🔺ضعف معرفت، عامل درونی گرایش به #عرفان‌های_کاذب ↙️چون انسان فطرتاً حب ذات دارد، به حکم خرد، برای او خویشتن‌شناسی و شناخت آغاز و فرجام خود و نیز شناخت کمالاتی که باید به برسد، ضرورت می‌یابد. به‌واقع، تأکید #ادیان بر خویشتن‌شناسی مبتنی بر درک همین ضرورت است...#خودشناسی سبب می‌شود انسان دریابد بیهوده آفریده نشده، بلکه در مسیر هدفمند با گذر از منزلی به منزل دیگر به حیات خویش ادامه می‌دهد تا به سرمنزل مقصود که عالم قیامت است، بار یابد...شناخت انسان نسبت به خود، خدا و جهان،‌نقش مهمی در انتخاب مسیر صحیح برای رسیدن به سعادت و کمال نهایی ایفا می‌کند. ⭕️ضعف معرفتی نسبت به این مسائل می‌تواند انسان را به #انحراف کشاند و از مسیر الهی دور سازد...انسان اگر حقیقت وجودی خود را منحصر در بدن مادی، و زندگانی خود را محدود به #حیات_دنیوی دانست و جهان آخرت را منکر شد یا در آن تردید نمود، گرایش به جاودانگی در وجود او در شکل دنیادوستی، دنیاطلبی و سرانجام، دنیاپرستی ظهور می‌کند اما چون زندگی مادی زوال‌پذیر است و گنجایش ارضای میل به بقای همیشگی را ندارد، این موجب اضطراب شده و در نهایت بیماری‌های روانی را بیشتر می‌کند...بنابراین، یکی از عوامل گرایش به #عرفان‌های_کاذب، ضعف معرفتی انسان نسبت به خود، خدا و جهان است. از آنجا که هستی‌شتاسی این مکاتب در جهان ماده و زندگی دنیوی منحصر است و به مبدأ و معاد نیز توجه ندارند، اهداف و اغراضشان نیز در همین زندگی مادی منحصر بوده و تنها یک بعد یا چند بعد از ابعاد وجودی انسان را مورد توجه قرار می‌‌دهند..ضعف معرفت سبب می‌شود انسان نتواند تفاوت بین ارزش و ضدارزش را تشخیص دهد. او از حقیقت واقعی غفلت ورزیده و در نتیجه، سعادت و رستگاری را در عرفان‌های دروغین جستجو می‌کند.(۱) 📚پی‌نوشت: １. استودان، معصومه، گرایش به عرفان‌های کاذب، قم: معارف، چ اول، ۱۳۹۷، صص ۱۰۷-۱۰۵. https://eitaa.com/joinchat/2125070336Cb3c07ddb09