⭕️دستاوردهای انقلاب اسلامی (بخش اول) 🔸 #انقلاب_اسلامی_ايران را بی شک بايد يکی از مهم ترين و تاثيرگذار ترين انقلاب های جهان دانست، که آثار آن هم در درون مرزها و هم فراتر از مرزها بسيار عميق بوده است؛ به گونه ای که با توجه به اين تحولات و دستاوردهايی که به صورت مستقيم يا غير مستقيم از اين انقلاب ناشی شده است، می توان آن را انقلاب به معنای واقعی کلمه دانست؛ درست در نقطه مقابل، برخی نظريه پردازی های بيگانه که تلاش می کنند تا «انقلاب بودن» انقلاب اسلامی ايران را با توجه به ويژگی ها و شاخصه هايى که با مبانی غربی سازگاری ندارد مورد ترديد قرار دهند. يکی از ويژگى هاى اين تحولات و دستاوردها اين است که در اکثر زمينه ها اعم از #سياسی، #فرهنگی، #اقتصادی، #اجتماعی، #علمی و... حاصل شده است، به گونه ای که شاهد يک تحول عظيم و فراگير در کل ساختارهای کشور بوده ايم. هدف اصلی در اين مقاله اين است که برخی از #مهم‌ترين_دستاوردها را مورد تحليل و ارزيابی قرار دهيم، بر اين اساس راهکاری که برای اين منظور مناسب تر است، تقسيم بندی اين دستاوردها به چند بخش می باشد که ما در اينجا آن را به دستاوردهای سياسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و علمی تقسيم بندی می کنيم. 💠دستاوردهای سياسی 1⃣سرنگونی نظام نامشروع و استبدادی شاهنشاهی که ۲۵۰۰ سال بساط سلطه خويش را بر سر ملت گسترده بود. اين دستاورد را بايد راهگشاترين دستاورد انقلاب اسلامی دانست، چرا که به برکت آن کليه تغييرات و تحولات ديگر رقم خورد؛ در واقع #رژيم_شاهنشاهی بزرگترين مانع هر گونه تحولی در کشور بود، و به دليل ذات استبدادی آن، هر گونه اصلاحی در آن فاقد اثر بود، چنانکه در جريان نهضت مشروطه، تجربه مهم تلاش برای اصلاح نظام استبدادی شاهنشاهی، از طريق تبديل کردن آن به نظام مشروطه با روی کار آمدن رضاشاه و پس از وی محمدرضا پهلوی، و بسط استبداد در قبای موجه تری به نام مشروطه سلطنتی به شکست انجاميد. در اين مقطع زمانی حتی علمای نامداری همچون ميرزای نائينی تلاش کردند تا با توجه به عدم امکان برقراری حکومت اسلامی به زعامت رهبر دينی، از نظام مشروطه سلطنتی به عنوان نظامی که شرّ کمتری از نظام سلطنتی استبدادی دارد دفاع کرده و به تئوريزه کردن آن بپردازند؛ 🔹اما #امام_خمينی (ره) با مشاهده اين تجربيات، نخستين هدفی را که برای مبارزه انتخاب کردند، شاه و #نظام_سلطنتی بود، تا جايی که در سخنرانی های سال های نخستين مبارزه نيز رسماً به شاه حمله کرده و حتی شاه دوستی را معادل «غارتگرى، هتك اسلام، تجاوز به حقوق مسلمين، و تجاوز به مراكز علم و دانش‏» [۱] معرفی کردند؛ و به اين ترتيب با توجه به اينکه چنين نظامی بزرگترين مانع رشد و پيشرفت همه جانبه ملت ايران بود، هيچ گونه مماشاتی را با اين نظام نپذيرفتند، تا جايی که شرط ملاقات خود با عواملی از رژيم، که خواهان ملاقات با ايشان بودند را استعفای آنها از مناصب خود در رژيم سلطنت اعلام کردند، و حتی برخی از آنها همچون شهردار تهران را پس از استعفا مجدداً در سمت خود ابقا نمودند، تا نشان دهند که حتی يک چهره ثابت در دو نظام شاهنشاهی و نظام مبتنی بر #ولايت_فقيه تفاوت دارد، و آنچه اولويت اصلی اوست، کنار رفتن نظام شاهنشاهی می باشد، و لو اينکه در نظام غير شاهنشاهی، برخی از همان چهره ها به قدرت برسند. #ادامه_دارد... پی نوشت؛ [۱] صحيفه امام، ج ۱، ص ۱۷۸ نویسنده؛ سید روح الله لطیفی منبع؛ وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم 🌖 روشنا بوشهر 🌎https://eitaa.com/roshana_bushehr