#شرح‌زیارت‌جامعه‌کبیره
#امام‌شناسی
🔅#قادة_الأُمم
#پیشوایان_امت‌ها🔅
🔸 ائمّه اطهار (ع) به عنوان قائد و رهبر اُمم معرفی شده‌اند. قیادت، عام است و شامل هرگونه رهبری مادی و معنوی می‌شود، چنان که امم نیز عام است و امت‌های گوناگون را در بر می‌گیرد. بنابر‌این، هر امتی در هر زمان و مکانی از فیضی مادی یا معنوی بهره‌مند شد، از برکت وجودی ائمّه اطهار (ع) است. سرّش آن است که آن پیشوایان نور، مجاری هرگونه #فیض_تکوینی‌و‌تشریعی خدا هستند و به واسطه آنها ارتباط بین عالم امکان و واجب تعالی برقرار می‌شود و چون فیض خدا عام است، همه امت‌ها را به واسطه ائمه اطهار دربر می‌گیرد.
🔸 لکن مهم‌ترین فیض الهی، #فیض_هدایت یا پیدا کردن مسیر حرکت الهی است؛ که عام است و تنها شیعیانشان، بلکه #هدایت_امت‌های_پیشین نیز در گرو اطاعت از ائمّه اطهار (ع) است، لیکن به واسطه اطاعتی که از پیامبران خودشان داشتند. یعنی انبیای گذشته در بهره گرفتن از فیض وحی الهی واسطه‌ای داشتند که آن واسطه، نور وجود ائمّه (ع) بود و اگر نور وجود آنها وساطت نمی‌کرد، انبیای سابق از وحی محروم می‌شدند.
🔸بدین ترتیب اگرچه امت های گذشته، ظاهراً پیامبران خودشان را اطاعت یا عصیان می‌کردند و بر سبیل هدایت یا ضلالت قرار می گرفتند، لیکن در واقع این اطاعت و عصیان یا هدایت و ضلالت به نور پاک چهارده معصوم (ع) باز می‌گشت.
🔸 همچنین شعاع رهبری و زعامت آن ذوات نورانی از عالم بشریت فراتر رفته و مجموعه نظام کیهانی با همه موجودات و مخلوقاتش را دربرمی‌گیرد.
📚#ادب‌فنای‌مقربان، ج۱
@roshana_esfahan
#امام‌شناسی
#امیرالمومنین(ع)
🔸 شما تاريخ زندگى اميرالمؤمنين را نگاه كنيد، از كودكى، از آن‌وقتى‌كه در نه سالگى يا سيزده سالگى، به نبوت رسول اكرم ايمان آورد و آگاهانه و هوشيارانه، حقيقت را شناخت و به آن تمسك جست، از آن لحظه تا لحظه‌اى كه در محراب عبادت، جان خودش را در راه خدا داد و خشنود و خوشحال و سرشار از شوق به لقاء پروردگار رسيد، در طول اين تقریباً پنجاه سال، از ده سالگى تا شصت وسه سالگى، شما ببينيد در شرح حال زندگى اميرالمؤمنين یك خط مستمرى وجود دارد و آن خط #ايثار و #از_خودگذشتگى است.
🔸 در تمام قضايايى كه در طول اين تاريخ پنجاه ساله بر اميرالمؤمنين گذشته، از اول تا آخر، حقيقتا این درس است براى ما.
🔸و ما ـ من و شما ـ كه على‌گو و على‌جو و در جهان معروف به محبت على‌‌بن‌ابيطالب هستيم، بايد از اميرالمؤمنين درس بگیریم، صرف محبت على كافى نيست، صرف شناختن فضيلت على كافى نيست، كسانى بودند كه در دلشان به فضيلت على‌بن ابيطالب اعتراف داشتند شايد از ما هم كه حدود ۱۴۰۰ سال با آن روزگار فاصله داریم، همان‌ها يا بعضى‌شان در دل، على را به عنوان يك انسان معصوم و پاكيزه، دوست هم مى‌داشتند، اما رفتارشان، رفتار ديگرى بود. چون همين خصوصيت را نداشتند، همين ايثار را، همين رها كردن منيّت را، همين كار نكردن براى «خود» را، هنوز در حصار «خود» گرفتار بودند و على امتيازش اين بود كه در حصار «#خود» گرفتار نبود. «#من» براى او هيچ مطرح نبود، آن‌چه براى او مطرح بود #وظيفه بود و #هدف بود و #جهاد‌فى‌سبيل‌الله بود و #خدا بود.
📚#کتاب‌انسان۲۵۰ساله
@roshana_esfahan