ولایت، سرباز دلیر میخواهد! بصیر هم! امین هم! دقیق هم! مطیع هم!
اما شاید از همه مهم تر، ولایت، سرباز زمان شناس می خواهد!
کسی که به موقع عمل کند، کسی که زود از کوره در نرود، کسی که دیر به عرصه ی نبرد نرسد!
وقت شناسی و زمان فهمی، موتور محرکه سرباز ولایت است!
سرباز ولایت هم باید خوب حرف بزند، هم حرف خوب بزند و هم این دو را به موقع انجام بدهد.
تاریخ شیعه، کم ندارد از مدعیانی که یا زود رفتند یا دیر رسیدند!
و البته متاسفانه وقت نشناسی آفت بسیاری از کنشگران سیاسی و فرهنگی امروز کشور ما هم هست!
در مورد #مذاکره_با_آمریکا، تا قبل از بیانات ۱۹ بهمن رهبری، فعالان سیاسی یا ساکت بودند یا در مدح مذاکره با آمریکا، غزل و قصیده می سرودند!
از ۱۹ بهمن اما ماجرا تغییر کرد. از سخنگو تا رئیس، از نماینده تا سفیر، از خطیب تا بلاگر، همگی در حال اتخاذ مواضع انقلابی علیه سگ زرد آمریکایی هستند.
این نطق تازه باز شده، چند سوال ایجاد می کند. این بزرگواران، قبل از بیانات رهبری، مذمت مذاکره با آمریکا را می دانستند یا نمی دانستند؟!
اگر می دانستند پس چرا ساکت بودند؟! چرا به #بت_مذاکره سنگ نمی زدند؟! اگر نمی دانستند مگر در زمان #تجربه_برجام در این کشور نبودند؟! مگر دهه ۹۰ را زندگی نکرده اند؟! مگر سخنان قبلی رهبری و منطق انقلابی ایشان را نمی شناختند؟!
چرا قبل از اینکه رهبری سینه سپر کند و وارد میدان روشنگری بشود خبری از این دوستان نبود؟! نکند می ترسیدند آبرویشان، سبد رأیشان، منافع مالیشان، میز و پست و سمتشان آسیب ببیند!
کجای کار ایراد دارد؟! می فهمیدند و نمی گفتند یا نمی فهمیدند و نمی گفتند؟! با اصل قضیه مخالف بودند و ساکت بودند یا با منطق رهبری موافق بودند ولی می ترسیدند موضع بگیرند؟!
بصیرت نداشتند یا شجاعت؟! کدام یک؟!
تا کی قرار است وقت نشناسی خواص، باعث هزینه کردن از ولایت بشود؟!
مسئولین بزرگوار! رؤسا! وزرا! وکلا! خطبا! علما! به شهادت تاریخ شیعه، ولایت، سرباز می خواهد! شما هستید؟!
✍حامد ملحانی