|⇦•عالم بدون روی تو ... #روضه_امام_رضا علیه السلام ویژهٔ ایام زیارت مخصوص اجرا شده به نفسِ حاج منصور أرضی

هر شب یک فراز از دعای جوشن کبیر شب اول💫 #فراز اول 🎤حاج اباذر حلواجی👌 ترجمه  #بند_1⃣ تورا به حق نامت اي خداي بخشنده و مهربان، اي بزرگوار، اي برپا دارنده بزرگ ، اي قديم اي دانا اى بردبار اى فرزانه (تو معبود منزهي از آتش دوزخ به تو پناه ميبرم كه پناه دهنده بي پناهاني ) يا (منزهى تو اى که معبودى جز تو نیست فریاد فریاد بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار من)  خاصیت این فراز :👇🏻👇🏻 ((جهت رزق و روزی

▪️سینه زنی در عظمت امام حسین(ع) بو حسین کیمدی که گون تک دولانیب باتمیه جاق حشره تک زنده دی قاره علمی یاتمیه جاق عالمه سلطان ابی عبدالله جان سنه قربان ابی عبدالله ___________________ بو حسین کیمدی که عشق اهلینه پیغمبردی ائله رهبردی که سر نیزه اونا منبردی بو حسین کیمدی ئورکلرده ووروب خیمه سینی ائشیدوب کرب و بلادن هامی زیبا سسینی بو حسین کیمدی ئورکده هامی اونلان دانیشار گر بیریندن کوسه زهرایه گوره تئز باریشار ___________________ بو حسین کیمدی بئله یر گویه سلطانلیق ائلیر صودامر اوغلینی ئوز عشقینه قربانلیق ائدیر بو حسین کیمدی که لبخند ووروب قاتلینه نچه یول وار یوخونی بذل ائلدی سائلینه ___________________ یوز گوزیندن توکولور رحمت و خیر و برکت اوت گلستانه دونر لبلره وئرسه حرکت بو حسین کیمدی شفاعت تاجینا لایق اولوب عشقی خلق ایلیین آلله دا اونا عاشق اولوب عالمه سلطان ابی عبدالله جان سنه قربان ابی عبدالله بو حسین کیمدی مبارک آدی هر درده دوا قانلی توپراقینی الله ائلیوب خاک شفا بو حسین کیمدی که حق اوسته سوسوز باتدی قانا وئردی انگشتیله انگشترینی ساربانا بو حسین کیمدی عزاداری ئولنده گوله جاق چونکه ارباب محبت باشی اوسته گله جاق ابر رحمتدی بولاردان برکت نوری یاغیر دردون اولسا نقدر قورخما اباالفضلی چاغیر ائتدی بلبل لری چون عشق حسین دیوانه تاپدی (خسروشهینی) شمع و گل و پروانه ✍حاج حبیب شایسته خو(خسروشاهی) #امام_حسین_علیه_السلام #شب_زیارتی_امام_حسین_علیه_السلام #شب_جمعه

#زمینه | ای نقش عقیقم #حاج_حسین_سیب_سرخی #امام_حسین #حسین_سیب_سرخی 🎤 ای نقش عقیقم خوشی هر دقیقم با نوکرات رفیقم اربابم ای عشق مقدس تویی برام همه کس نگاه تو برام بس اربابم تو دلمی امام حسینِ خودمی امام حسین رفیق با مرام حسین خیلی تو رو میخوام حسین آقام آقام آقام حسین امام حسین منو بزن صدام حسین دلمه باز بیام حسین آقام آقام آقام حسین **** حالم گریه داره از حالا دوباره دلم آروم نداره اربابم دل نیست توی سینم یعنی میشه ببینم زائر اربعینم اربابم تو دلمی امام حسینِ خودمی امام حسین معلومه از چشام حسین دلتنگِ کربلام حسین آقام آقام آقام حسین #وحید_محمدی .

#امام_حسین #محمدحسین_حدادیان میگیره دلم با غم حسین داره میرسه بوی محرم حسین نوکرت برات میمیره بدون تو فقط منو تا شب سوم برسون جونم رو میدم به تو هدیه حرفامو میزنم با گریه میخوام یه شب برات بمیرم کِی بهتر از شب رقیه بی قراریم ارباب پای کاریم ارباب ما برای غدیرم کم نمیذاریم ارباب مادرش دم میده حسینیا بسم الله زودتر بریم به قربون اباعبدالله اباعبدالله حسین **** با اجازه از سقای حسین قربونی زینبم به فتوای حسین اسمش مثه قند شیرینه حسین سینه میزنم که داره میبینه حسین شد گریه به غمت فریضه اشکام رو گونه هام میریزه اسم امام حسن کریم و اسم امام حسین عزیزه گردنم میگیره من بلا گردونش عید قربون باید خودم بشم قربونش خونمو میریزم مقدم ثارالله زودتر بریم به قربون اباعبدالله اباعبدالله حسین در انتظار محرم؛ خرداد 1403 .

#امام_حسین #محمدحسین_حدادیان هرچی خیره توی زندگیم از آقای عالم میرسه حس خوب برا من اینه که دستم به محرم میرسه اگه دستم به محرم برسه شب سومو قیامت میکنم بین روضه اگه قسمتم بشه جونمو نذر رقیت میکنم اعلا رقیه است معلا رقیه است فرمانروای کشور دلها رقیه است دنیا برا ما غم و غصه نداره روزی رسان زندگی ما رقیه است حسین یا اباعبدالله **** امشب با دعای مادرت روزی یه سالم میرسه امسالم اگه ارباب بخواد دستم به محرم میرسه اگه دستم به محرم برسه روز تاسوعا تو روضت میمیرم همه حاجتامو از دستای با کفایت ابالفضل میگیرم عشقم همینه چی بهتر از اینه من سینه میزنم که ابالفضل ببینه کربلا باشم یکشنبه برمیگردم چون شنبه ها سفره ی ام البنینه حسین یا اباعبدالله در انتظار محرم؛ خرداد 1403 .

#حضرت_رقیه #حسین_سیب_سرخی دل من عمریه که پای تو افتاده رقیه شهزاده رقیه شهزاده یه نگاه کردی و اینطور عالم آباده رقیه شهزاده رقیه شهزاده درمون دردامه رقیه دختر آقامه رقیه زیر و رو کرده قلب من رو همه ی دنیامه رقیه من فدای رقیه خاک پای رقیه خس و خاشاک پای زائرای رقیه دل سرای رقیه مبتلای رقیه کربلایی شدیم اما با دعای رقیه رقیه شهبانو رقیه شهبانو **** اختیارمو خدا به دست تو داده رقیه شهزاده رقیه شهزاده پای عشق تو شدم نوکر دلداده رقیه شهزاده رقیه شهزاده قبله ی حاجاتی رقیه فاتح شاماتی رقیه داشن آموخته ی مکتبِ عمه ی ساداتی رقیه مه نشانه رقیه بی کرانه رقیه عمه جانه رقیه جاودانه رقیه مهربانه رقیه شبیه عمو عباسه قهرمانه رقیه شهبانو شهبانو رقیه رقیه رقیه

🟢 روز دحوالارض به تعبیر عارف بزرگ سید بن طاوس: اِنَّ لِاَوقاتِ الْقَبُولِ اَسْراراً لِلّهِ جَلَّ جَلالُهُ ما تُعْرِفُ اِلّا بِالْمَنْقُولِ؛ همانا وقت‌های پذیرش را اسراری است که از آنِ خداست و جز به آیات و روایات شناخته نمی‌شوند. (۱) روز دحوالارض، مورد توجّه فراوان اهل بیت ـ علیهم‌السلام ـ بوده است و درباره فضیلت‌ها و اعمال این روز احادیثی وارد شده است. «دحوالارض را به گسترش زمین از زیر کعبه تفسیر کرده‌اند.» (۲) امام رضا(ع) در این باره می‌فرماید: «روز بیست و پنجم ذیقعده (روز دحوالارض) روز ولادت ابراهیم خلیل(ع) و عیسی مسیح(ع) است و روزی است که زمین از زیر کعبه گسترده شده است.» (۳) همچنین نقل شده است که در چنین روزی حضرت آدم(ع) به زمین هبوط کرده است. (۴) به گفته مفسّرین، آیه شریفه «وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحیها؛ و زمین را بعد از آن با غلتانیدن گسترش داد.» (نازعات/ ۳۰) اشاره به دحوالارض دارد و منظور از آن نیز این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب‌های حاصل از باران‌های سیلابی نخستین فراگرفته بود. این آب‌ها به تدریج در گودال‌های زمین جای گرفتند و خشکی‌ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده‌تر شدند تا به وضع فعلی درآمدند.»(۵) و نخستین برآمدگی نیز که آشکار شد، کعبه بوده است. در این‌باره در آیه دیگری به بیانی دیگر می‌خوانیم: «وَ هُوَ الَّذی مَدَّ الْاَرْضَ؛ و اوست کسی که زمین را گسترش داد.»(رعد/۳) در تفسیر این آیه نیز آمده‌است: «خداوند زمین را به گونه‌ای گسترد که برای زندگی انسان و پرورش گیاهان و جان‌داران آماده باشد؛ گودال‌ها و سراشیبی‌های تند و خطرناک را به وسیله فرسایش کوه‌ها و تبدیل سنگ‌ها به خاک پر کرد و آنها را مسطح و قابل زندگی ساخت؛ در حالی‌که چین‌خوردگی‌های نخستین آن، به گونه‌ای بودند که اجازه زندگی به انسان را نمی‌دادند.» (۶) 📚منبع (۱) اقبال الاعمال، سید بن طاوس، آخر باب ۶، از اعمال ذیحجّه (۲) معارف و معاریف، سیدمصطفی حسین دشتی، ج ۳، ص ۲۵۷ (۳) بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، ج ۹۷، ص۱۲۲ (۴) مراقبات، میرزا جواد ملکی تبریزی، ج ۲، ص۱۸۶ (۵) تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج ۲۶، ص ۱۰۰ (۶) همان، ج ۱۰، ص ۱۱۳ #دحوالارض

❇️ تاریخ دحوالارض و وقایع آن بنابر روایات و کتاب‌‎های فقهی، دحوالارض روز ۲۵ ذی‌القعده است. (۱) مطابق برخی روایات در این روز اتفاقاتی در رابطه با برخی پیامبران واقع شده است. این وقایع عبارتند از: ⬅️ نزول نخستین رحمت آسمانی بر حضرت آدم(ع). (۲) ⬅️ نشستن کشتی نوح بر کوه جودی. (۳) ⬅️ تولد حضرت ابراهیم(ع) و حضرت عیسی بن مریم(ع). (۴) 📚منبع (۱) الآثار الباقیه، ابوریحان بیرونی، ص۲۷۳ (۲) من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج۲، ص۲۴۲ (۳) مصباح المتهجد، شیخ طوسی، ص۸۲۰ (۴) ثواب الاعمال، شیخ صدوق، ص۷۹ #دحوالارض

📗 دحوالارض در روایات در برخی از آیات این‌گونه فهمیده می‌شود که زمین در آغاز از زیر کعبه فعلی گسترش یافته است. در مفاتیح الجنان در باب اعمال ماه ذی‌القعده روایتی نقل شده که حسن بن وشّاء می‌گوید: من کودک بودم که با پدرم در خدمت امام رضا(ع) شام خوردیم در شب بیست و پنجم ماه ذی القعده پس فرمود: «امشب حضرت ابراهیم(ع) و حضرت عیسی(ع) متولد شده‌‏اند و زمین از زیر کعبه پهن شده است، پس هر که روزش را روزه بدارد، چنان است که شصت ماه را روزه داشته باشد.» (۱) در ادامه شیخ عباس قمی این‌گونه آورده است: در روایتی روزه‌‏اش مثل روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بسر آورد از برای او عبادت صد سال نوشته شود و از برای روزه‌دار این روز هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار کند و این روزی است که رحمت خدا در آن منتشر شود و از برای عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیاری است. (۲) علامه طباطبایی روایات دحوالارض را بسیار دانسته و آن را مخالف دلایل علمی ندانسته است. (۳) در حدیثی طولانی که حکایت مناظره امام صادق(ع) با ابن ابی العوجاء است، حضرت امام صادق(ع) از دحوالارض یاد کرده و در تعریف کعبه فرموده‌‍‌اند: «هَذَا بَیْتٌ اسْتَعْبَدَ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ لِیَخْتَبِرَ طَاعَتَهُمْ فِی إِتْیَانِهِ فَحَثَّهُمْ عَلَی تَعْظِیمِهِ وَ زِیَارَتِهِ جَعَلَهُ مَحَلَّ أَنْبِیَائِهِ وَ قِبْلَةً لِلْمُصَلِّینَ لَهُ فَهُوَ شُعْبَةٌ مِنْ رِضْوَانِهِ وَ طَرِیقٌ یُؤَدِّی إِلَی غُفْرَانِهِ مَنْصُوبٌ عَلَی اسْتِوَاءِ الْکَمَالِ وَ مُجْتَمَعِ الْعَظَمَةِ وَ الْجَلَالِ خَلَقَهُ اللَّهُ قَبْلَ دَحْوِ الْأَرْضِ بِأَلْفَیْ عَامٍ فَأَحَقُّ مَنْ أُطِیعَ فِیمَا أَمَرَ وَ انْتَهَی عَمَّا نَهَی عَنْهُ وَ زَجَرَ اللَّهُ الْمُنْشِئُ لِلْأَرْوَاحِ وَ الصُّوَرِ.» (۴) این خانه‏‌ای است که خدا خلق خود را توسّط آن به‌پرستش واداشته تا فرمانبری ایشان را بیازماید و به تعظیم و زیارت آن تشویق کند، خداوند کعبه را مرکز پیغمبران و قبله نمازگزاران ساخته، کعبه شعبه‌‏ای است از رضوان خدا و راهی است به آمرزش و غفران او، آن بر استواری کمال و بنیاد عظمت برجاست، خداوند آن را دو هزار سال پیش از دحو (کشش) زمین آفریده، بنابراین شایسته‌تر فردی که باید از آن فرمان برد و از آنچه ممنوع ساخته و بازداشته باز ایستاد همان کسی است که جان‌ها و کالبدها را آفریده است. ⬅️ در این روایت تاریخ خلقت کعبه را دوهزار سال قبل از دحوالارض بیان شده است و این بیانگر دو مطلب است: اول شرافت کعبه و دیگر آنکه خشکی‌‎های زمین از زیر کعبه پدید آمده است و اولین خشکی زمین کعبه بوده که آن گسترش یافته و منشاء حیات کره خاکی شده است. ⬅️ روایتی دیگر از امام حسین(ع) و در جریان آمدن گروه‌هایی از جنیان برای یاری امام این‌گونه آمده است که گروهی از جنیان به محضر حضرت اباعبدالله(ع) آمده و عرض کردند: «ای مولای ما! ما از شیعیان و یاران تو هستیم، آنچه را بخواهی به ما فرمان بده، اگر در همین جا باشی و به ما دستور نابودی همه دشمنانت را بدهی، ما قبل از اینکه از اینجا حرکت کنی، آن را اجرا می‏‌کنیم.» امام حسین(ع) برای آنها دعای خیر کرد، و به آنها فرمود: «آیا قرآن را که به جدّم رسول خدا(ص) نازل شده نخوانده‏‌اید که می‏‌فرماید: قُلْ لَوْ کُنْتُمْ فِی بُیُوتِکُمْ لَبَرَزَ الَّذِینَ کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ إِلی‏ مَضاجِعِهِمْ.» (۵) «اگر من در وطن خود بمانم این مردمِ واژگون شده به وسیله چه کسی آزمایش می‏‌گردند، و چگونه آنها امتحان می‏‌شوند و چه کسی در قبر من سکونت گزیند؟ با اینکه خداوند هنگام «دحو الارض» (کشیده‌شدن و گستردگی زمین) آن قبر را برای من برگزیده است و آن قبر را و پناهگاه شیعیان و دوستان ما کرده است، خداوند اعمال و نمازهای آنها را بپذیرد و دعاهای آنها را اجابت کند و شیعیان ما در آنجا ساکن شوند، تا آنجا مایه ایمنی آنها در دنیا و آخرت، از عذاب باشد.»(۶) در این روایت روز دحوالارض روزی نام گرفته که خداوند در آن روز، زمین کربلا و قبر امام حسین(ع) را انتخاب کرده و نگاهی ویژه به آن سرزمین داشته است. 📚 منبع (۱) مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، اعمال ماه ذی‌قعده، ص ۲۴۹ (۲) همان، ص ۲۵۰ (۳) تفسیر نور، محسن قرائتی، ج‏۱، ص ۵۶۸ (۴) کافی، شیخ کلینی، ج۴، ص۱۹۸ (۵) سوره آل عمران، آیه ۱۵۴ (۶) غم‌نامه کربلا، محمدی اشتهاردی، ص۹۲ #دحوالارض

✳️ اهمیت روز دحوالارض در کلام امیرالمؤمنین(ع) از حضرت علی(ع) روایت است که فرمودند: «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد در روز بیست و پنجم ماه ذی القعده؛ روز دحوالارض بوده است. هرکس این روز را روزه بدارد و شب آن را به عبادت بپردازد به پاداش عبادت صد ساله رسیده است؛ عبادت صد ساله‌ای که روزهای آن را به روزه و شب‌های آن را به عبادت گذرانیده است و هر جماعتی که در این روز گِرد هم آیند و به ذکر پروردگار بپردازند پراکنده نخواهند شد مگر آنکه خواسته‌های آنان برآورده خواهد شد و در این روز هزاران رحمت از سوی پروردگار نازل می‌شود که نود و نه درصد آن از آنِ کسانی است که روزش را به روزه و ذکر مشغول باشند و شبش را به احیا و عبادت.» 📚 منبع المراقبات، میرزاجواد ملکی تبریزی، ص ۱۸۶ #دحوالارض

🟩 پاداش روزه دحوالارض حسن بن علی وشّا می‌گوید: من کودک بودم که شب بیست و پنجم ذی القعده با پدرم در خدمت امام رضا(ع) شام خوردیم. آن‌گاه آن حضرت فرمود: «امشب حضرت ابراهیم(ع) و حضرت عیسی(ع) متولّد شده‌اند و زمین از زیر کعبه پهن شده است، پس هر که روزش را روزه بدارد، چنان است که شصت ماه را روزه داشته است.» 📚منبع مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ص ۴۵۱ #دحوالارض