بہ تایید ڪردن،یهو یڪے از خانما آروم پرسید راستہ ڪہ خانوادہ ے حاج باقر خواهون النازن؟! مهین خانم برگشت گفت آرہ! البتہ بودن! چند نفر پرسیدن یعنے چے بودن؟! مهین خانمم با آب و تاب شروع ڪرد بہ تعریف ڪردن ڪہ ما همسایہ ے حاج باقریم،یہ مدت بود مے دیدیم زیاد با خانوادہ ے حاج فتاج نشست و برخاست مے ڪنن. گفتیم حتما خبریہ،همینطورے ایم شنیدیم. نمے دونم چے شد ڪہ نشد! یهو یڪے برگشت گفت حتما خانوادہ ے حاج فتاج جواب رد دادن. بهجت خانم،زن حاج علے مے شناسیس ڪہ؟! لبم را بہ دندان گرفتم و سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان دادم:آرہ! خونہ شون سر ڪوچہ مونہ! _آرہ،اون برگشت گفت ڪہ محراب خیلے آقاس،حاج باقرم ڪہ سرے تو سرا دارہ مگہ ڪسے مے تونہ بهش بگہ نہ؟! مهین خانم سریع گفت امون از دام شیطون،شیطون ڪہ پسر حاج باقر و غیر پسر حاج باقر نمے شناسہ! شیطون افتاد بہ جون پسرہ! چند نفر پرسیدن یعنے محراب رو دختر مردم اسم گذاشتہ و گفتہ نمے خوامش؟! مهین خانم گفت آرہ! من و مامانم هاج و واج بہ همدیگہ نگا ڪردیم،مامانم زیر لب گفت اینا چقد پرت و پلا مے گن! دیگہ ما ڪہ خانوادہ ے حاج باقرو مے شناسیم! مهین خانم ڪہ حرف مامانمو شنید اخم و تخم ڪرد و گفت بعلہ ولے رفیق دخترتو نمے شناسے! رایحہ خانم! بهم برخورد گفتم من رایحہ رو بهتر از هرڪسے مے شناسم! این حرفا چہ دخلے بہ رایحہ دارہ؟! جواب داد همین رایحہ خانم شدہ بلاے جون محراب! انقد براش ناز و عشوہ اومد ڪہ دلشو برد،پسرہ ام خام شدہ زدہ زیر همہ چیز! منم نتونستم طاقت بیارم گفتم رایحہ محرابو داخل آدم حساب نمے ڪنہ! قصہ پشت سرشون ردیف نڪنین زشتہ! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_سے_نهم #عطر_نرگس #بخش_دوم . مهین خانم زد زیر خندہ و گفت خیلے بیشتر از آدم حسابش مے ڪنہ تو خبر ندارے! خدا از ڪسے ڪہ قسمت و اقبال و آبروے یڪے دیگہ رو بہ بازے مے گیرہ نگذرہ! همہ بلند گفتن آمین،مامانم سریع گفت بسہ خانما! گناہ دیگرانو نشورین! بهجت خانم برگشت گفت گناہ شستن چیہ؟! باید بدونیم با ڪے تو یہ محلیم یا نہ؟! اومدیم و فردا خواس همچین ڪارے با جووناے ما بڪنہ! از اولشم از این دخترہ خوشم نمے اومد،هم زیادے دور و ور پسر حاج باقرہ هم پسر عمہ ش! بہ یہ دونہ ام راضے نیس! پرے خانمم ڪہ انگار داغ دلش تازہ شدہ باشہ گفت آے گفتے خواهر! چند سال پیش بہ فهیم خانم گفتم ما پسر جوون داریم،دختر جوون داریم‌. تو این محل یہ دختر نیس ڪہ چادر سر نڪنہ،بہ دخترت بگو مراعات ڪنہ اما خودشو زد بہ اون را! با پیرهن و دامن را میوفتہ تو محل ڪہ نگاہ پسرا رو دنبال خودش بڪشہ! هر وقتم ڪہ دلش میخواد میرہ و میاد هیشڪے نیس ڪہ جلوشو بگیرہ! دیگہ داشتم قاطے مے ڪردم اومدم یہ چیزے بگم ڪہ مامانم نذاش،گفت ڪم ڪم پاشو بریم،اینجا جاے ما نیس! چیزهایے را ڪہ مے شنیدم باور نمے ڪردم،همسایہ هاے دیوار بہ دیوارمان نمے توانستند تا این حد بے رحم باشند! نمے توانستند حرمت نان و نمڪے را ڪہ با هم سر یڪ سفرہ خوردہ بودیم را اینطور بدردند! انگار ڪسے سنگ بزرگے بہ سمت دیوارہ ے قلبم پرتاب ڪرد و قلبم ترڪ برداشت! لبم را بہ دندان گرفتم و گفتم:باور نمے ڪنم! آخہ چے ڪارشون ڪردم ڪہ این حرف و حدیثا حقم باشہ؟! از خودشون خجالت نمے ڪشن؟! زهرا این پا و آن پا ڪرد و گفت:بہ نظرم ڪار حافظہ! الهام خانمم مشڪوڪ مے زد،مے گفت این حرفا رو نزنین ولے انگار بدش نمے اومد! متعجب سر بلند ڪردم و پرسیدم:چہ ربطے بہ حافظ دارہ؟! نگران نگاهم ڪرد و با زحمت لب هایش را از هم باز ڪرد:فاطمه خانم،مادر حافظ. اونم تو مجلس بود‌. حرفاے بقیہ رو ڪہ شنید گفت پس حافظ بے را نمے گفت ڪہ دختر حاج خلیل شدہ بلاے جون محراب و از را بہ درش ڪردہ! حواس همہ بہ فاطمه خانم جمع شد،مهین خانمم گفت شاهد از غیب رسید! هیشڪے بہ اندازہ ے حافظ با محراب رفیق نبود! فاطمه خانمم مردد گفت چے بگم والا! خیلے وقتہ محراب و حافظ باهم ڪارے ندارن! حافظ مے گفت دختر حاج خلیل زیادے بہ پر و پاے محراب مے پیچید چند بار ڪہ بہ محراب گفتم این دخترہ دارہ دین و ایمونتو بہ غارت مے برہ توجہ نڪرد،آخرشم سر این دخترہ زد زیر رفاقتمون! هرجا مے رفتیم این دخترہ ام وبال گردنمون بود،دنبال بهونہ بود ڪہ ڪنار محراب باشہ. تنها پا میشد مے اومد باغ قلهڪ و خونہ ے ما،میون یہ جمعیت مرد! حتے یہ بارم وقتے گفتم محراب خونہ ے ماس تنها پاشد اومد خونہ مون! پرے خانمم آروم گفت منم چند بار دیدم تنها رفتہ خونہ ے حاح باقر،انگار هیشڪے خونہ نبودہ بہ جز محراب! بعدم دستشو گاز گرفت و گفت خدا بہ دور! مامانم دیگہ طاقت نیاورد و بلند شد،خواستیم بریم ڪہ الهام خانم اومد گفت ڪجا؟! مامانم گفت نمے تونم بشینم گوشت برادر مردہ مو بخورم! تنم لرزید از این همہ حرف بے سر و تهے ڪہ راحت پشت سر یہ دختر جوون مے چسبونین! حتے اگہ بہ قاعدہ ے سر سوزن تو درس و غلط بودن حرفاتون شڪ داشتہ باشین اسمش تهمتہ! طرف حساب آدمے ام ڪہ تهمت میزنہ خداس! از خدا نمے ترسین؟! از شڪوندن آبرو و دل یہ دختر نمے ترسین؟! خودتونم دختر دارینا! بر فرض محالم حرفاے شما درس باشہ! خدا ستار العیوبہ،من و شما چہ حقے داریم ڪہ گناہ این و اونو بشوریم؟! اڪثر خانماے منیریہ از اول با دختر من و دختر حاج خلیل مشڪل داشتن! چون اونطور ڪہ مے پسندیدن نبودن. دختر من سر شل حجابیش و دختر حاج خلیل سر چادر سر نڪردن و آزاد بودنش. بشینین دعا ڪنین یہ ڪلمہ از حرفاتون بہ گوشش نرسہ و براتون آہ نڪشہ! سپس نفسش را با حرص بیرون داد،مات و مبهوت بہ صورتش خیرہ ماندہ بودم! نمے دانستم چہ بگویم،نمے دانستم باید چہ ڪار ڪنم؟! نمے دانستم این حرف ها تا ڪجا و بہ گوش چہ ڪسے خواهد رسید؟! زهرا ڪہ حالم را دید ڪنارم نشست و مهربان در آغوشم ڪشید. آرام و با لحنے پشیمان گفت:بہ خدا نمے خواستم ناراحتت ڪنم رایحہ. فقط مے خواستم بدونے ڪیا دور و ورتن! ڪاش نمے گفتم! خوبے عزیزم؟! قطرہ ے اشڪے روے گونہ ام لغزید،زهرا گونہ ام را بوسید. صورت او هم خیس بود،دیگر نتوانستم طاقت بیاورم. بغضم اَلو گرفت و شانہ هایم لرزید! هق هقم بلند شد،زهرا محڪم تر من را در آغوشش فشرد. تنم در آغوشش مے لرزید،حالم را نمے فهمیدم. شروع ڪردم بہ هذیان گفتن:بِ...بہ خدا! بہ جون حاج بابام من ڪارے نڪردم زهرا! بہ خدا محراب از الناز خواستگارے نڪردہ! بہ پیرهن زهرا چنگ زدم و هق هقم شدت گرفت. . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_سے_نهم #عطر_نرگس #بخش_سوم . _بہ جون ریحانہ،محراب خودش منو دوس دارہ! من... من ڪارے نڪردم! بہ جون حاج بابام! لرزش تنم بیشتر شد و سیل اشڪ هایم‌! _من...من...قسمت و بخت ڪسیو ندزدیدم! من نخواستم ڪہ محراب النازو دوس نداشتہ باشہ! یعنے...یعنے...من انقد بدم ڪہ دل یڪے دیگہ رو بشڪونم؟! یعنے میگن...میگن...من با محراب... واے! اسمشم نمے تونم بہ زبونم بیارم! تنم قندیل بست در گرماے سوزان مرداد ماہ و فریادم بلند شد:زهرا! حاج بابام این حرفا رو بشنوہ دق مے ڪنہ! سرم را روے سینہ ے زهرا گذاشتم و زار زدم،براے خودم،براے محراب،براے عشقے ڪہ نشانِ هوس و گناہ زدہ بودند بہ پیشانی اش... با بہ یاد آوردن آن روز،تنم سرد شد و دستم لرزید! حال خوبے نداشتم،مشغول باد ڪردن بادڪنڪ ها شدم و دوبارہ چهرہ ے بهجت خانم و ملوڪ خانم در نظرم نقش بست! چشم هایم را محڪم بستم و دوبارہ باز ڪردم،شیطان را لعنت ڪردم و چشم هایم را بہ سمت ساعت ڪشاندم. یڪ ربع بہ دو بود،از روے مبل بلند شدم و بہ سمت تلفن رفتم. با عجلہ شمارہ ے مغازہ ے حاج بابا را گرفتم،اگر تنها مے ماندم میان فڪر و خیال غرق مے شدم! چند لحظہ بعد صداے محڪم حاج بابا در گوشم پیچید. _الو! _الو سلام! حاج بابا نمیاے براے ناهار؟! با مڪث جواب داد:نہ! حال و حوصلہ ندارم بیام خونہ،تو ناهارتو بخور! سپس نفس پر حرصے ڪشید! لبم را بہ دندان گرفتم و خداحافظے ڪردم. گوشے تلفن را ڪہ گذاشتم و سپس بہ سمت آشپزخانہ رفتم،زیر قابلمہ را خاموش ڪردم دیگر اشتها نداشتم! •♡• ریحانہ با ذوق چشم هایش را دور تا دور خانہ چرخاند و با هیجان گفت:فڪ نمے ڪردم یادت بمونہ! دستم را دور شانہ اش حلقہ ڪردم و لبخند ڪجے زدم:چرا یادم نمونہ؟! مگہ یہ دونہ خواهر بیشتر دارم؟! گونہ ام را گرم و محڪم بوسید:عاشقتم آبجے! من هم گونہ اش را بوسیدم و گفتم:من بیشتر عتیقہ! با ڪلے زحمت همہ ے بادڪنڪ ها را باد ڪردہ و از دیوار و سقف آویزان ڪردہ بودم‌. مامان فهیم از اتاق خواب بیرون آمد و گفت:رایحہ مگہ مهمون دعوت نڪردے؟! یالا لباساتونو عوض ڪنین الان میان. سپس راہ آشپزخانہ را در پیش گرفت،من و ریحانہ چشمے گفتیم و هرڪدام بہ سمت اتاق خودمان رفتیم. حدود یڪ ساعت قبل مامان فهیم و ریحانہ رسیدہ بودند،خبرے از حاج بابا نبود. دامن خاڪسترے رنگے بہ تن ڪردم همراہ با شومیز سفید رنگ. روسرے ام را مرتب روے سرم انداختم و در آینہ بہ صورتم خیرہ شدم‌. رنگ و رویم ڪمے زرد بہ نظر مے رسید و صورتم لاغر شدہ بود! مامان فهیم ڪہ بعد از حدود چهل روز من را دید گفت:تو ڪہ جون برات نموندہ دختر! چقد لاغر شدے رایحہ! راست مے گفت،در این چند روز از خواب و خوراڪ افتادہ بودم. نگران حرف ها بودم،نگران حال و آبروے حاج بابا و مامان فهیمم! نفس عمیقے ڪشیدم و از اتاق بیرون رفتم. صداے مامان فهیم از آشپزخانہ بلند شد:رایحہ بیا! با قدم هاے بلند خودم را بہ آشپزخانہ رساندم،مامان مشغول قاچ ڪردن هندوانہ و خربزہ بود. بہ چهارچوب در تڪیہ دادم و گفتم:جانم مامان؟! بدون این ڪہ نگاهم ڪند گفت:ڪاش خودت یہ چیزے درس مے ڪردے،زشتہ ماہ گل با خودش غذا بیارہ! لبخند زدم:ما ڪہ باهم از این حرفا نداریم! یہ شبم ما شام درس مے ڪنیم مے ریم خونہ شون‌. شانہ هایش را بالا انداخت و چیزے نگفت،با صداے باز شدن در حیاط لبخندم عمیق تر شد. _حاج بابا اومد! صداے یاللہ گفتن حاج بابا در حیاط طنین انداخت. همانطور ڪہ بہ سمت در مے رفتم گفتم:بفرمایین! وارد ایوان شدم،حاج بابا و عمو باقر دوشادوش هم ایستادہ بودند. در دست حاج بابا جعبہ ے بزرگ شیرینے بود و روے جعبہ دستہ گل میخڪ صورتے رنگے. لبخندم را بہ چشم هایم سوق دادم و گرم گفتم:سلام خداقوت! با تعارف حاج بابا،ابتدا عمو باقر از پلہ ها بالا آمد و گفت:سلام بہ روے ماهت عمو! خوبے؟! ڪنار در ایستادم و گفتم:خوش اومدین! الحمداللہ،حال شما خوبہ؟! مهربان نگاهم ڪرد:ممنون عمو جان! اجازہ هس؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان دادم و گفتم:خواهش مے ڪنم،بفرمایین داخل. سپس بہ سمت حاج بابا رفتم،رو بہ رویش ایستادم و گفتم:سلام حاج بابا! خستہ نباشے! اخم هایش ڪمے در هم بود،آرام و جدے گفت:علیڪ سلام! سلامت باشے! _شیرینے و دستہ گلو بدہ بہ من! جعبہ ے شیرینے و دستہ گل را بہ دستم داد و پرسید:مادرت و ریحانہ اومدن؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان دادم:بعلہ! عمو باقر ڪنار در منتظر حاج بابا ایستادہ بود،حاج بابا ڪنارش رفت و رو بہ من گفت:در حیاطو نبند،ماہ گل خانم و محراب دارن میان! چشمے گفتم و پشت سرشان راہ افتادم،حاج بابا و عمو باقر یااللہ گویان وارد پذیرایے شدند. مامان بہ استقبالشان آمد و تعارف ڪرد روے مبل بنشینند،بہ آشپزخانہ رفتم و جعبہ ے شیرینے را داخل یخچال گذاشتم. . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_سے_نهم #عطر_نرگس #بخش_چهارم . صداے خوش و بش مامان فهیم و عمو باقر مے آمد،مشغول صحبت ڪردن از حال خان جون بودند. دستہ گل را برداشتم و بہ پذیرایے رفتم،دستہ گل را روے میز گذاشتم. عمو باقر نگاهے بہ بادڪنڪ ها انداخت و پرسید:پس اونے ڪہ تولدشہ ڪو؟! ریحانہ با لبخند بہ سمت مان آمد:سلام عمو خوش اومدین! سپس خم شد و صورت حاج بابا را بوسید،حاج بابا با محبت پیشانے اش را بوسید و گفت:خوش اومدے قیزیم! (دخترم) جاتون خالے بود! منظورش بہ ریحانہ بود و بہ مامان فهیم بیشتر! ریحانہ چادرش را محڪم نگہ داشت و گفت:منم دلتنگتون بودم،خان جون بے قرارے مے ڪرد نہ مے اومد نہ مے ذاش بیایم. حاج بابا لبخند زد:حق دارہ خب! ریحانہ ڪنار مامان فهیم نشست،خواستم روے مبل بنشینم ڪہ صداے یااللہ گفتن محراب از حیاط آمد. برعڪس روزهاے قبل ڪہ با شنیدن صدایش تنم گرم مے شد و ضربان قلبم تا عرش اعلے مے رفت،تنم سرد شد و ڪمے لرزید! لبخند از لب هایم پر ڪشید،مامان فهیم بلند شد و بہ سمت ایوان رفت. با محبت گفت:بیا تو محراب جان! ڪمے بعد خالہ ماہ گل قابلمہ بہ دست وارد شد،لبخند مهربانے لب هایش را از هم باز ڪرد:خوش گلدین باجے! (خوش اومدے خواهر) ما ڪہ بے یار و همدم موندہ بودیم! مامان فهیم خندید و هر دو طرف صورتش را بوسید. _سلام باجے! بہ خدا ڪہ خیلے دلتنگت بودم. خالہ ماہ گل هم صورتش را بوسید و گفت:گفتم دیگہ نمیاے! _از دس خان جون فرار ڪردم! ریحانہ بہ سمت خالہ رفت و قابلمہ را از دستش گرفت. خالہ چندین بار گرم صورتش را بوسید و تولدش را تبریڪ گفت‌. صداے خندان محراب نزدیڪ شد:منم هستما! را بدین بیام تو! لبم را بہ دندان گرفتم و محڪم گزیدم،مشغول روبوسے و احوال پرسے با خالہ شدم‌. قامت محراب را از پشت سر خالہ دیدم،لبخند پر محبتے روے لب هایش بود و چشم هایش مے خندیدند. قابلمہ ے بزرگے در دست داشت و جعبہ ے ڪادویے زیر بغلش. ڪنار مامان فهیم ایستاد و گفت:سلام خالہ ے بے وفا! پارسال دوس امسال آشنا! سپس خم شد و بوسہ ے ڪوتاهے روے پر چادر مامان نشاند! مامان فهیم چشم هایش را بہ صورت محراب دوخت. با لحنے مادرانہ گفت:سلام پسرم! خوبے؟! هنوز ڪار دست خودت ندادے؟! مهربان با لبخند شیطنت آمیزے ابرو بالا انداخت:نہ فعلا خدا قبولم نڪردہ! ترڪ و خشڪے پوست صورت و دست هایش محو شدہ بود،نگاهش بہ سمت من آمد. لبخندش را قورت داد و محجوب سلام ڪرد! گلویم را صاف و بہ زور ڪلمہ ے سلام را زمزمہ ڪردم. ثانیہ اے متعجب و با دقت بہ چشم هایم خیرہ شد،انگار مے پرسید "چیزے شدہ؟! من حالتو از نگات مے فهمم دختر حاج خلیل!" سریع نگاهم را از چشم هایش دزدیدم و بہ سمت دیگرے ڪشاندم. خواستم بہ سمت محراب بروم و قابلمہ را از دستش بگیرم ڪہ پشیمان شدم. ڪنار ریحانہ ایستادم و گفتم:اینو بدہ من،اون یڪے قابلمہ رو از دست آقا محراب بگیر. معطل نڪردم و سریع قابلمہ را از دست ریحانہ گرفتم،سنگینے نگاہ محراب را روے تنم احساس مے ڪردم. با سرعت خودم را بہ آشپزخانہ رساندم و نفسم را با شدن بیرون دادم‌. صداے محراب را شنیدم:تولدت مبارڪ آبجے ڪوچیڪہ! ریحانہ سر خوش خندید:مرسے خان داداش! دلم برات تنگ شدہ بود! چند لحظہ بعد ریحانہ هم ڪنارم آمد و قابلمہ را روے گاز گذاشت. همانطور ڪہ زیر گاز را روشن مے ڪردم گفتم:تو چاے بریز،منم ڪیڪتو میارم خانم ڪوچولو! ریحانہ پشت چشمے برایم نازڪ ڪرد:خانم بزرگ! لبخند ڪم رنگے زدم و برایش چشمڪ،ریحانہ مشغول چاے ریختن شد. شعلہ هاے گاز را ڪم ڪردم تا غذا گرم بماند. همین ڪہ از آشپزخانہ بیرون رفت،ڪیڪ را از یخچال بیرون آوردم و شمع ها را روے ڪیڪ چیدم‌. قوطے ڪبریت را هم برداشتم و از آشپزخانہ بیرون رفتم. چشم هاے عمو باقر روے من ثابت ماند،دست هایش را بالا برد و گفت:بہ افتخار دختر ڪوچولومون ڪہ بزرگ شدہ! صداے ڪف زدن در پذیرایے پیچید و ریحانہ خجول خندید. ڪیڪ را روے میز،رو بہ روے ریحانہ گذاشتم،همانطور ڪہ شمع ها را روشن مے ڪردم گفتم:دیگہ اومدے قاطے آدم بزرگا! نیشگونے از بازویم گرفت و گفت:من بزرگ زادہ شدم! همہ خندیدند،با شمارش ما ریحانہ شمع ها را فوت ڪرد. همہ ڪف زدیم و دوبارہ تبریڪ گفتیم،محراب بستہ ے ڪادویے ڪہ در دست داشت را روے میز گذاشت و گفت:اینم تحفہ ے درویشے از طرف خانوادہ ے مولایے. خالہ ماہ گل بہ ریحانہ خیرہ شد:انتخاب ڪادوت با محراب بود،امیدوارم خوشت بیاد. ریحانہ تشڪر ڪرد و ڪادو را برداشت،ڪنجڪاو بودم ببینم محراب امسال برایش چہ هدیہ اے گرفتہ است. با سلیقہ و دقت ڪاغذ ڪادو را باز ڪرد و جعبہ ے ڪوچڪے را از میانش بیرون ڪشید. جعبہ را باز ڪرد و از داخلش دوربین مامیاے ڪوچڪ مشڪے رنگے را بیرون آورد. با ذوق دستش را جلوے دهانش گرفت و گفت:واے! ‌. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_سے_نهم #عطر_نرگس #بخش_پنجم . چشم هایش از شادے مے درخشیدند،با شوق دوربین را برانداز ڪرد و بہ سینہ اش فشرد! رو بہ محراب گفت:از ڪجا مے دونستے ڪہ تو فڪر خریدن دوربینم؟! محراب یڪ پایش را روے پاے دیگرش انداخت و پیشانے اش را چین داد. _ما اینیم دیگہ! مبارڪت باشہ! عمو باقر بہ شوخے گفت:ولے باید باهاش ازمون ڪلے عڪس قشنگ بگیریا! ریحانہ خندید:بہ روے چشمم! اصلا قول میدم تا وقتے داداش زن نگرفتہ باهاش عڪس نگیرم،با عڪس گرفتن از عروسے داداش محراب افتتاحش مے ڪنم! گونہ هاے محراب سرخ شد و تا گردنش رسید،سرش را پایین انداخت و چشم هایش را بہ فرش دوخت! عمو باقر نگاہ معنادارے بہ محراب و سپس بہ خالہ ماہ گل انداخت و گفت:چہ خوب شد حرفشو انداختے ریحانہ! متعجب بہ عمو باقر چشم دوختم،عمو باقر گلویش را صاف ڪرد و با زبان لبش را تر ڪرد. انگار مضطرب بود،نگاهش را میان مامان فهیم و حاج بابا گرداند. _راستش همین روزا مے خوایم براے محراب آستین بالا بزنیم! آب دهانم را با شدت فرو دادم،نفس در سینہ ام حبس شد. مامان فهیم با شوق گفت:بہ سلامتے! بالاخرہ محراب بہ دختر حاج فتاح دل داد؟! سر محراب خم تر شد و گونہ ها و گردنش سرخ تر،عمو باقر لبخند زد:نہ دلش با دختر حاج فتاح نیس! مامان فهیم دو بہ شڪ چشم هایش را میان خالہ ماہ گل و عمو باقر چرخاند. _پس ڪے؟! عمو باقر دستش را روے پاے حاج بابا گذاشت و لبخندش را پر رنگ تر ڪرد:واقعیت...همہ چیز دس بہ دس هم داد تا امشب حرفشو پیش بڪشیم! ضربان قلبم بالا رفت،دهانم خشڪ شدہ بود. عمو باقر نگاهے بہ جمع انداخت و ادامہ داد:رسمش این بود ڪہ اول ماہ گل خانم با فهیمہ خانم صحبت ڪنہ ولے ما ڪہ این حرفا رو با هم نداریم! سگرمہ هاے حاج بابا در هم رفت و پرسید:ڪدوم حرفا؟! عمو باقر مهربان و مودبانہ گفت:براے اجازہ ے خواستگارے! ابروهاے مامان فهیم بالا پریدند،متعجب گفت:خواستگارے؟! اجازہ از ما؟! خالہ ماہ گل سرش را تڪان داد و با محبت گفت:اجازہ ے رایحہ جان دس شما و حاج خلیلہ دیگہ! نفس عمیقے ڪشیدم،گونہ هایم داغ شد و هوش از سرم پرید! چہ مے گفت خالہ ماہ گل؟! اجازہ ے خواستگارے مے خواستند؟! از ما؟! عمو باقر خندید:آرہ دیگہ! هرچند رایحہ دختر مام هس ولے باید اول اجازہ شو از شما بگیریم! اجازہ میدین سر فرصتے ڪہ صلاح بدونین براے محراب و رایحہ خدمت برسیم؟! چشم هاے مامان فهیم گرد شد و لبخند ریحانہ توام بود با شوق و حیرت! اخم هاے حاج بابا بدجور در هم رفت و صدایش لرزید:شوخیشم قشنگ نیس حاج باقر! لبم را بہ دندان گرفتم،دوبارہ صورت محراب سرخ تر شد و سرش خم تر... خودش را گوشہ ے مبل جمع ڪردہ بود،داشت آب مے شد طفلڪ... دست و پایم را از شدت هیجان و اضطراب احساس نمے ڪردم... . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

تقدیم نگاه 👀 قشنگتون👆🏻👆🏻👆🏻👆🏻

#حدیث_روزانه⛅️ |° 💐امام صادق (ع) می فرمایند:💐 هَـــر کـــَس سـه بار بَر تو خَشــم گرفت ، ولے بــ تو بد نگفت، او را براے خـود بــ "دوستے" انتــخاب کن....🕊🌱 ...✨معدن الجواهر ، صفحه ۳۴ ✨... @roman_tori

#به وقت رمان @roman_tori 👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻

•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_چهلم #عطر_نرگس #بخش_اول . عمو باقر خندید:آرہ دیگہ! هرچند رایحہ دختر مام هس ولے باید اول اجازہ شو از شما بگیریم! اجازہ میدین سر فرصتے ڪہ صلاح بدونین براے محراب و رایحہ خدمت برسیم؟! چشم هاے مامان فهیم گرد شد و لبخند ریحانہ توام بود با شوق و حیرت! اخم هاے حاج بابا بدجور در هم رفت و صدایش لرزید:شوخیشم قشنگ نیس حاج باقر! لبم را بہ دندان گرفتم،دوبارہ صورت محراب سرخ تر شد و سرش خم تر... خودش را گوشہ ے مبل جمع ڪردہ بود،داشت آب مے شد طفلڪ... دست و پایم را از شدت هیجان و اضطراب احساس نمے ڪردم. عمو باقر خونسرد بہ چشم هاے حاج بابا خیرہ شد و لبخند زد. _شوخے نمے ڪنم! حالا سر فرصت مناسب حرف مے زنیم! امشب شب ریحانہ جانہ! صداے حاج بابا از خشم لرزید،سعے ڪرد تن صدایش آرام باشد:فرصت چے؟! محراب مردونگے شو بہ اندازہ ے ڪافے بہ ما ثابت ڪردہ،لازم نیس با این ڪار دلش بہ حال من و دخترم بسوزہ! متعجب بہ حاج بابا خیرہ شدم،عمو باقر هاج و واج نگاهش ڪرد و پرسید:این ڪہ پسر من خاطر خواہ دختر تو شدہ،اسمش دلسوزیہ؟! لبم را آرام گزیدم سپس با زبان ترش ڪردم،محراب آن گوشہ داشت از دست مے رفت! ابروهاے حاج بابا بیشتر در هم گرہ خورد:یعنے تو نمے دونے از چے حرف مے زنم حاجے؟! عمو باقر با اطمینان گفت:نہ والا! صداے حاج بابا ڪمے بالا رفت:از این حرف مے زنم ڪہ اسم دختر منو چسبوندن بغل اسم پسرت! بے خبر از من و تو! از این حرف مے زنم ڪہ نقل دختر حاج فتاح و پسر حاج باقر و دختر حاج خلیل شدہ نقل و نبات تو دهن مردم! از این حرف مے زنم ڪہ حاج احمد امروز اومدہ تو جف چشام زل زدہ و گفتہ آخرم محراب پسر خودت شد! بازم بگم؟! انگار ڪسے یڪ سطل پر از آب یخ روے تنم ریخت،دندان هایم را روے لبم فشار دادم و نگاهم را از صورت سرخ حاج بابا گرفتم. مشت گرہ شدہ ے محراب را دیدم و دندان هاے ردیف بالایے اش را ڪہ بے رحمانہ لبش را مے جویدند! عمو باقر با آرامش پرسید:ماجراے این حرفا چیہ؟! خیلے از حرفا ڪہ باد هواس! خالہ ماہ گل گلویش را صاف ڪرد و گفت:انگار بین ما و خانوادہ ے حاج فتاح سوتفاهم پیش اومدہ! مامان فهیم نگاہ ڪنجڪاوش را میان من و حاج بابا و خالہ ماہ گل گرداند. _من نبودم چہ خبر شدہ؟! خالہ ماہ گل بہ زور لبخند زد و گفت:میگم برات فهیمہ! ڪیڪ دارہ آب میشہ،ناسلامتے تولدہ! حاج بابا نفسش را بیرون داد و انگشت اشارہ اش را بالا گرفت و تڪان داد. _حاج باقر! ما باهم قد ڪشیدیم،باهم سر یہ سفرہ نشستیم. مے دونے من پاے رفاقتمون جونمم میدم! ولے این ماجرا رو همین جا دفن ڪنین،نہ شما چیزے گفتین نہ ما چیزے شنیدیم! نمے خوام بیشتر از این پاے من و دخترم تو حرفاے نامربوط خانوادہ ے حاج فتاح وا شہ! محرابو من بزرگ ڪردم،بہ علے قسم ڪہ برابر با رایحہ و ریحانم دوسش دارم ولے این ماجرا شدنے نیس! اگہ حرف و حدیثا بہ گوشش رسیدہ و بهش برخوردہ دلیل نمیشہ بخواد اینطورے جمعش ڪنہ! محراب چشم هایش را بست و زیر لب چیزے گفت! خالہ ماہ گل با احتیاط گفت:شما ڪہ بهتر محرابو مے شناسین،اهل این حرفا و ڪارا نیس! شان شما و رایحہ جانو خوب مے دونہ! سیب گلوے حاج بابا لرزید و بہ سمت خالہ ماہ گل سربرگرداند. _پس دیگہ هیچے! این بحث همین جا تموم شد! سڪوت بدے در فضاے خانہ حاڪم شد،قلبم بے امان مے تپید و تنم را مے لرزاند! دلم مے خواست بزنم زیر گریہ و دردم را هق هق ڪنم! مامان فهیم از جا بلند شد و ڪیڪ را از روے میز برداشت. رو بہ من و ریحانہ گفت:پاشین بریم ڪیڪو ببریم! قبل از ریحانہ از جا بلند شدم و دنبال مامان راہ افتادم،ریحانہ هم ساڪت پشت سرمان آمد. بہ آشپزخانہ ڪہ رسیدیم،اخم هاے مامان فهیم درهم رفت. ڪیڪ را روے میز غذاخورے گذاشت و گفت:این حرفا چیہ رایحہ؟! من نبودم چے شدہ؟! بغض بہ گلویم چنگ انداخت،آرام لب زدم:چے بگم؟! چاقو و چنگالے از ڪابینت بیرون ڪشید و بہ دست ریحانہ داد. _تو ڪیڪو ببر بذا تو پیش دستے براے حاج بابات و عمو باقر ببر! سپس صندلے اے بیرون ڪشید و پشت میز نشست‌. چشم هایش روے صورتم میخ شدند:ماجراے تو و دختر حاج فتاح و محراب چیہ؟! نفسم را با آہ بیرون دادم،نگاهم را بہ چین هاے دامنم دوختم و مشغول بازے ڪردن با گرہ روسرے ام شدم. دستے پشت ڪمرم نشست،سر ڪہ بلند ڪردم خالہ ماہ گل را دیدم‌. هرچہ مهربانے داشت در لبخند و نگاهش ریخت. پر انرژے گفت:چرا این شڪلے شدین شما؟! نمے گین ریحانہ شب تولدش دلش مے گیرہ؟! سپس بہ سمت ریحانہ رفت و ڪنارش ایستاد. شمع ها را از روے ڪیڪ برداشت و گفت:فڪ مے ڪردم همون اندازہ ڪہ من و حاج باقر خوشال شدیم،شمام خوشال بشین! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_چهلم‌ #عطر_نرگس #بخش_دوم . اخم هاے مامان فهیم باز شد. _ماہ گل مے دونے ڪہ محراب چقد براے ما عزیزہ اما... حرفش را ادامہ نداد،اشڪ پشت پلڪ هایم جمع شد،اما نمے خواستند محراب براے من بشود و من براے محراب! خالہ ماہ گل سینے اے برداشت و داخل سہ پیش دستے برش ڪیڪ گذاشت. سینے را بہ دست ریحانہ داد و گفت:اینا رو ببر براے حاج بابا و عمو و داداشت،مام الان میایم. ریحانہ مردد نگاهے بہ ما انداخت و زیر لب چشمے گفت،سپس راهے پذیرایے شد. خالہ ماہ گل همانطور ڪہ پشت میز مے نشست رو بہ من گفت:رایحہ جان! زحمت تقسیم ڪیڪ خودمونم با تو! بدون هیچ حرفے بہ سمت شان رفتم،دست هایم از شدت هیجان و نگرانے مے لرزید. زیر لب صلواتے فرستادم و مشغول برش دادن باقے ماندہ ے ڪیڪ شدم‌. سرم پایین بود و خوب صورت مامان فهیم و خالہ ماہ گل را نمے دیدم. صداے آرام خالہ ماہ گل را شنیدم:خودت ڪہ ماجراے ما و خانوادہ ے حاج فتاحو مے دونے فهیمہ! ما باهاشون حرفے از خواستگارے و ازدواج نزدیم ولے انگار تہ تا قضیہ رو خوندنو پیش خودشون برداشت اشتباہ ڪردن! تا همون شب افطارے اے ڪہ حاج فتاج اینا رو دعوت ڪردیم نمے دونستم دل محراب یہ جاے دیگہ گیرہ! چند وقت بعد از شب افطارے گفت مامان براے من ڪسیو نشون نڪن! انقد سوال پیچش ڪردم ڪہ آخر سر گفت دلش یہ جاے دیگہ س! هرچے پرسیدم ڪے جواب نداد! انگار روش نمے شد بگہ. ذهنم رفت سمت رایحہ،محراب از من خجالت مے ڪشہ ولے انقد باهام راحت هس ڪہ بتونہ حرف دلشو بزنہ! فهمیدم یہ چیزے هس ڪہ نمے تونہ بگہ،ازش پرسیدم دلت با رایحہ س؟! هیچے نگفت،تا همین چندماہ پیش ڪہ اومد زبون وا ڪرد ڪہ آرہ! دلم با رایحہ س! ولے رو ندارم بہ عمو خلیل بگم اگہ بفهمہ چے فڪ مے ڪنہ؟! فڪ مے ڪنہ سر سفرہ ش نشستم و مثل پسرش بهم اعتماد داشتہ ولے چشِ من دنبال دخترش بودہ! محراب اگہ تمام این مدت زبون وا نڪردہ براے این بودہ ڪہ از تو و حاج خلیل خجالت مے ڪشید! دیدم اینطورے نمیشہ،این بچہ هے دارہ خودخورے مے ڪنہ ڪہ احساسش درس بودہ یا غلط! بهش گفتم با بابات حرف مے زنم،عمو خلیلت بهتر از هرڪسے ما رو مے شناسہ! نہ نیاورد و گفت با عمو خلیل و خالہ فهیمہ حرف بزن! الهام خانم و الناز خانم یہ سرے حرف و حدیث را انداختن ڪہ ما رفتیم خواستگارے دخترشون و جواب بلہ گرفتیم! رایحہ اومدہ وسط محراب و الناز،محراب پشیمون شدہ و زدہ زیر همہ چیز! صداے مامان فهیم بالا رفت:چے؟! غلط ڪردن! این ماجرا چہ دخلے بہ بچہ ے من دارہ؟! خالہ ماہ گل خونسرد گفت:آروم باش! میدونے ڪہ مردم همیشہ دنبال حرفن! سپس رو بہ من گفت:رایحہ جان! تو ڪیڪا رو ببر من و مامانتم میایم. بدون این ڪہ سر بلند ڪنم،پیش دستے ها را داخل سینے دیگرے چیدم و بہ سمت پذیرایے راہ افتادم. تحمل نگاہ هاے سنگین حاج بابا بہ خودم و محراب را نداشتم! نزدیڪ جمع رسیدم،هنوز سگرمہ هاے حاج بابا درهم بود. محراب همانطور گوشہ ے مبل جمع شدہ بود و عمو باقر متفڪر بہ دوربینے ڪہ روے میز رها شدہ بود چشم دوختہ بود! ریحانہ هم حیران نگاهش را میان مردهاے خانوادہ مے گرداند. حسے در دست و پایم نماندہ بود،سریع سینے را روے میز گذاشتم و ڪنار ریحانہ نشستم. هیچڪس بہ چاے و ڪیڪش دست نزدہ بود! با ورود من عمو باقر نگاهش را از دوربین گرفت و بہ صورتم چشم دوخت. لبخند پر از محبتے بہ سمت چشم هایم پاشید و براے این ڪہ جو جمع را تغییر بدهد گفت:پس خانما ڪوشن؟! چاے مون از دهن افتاد! نیم خیز شدم:الان عوضشون مے ڪنم! سریع فنجان چایش را برداشت و گفت:نہ! خوبہ زحمت نڪش! ڪسے صحبت نمے ڪرد،نگاہ عمو باقر روے محراب نشست. اخم هایش را در هم ڪشید و زمزمہ ڪرد:جمع ڪن خودتو! قطرات عرق را از روے پیشانے محراب حرڪت ڪردہ و روے صورتش مے ریختند. گلویش را صاف ڪرد و جرعہ اے از چایے سردش نوشید. خیلے فرق داشت با آن محراب پر جذبہ ے در لباس سبز سپاہ! با آن محراب نترس و ڪلہ خراب ڪمیتہ ے مشترڪ! گردنش خم شدہ و نگاهش بہ فرش بود. حاج بابا چایش را یڪ نفس سر ڪشید،پیش دستے ڪیڪش را برداشت و رو عمو باقر گفت:بفرمایین! عمو باقر بسم اللهے گفت و تڪہ اے از ڪیڪ را داخل دهانش گذاشت. محراب روے پا بند نشد و ناگهان از روے مبل بلند شد،دستے بہ پیشانے اش ڪشید و سر بہ زیر گفت:با اجازہ تون من دیگہ برم! ریحانہ متعجب و نگران نگاهش ڪرد و عمو با باقر با اخم! خواست قدم بردارد ڪہ حاج بابا گفت:بشین سر جات پسر! تڪان نخورد،سیب گلویش لرزید و همینطور پلڪ هایش! با ڪمے مڪث سر جایش برگشت و حرفے نزد،ریحانہ مردد گفت:داداش! ڪیڪتو بخور! محراب زیر لب تشڪر ڪرد و پیش دستے اش را برداشت. . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_چهلم‌ #عطر_نرگس #بخش_سوم . حاج بابا چشم هایش را با دقت بہ من دوخت و خونسرد گفت:پاشو چاے داداشتو عوض ڪن! یہ چاے دیگہ ام براے ما بیار! قلبم لرزید،چنگال در دست محراب خشڪ شد و با درد چشم هایش را بست! حاج بابا تمام حرفش را در آن جملہ اش زد! همہ چیز باید مثل سابق مے شد،همانطور ڪہ از قبل گفتہ بودند! همانطور ڪہ حاج بابا و مردم دوست داشتند! آب دهانم را با شدت فرو دادم و خواستم بلند بشوم ڪہ محراب گفت:من چایے نمے خورم! عمو باقر هم سریع اضافہ ڪرد:منم نمے خورم عمو جون. هوا گرمہ! چشم هایم را بہ سمت عمو باقر ڪشاندم و گفتم:براتون شربت بیارم؟ سرش را بہ نشانہ ے منفے تڪان داد:نہ ولے اگہ ڪیڪ موندہ بعد این یڪم دیگہ ڪیڪ مے خورم! نیم نگاهے بہ محراب انداختم،بہ زور تڪہ اے ڪیڪ داخل دهانش گذاشت و بدون جویدن فرو داد! نفس عمیقے ڪشیدم،هنوز عمو باقر ڪیڪش را تمام نڪردہ بود. ڪمے بعد خالہ ماہ گل و مامان فهیم هم آمدند،مامان سعے ڪرد جو جمع را عادے بڪند و مثل روزهاے قبل! اخم هاے حاج بابا ڪمے در هم بود و محراب دیگر ڪلمہ اے صحبت نڪرد! بعد از شام عمو باقر،خالہ ماہ گل و محراب سریع خداحافظے ڪردند و رفتند. همین ڪہ در حیاط بستہ شد حاج بابا از پلہ هاے ایوان بالا رفت و رو بہ من گفت:رایحہ بیا! با تعلل و قدم هاے بے جان دنبال حاج بابا رفتم،وارد پذیرایے ڪہ شدم حاج بابا دست هایش را بہ ڪمرش زد و مقابلم ایستاد. گوشہ ے لبش را جوید و اخم هایش را بیشتر در هم برد. محڪم گفت:دیگہ تا وقتے ڪہ لازم نشہ و من یا مامانت همرات نباشیم خونہ ے حاج باقر نمیرے! دندان هایم را روے لبم فشار دادم و سعے ڪردم اشڪ هایم جارے نشود! نفس ڪشیدن برایم سختہ شدہ بود،ادامہ داد:نمے خواد دیگہ با محراب سلام و احوالپرسے ڪنے یا جایے برے،خصوصا تو ڪوچہ خیابون! صداے مامان فهیم از پشت سرم بلند شد:حاج خلیل یہ جورے حرف مے زنے ڪہ آدم فڪ مے ڪنہ دختر ما پاشو ڪج گذاشتہ یا محراب چشش ناپاڪہ! حاج بابا چشم هایش را ریز ڪرد،گوشہ ے چشم هایش از حرص چروڪ شدند! _شما نبودے از نگا و پچ پچ زناے همسایہ خبر ندارے! فردا دست دخترتو بگیر برو تو ڪوچہ ببین چے مے شنوے! حیف با زن جماعت نمے تونم طرف بشم وگرنہ حق زن و بچہ ے حاج فتاحو این خالہ خان باجیا رو خوب مے ذاشتم ڪف دستشون! مامان فهیم ڪنارم ایستاد و آرام گفت:مردم همیشہ حرف واسہ زدن دارن! قرار نیس ڪہ... صداے حاج بابا بالا رفت:گزڪ ندین دسِ این دهناے بے چاڪ و بست! من آبرومو از سر را نیاوردم ڪہ هرڪسے جلوم وایسہ بهم نهیب بزنہ ڪہ انگار معشوق دخترمو سر سفرہ م نشوندم و بے غیرتے ڪردم! تو نجابت دختر من شڪے نیس تو آقایے محرابم همینطور! عقل داشتہ باشن اسمشونو از رو زبونا جمع ڪنن! چشم هایش سرخ شدہ بودند و رگ گردنش متورم! دست هایش را از ڪنار ڪمرش آزاد ڪرد و بلند گفت:همین ڪہ گفتم ولسلام! تنم لرزید،بے اختیار چشم هایم را بستم. حاج بابا بدون توجہ بہ من و مامان فهیم بہ سمت اتاقش رفت! دیگر نتوانستم طاقت بیاورم و با قدم هاے سست خودم را بہ اتاقم رساندم‌. در را ڪہ بستم اشڪ هایم سرازیر شدند. حاج بابا حرفش یڪ ڪلام بود،چشم هایم بہ سمت تابلوے محراب رفتند. بہ سمت تابلوے "مَن عَشِقَ فعَفَّ ثُمَّ ماتَ ماتَ شَهيدا" عبارت روے تابلو را براے خودم زمزمہ ڪردم و اشڪ هایم بیشتر شدت گرفت! صداے حاج بابا از بیرون اتاق بہ گوشم رسید. _فهیم! بہ ماہ گل خانمم بگو محرابو توجیہ ڪنہ! زانوهایم خم شدند،دستم را روے دهانم گذاشتم تا صداے هق هقم بلند نشود. در ذهنم مفهوم "مَن عَشِقَ فعَفَّ ثُمَّ ماتَ ماتَ شَهيدا"تڪرار شد! هرڪس بہ عشق دچار مے شد و خود را پاڪ نگہ مے داشت و در آن حالت مے مرد شهید مے شد! شهیدِ راہ عشق! چہ خوب مے دانست محراب،راہ پر پیچ و خم این ماجرا را... هنوز دانہ هاے عرق را روے پیشانے اش احساس مے ڪردم و فرود بے رحمانہ ے دندان هایش را روے لب هایش... محراب این جا بود... در من... در رایحہ... •♡• . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_چهلم‌ #عطر_نرگس #بخش_چهارم . با صداے باز شدن در اتاقش بہ زور پلڪ هایش را از هم باز ڪرد. چند ثانیہ بہ اطراف نگاہ ڪرد تا موقعیتش را بہ خاطر بیاورد! دیشب دایے عباس و زن دایے مریمش براے شام آمدند و سریع رفتند. بعد از رفتن دایے عباس و زن دایے مریم،بہ بهانہ ے ڪار و درس در اتاق خلوت ڪردہ بود. پاے دفتر خاطرات رایحہ خوابش بردہ بود! صداے ثریا توجهش را جل ڪرد:مهتاب! مگہ یہ ساعت دیگہ ڪلاس ندارے؟! "وای" اے گفت و دفتر خاطرات رایحہ را بست،سریع از روے تخت بلند شد و با موها و صورت ژولیدہ بہ سمت سرویس بهداشتے دوید. باید چند نفرے را مے دید و با آن ها صحبت مے ڪرد،اما الان وقتش نبود! مشتے آب روے صورتش پاشید و بہ تصویر خودش در آینہ زل زد. بہ خودش در آینہ پوزخند زد:فڪرشو مے ڪردے ڪہ یہ روزے از رایحہ خوشت بیاد؟! بہ زبان آوردن نام رایحہ و سوال پرسیدن در موردش در خانہ ے شان ممنوع بود! مشت آب دیگرے حوالہ ے صورتش ڪرد،تا دفتر خاطرات رایحہ را تمام نمے ڪرد وقتش نبود! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

🥀 گفتم غمِ تو دارم،گفت ڪہ قلبِ ما خالے از توئہ!🥀 گفتم ڪہ ماہ من شو! خندید بہ حرفم! گفتم خب بیخیال حافظ! مے دونے بارون بدون تو چہ عذابیہ؟! چہ بد حالیہ؟!🥀 بمون ڪہ بارون بشہ قشنگیِ دنیام. بارون ڪہ زد رفت...🥀 ما رو گذاشت تو روزاے بارونے... تو روزاے بدحالے...🥀 حالا ڪہ بارون مے زنہ تنها زیر بارون مے خونم:گفتم غم تو دارم... گفتا غمت سر آید... #لیلے_سلطانے

•|🎵|• •●[ دڷبࢪ دڶش گڔفتہ..💔.. دڵدآࢪ ڴڕیھ کرده . .😭. . عاشـღـق همیشھ وقټ دیدارگڔیہ کرده°•🌱..]●• ✾مهد؁ رسوڶۍ _بھ دڷ میشینہ..√.. @roman_tori

🌸 #عید_غدیر 💐منی که از تولدم 💐تو کشوری بزرگ شدم 🎤 #محمودکریمی 👏 #سرود 👌فوق زیبا تقدیم به عاشقان علی علیه السلام @roman_tori

#سلام_ارباب_دلم✋ •|✨دلم خوش اسٺ بھ ایݩ لحظہ هاے نورانے سلامِ صبح، مرا باز ڪربلایي کرد✨|• بھ نیت زیارتش هرصبح مۍخوانیم♥ 💫 | صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰااَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟ 🍀 صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰا اَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟ |🍃 🌷|| صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰا اَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟|| ✨ السلام علے من الاجابھ تحت قبتھ 💗.• السلام علے من جعل اللھ شفاءفے تربتھ 💛.• #صبحتوݧ #بابرکٺ 🌟•° #براےهمہ‌دعا‌کنیم🦋•° #ڪپے تنها باذکر صلواٺ 🌸🍃 🍀🌱🍀🌱🍀🌱🍀🌱 @roman_tori