اعتراف به #تروریست بودن #بهاییان از دیدگاه رهبر بهائیان " #شوقی " ‼️‼️ طبق سند داده شده در کتاب خاطرات #روحیه_ماکسول به نام گوهر یکتا 📚 صفحه ۳۴۰📋 ترس #شوقی_افندی از ترور و کشته شدن توسط بهاییان به وسیله سم را نشان می دهد این #ترس آنقدر شدید بوده که می گوید شوقی دستور داده بود که اگر به منزل احبا (باورمندان به بهاییت) رفتند و به انها چای تعارف کردند ننوشند ‼️ زیرا می ترسید شاید در چایی آنها سم ریخته شده باشد تا به آن طریق شوقی و روحیه ماکسول را ترور کنند ‼️ در ادامه و در خط آخر صراحتاً می گوید تعجب نکنید جامعه ای که از این نفوس که منظور تروریست بودن بهاییان است ، تشکیل شده چرا باید یک یک از حیفا (اسرائیل 《فلسطین اشغالی》 ) خارج شوند ‼️ 💡در واقع این نشان می دهد که از ترس ترور و کشته شدن توسط بهاییان دستور خروج بهاییان از حیفا داده شده ‼️ سوال مهم اینجاست وقتی رهبر جامعه ای ، آن جامعه را تروریست معرفی میکند و از کشته شدن به دست جامعه خودش میترسد چگونه افراد آن جامعه ادعای محبت و صلح و دوستی دارند ⁉️ https://eitaa.com/joinchat/2125070336Cb3c07ddb09

ارعاب و تهدید، ابزار فرقه‌ها ✍️یکی از کارآمدترین روش‌های فرقه‌ها برای نگه‌داشتن اعضا، ترساندن آن‌ها است. این ارعاب وجوه مختلفی از نوع #ماورایی و #الهیاتی گرفته تا #حذف_فیزیکی و #شکنجه‌های روانی و جسمی را در بر می‌گیرد. ⚠️همیشه این تردید وجود دارد که در صورت عدم پذیرش تعالیم فرقه، عواقب وخیم مادی و معنوی در انتظار اعضا باشد. رهبران فرقه نیاز دارند افراد را وادارند تا باور کنند که هیچ جای دیگری نمی‌توانند رستگار شوند و اگر زمانی #فرقه را ترک کنند، به سوی بدبختی خواهند رفت. این ساز و کار کنترل، بر پایه #ترس طراحی شده است تا افراد را در فرقه نگه‌ دارد و به رهبران فرقه #قدرت عظیمی در برابر اعضا بدهد. 🔘#انحصارگرایی به عنوان یک تهدید به کار برده می‌شود و رفتار اعضا را از طریق ترس کنترل می‌کند. برخی از فرقه‌ها اعضای خود را از خطر بزرگی بیم می‌دهند که آن را خطر #حیوانیت می‌نامند. آن‌ها همواره به اعضای فرقه تلقین می‌کنند که بیرونی‌ها مشتی حیوان بیشتر نیستند و شما هم اگر روزی از گروه جدا شوید، عاقبت‌تان مثل آن‌ها خواهد شد. 💣درست همان‌طور که #بمباران_محبت اولیه موجب می‌شود که احساس گرمی، پذیرش و ارزشمند بودن در وجود فرد بیدار شود، محکوم شدن از طرف گروه و ترس و تهدید، اعضا را مملو از حس تردید نسبت به خود، گناه و شرمساری می‌نماید.¹ از طریق این‌گونه سوء‌استفاده روانی، افراد متقاعد می‌شوند که آنان تنها در صورتی نجات خواهند یافت که در داخل گروه بمانند. ۱.مارتا سینگر، فرقه‌ها در میان ما، صفحه ۱۵۷. 🆔 @RoshangarMedia