💢 آنچه #بهاءالله برای خود نمی‌پسندید به دیگران نسبت می‌داد❗️ ♨️ مدعی پیامبری بهائیت، #ادب را لباس منتخب خود دانسته: «اَلْاَدَبُ قَمِیصی بِهِ زَینَّا هَیاکِلَ عِبَادِنَا الْمُقَرَّبِینَ؛ (ترجمه:) ادب پیراهن من است که بر بندگان مقرب خود می‌پوشانم»[1] ♨️ و پیروانش را از انتساب القابی به دیگران، که خود دوست نمی‌دارند، منع کرده است: «یا ابنَ الوجود لا تنسب إلی نفس ما لا تحبّه لِنفسک و لا تَقُل ما لا تَفعَل [2]؛ ای فرزند وجود، به کسی نسبت نده آن‌چه را برای خود دوست نداری و مگو آن‌چه انجام نمی‌دهی». ⭕️ این در حالیست که پیامبرخوانده‌ی بهائی، انواع و اقسام #القاب_زشت و زننده را نثار غیربهائیان کرده، که در ادامه به چند نمونه‌ی آن اشاره خواهیم نمود. 🔺 او با #کرم و #مگس خواندن غیربهائیان گفته است: «لا تَری المُشرکین إلّا کخراطین الأرض و لا زماجیرهم إلّا کطنین الذّباب [3]؛ مشرکین (:بخوانید غیربهائیان) را نبینید جز مانند کرم‌های خاکی و صدایشان را همانند وز وز مگس». 🔺 همچنین با #سگ خواندن مخالفینش گفته است: «و لَو انّی فی تلکَ الأیام الَّتی أحاطَتنی کِلاب ُ الأرضِ و سَبُعُ البِلادِ [4]؛ و اگر در آن ایام که توسط سگان زمین و درّندگان سرزمین‌ها احاطه شده بودم». 🔺 در جایی دیگر، مخالفین خود را با لقب #خوک خطاب کرده است: «اُفٍ لکَ یا خنزیر و بما اکتسبت یَداک [5]؛ اُف بر تو ای خوک بخاطر آن‌چه که انجام می‌دهی». ♻️ با این حال، پیامبرخوانده‌ی بهائی یا از انتساب چنین القابی به خود استقبال می‌کرده و یا میان #گفتار_تا_عمل او، بسیار فاصله وجود داشته است! @n_bahaiat @Feraghvaadyan 📚پی‌نوشت: 📓[1]. یوسف قدیمی، گلزار تعالیم بهایی، ص 25. 📕[2]. حسینعلی نوری، کلمات مکنونه (عربی)، شماره: 29. 📙[3]. حسینعلی نوری، آثار قلم أعلی، ج 1، لوح: 20، ص 183. 📘[4]. حسینعلی نوری، جواهرالأسرار، عبارت دوم، ص 4. 📒[5]. اشراق خاوری، رحیق مختوم، ج 2، ص 27.