همه ما قاضی هستیم! همه ما قاضی نیستیم ✍مجتبی میرزایی https://eitaa.com/roozneveshthayeman/560 خیلی راحت رفتار دوست، همکار، همکلاسی، همسایه، فامیل، آشنا و... را قضاوت می‌کنیم، بدون آنکه از او علّت رفتارش را بپرسیم. نعمت گفتگو، حرف زدن با یکدیگر، نعمتی است که قدر دان آن نیستیم و از آن درست استفاده نمی‌کنیم! وقتی می‌شود با رفیق و همکار و فامیل رو در رو سخن گفت، چرا پشت سر او، پیش دیگران، رفتار او را قضاوت می‌کنیم؟ آیا تا بحال به این فکر کرده‌ایم که در پس هر قضاوتمان یک نفر می‌جوشد، یک نفر می‌سوزد، یک نفر می‌میرد. پس بهتر است قبل از آنکه زبانمان آلوده کشتن کسی شود، حرف‌های خاممان را بگذاریم خوب بپزند. من که با خود گفته‌ام اگر از حرف‌هایم اشتباه برداشت می‌شود، بهتر است سکوت کنم. اگر قرار است حرفی زنم که دلی به درد آید پس بهتر است سکوت کنم. روزی تمام این سردرگمی‌ها، تمام این رفتن‌های گاه و بیگاه، تمام این دل‌شکستگی‌‌ها به پایان می‌رسد. #بدان_ایَّدَکَ_الله ای قاضی! خیلی نامردیست که حرف‌های خوبم را از یادت ببری و حرف‌های بدم را به دل گرفته‌ باشی. اصلا بحث بی‌جنبه بودن یا زودرنجی نیست. آدم فقط بعضی حرف‌ها را انتظار ندارد که از بعضی افراد بشنود. مواظب حرف‌هایمان باشیم! بعضی وقت‌ها حرف‌هایمان، تا صبح یک نفر را بیدار نگه می‌دارد. هیچ چیز مثل برداشت‌های غلط نمی‌تواند آدمها را از هم متنفر کند. #مدیریت_رفتار #رفتار_سازمان #خطای_ادراکی