۱۴ (حضرت زهرا س) ‏(۷شام غریبان) گرفته همسر تو در بر تو شام غریبانت با قبرت همدمم ای یار علی گردیده گریانت آمدم در کنار تو،گشته ام بی قرار تو با دل سوزانم،من بر تو مهمانم تنها امید من یار شهید من در شام غربت تو فاطمه جان سر تا به پا دردم با اشک و ناله ی خود فاطمه جان من یاد تو کردم همسر قد خمیده ام،ای به گل آرمیده ام روح و روان من،بنگر خزان من تنها امید من یار شهید من در شام غربت تو همچو حسن گریه کند زینب نور چشم تو حسین از غم تو ذکرش شده یا رب خون بگرید حسین تو،زینب آن نور عین تو درد و محن بینم،اشک حسن بینم تنها امید من یار شهید من در شام غربت تو یاد غمت فتاده ام زهرا ذکر من و حسنم فاطمه جان گردیده واویلا رفته ای تو سوی جنان،غربت من گشته عیان کنار قبر تو،به یاد صبر تو تنها امید من یار شهید من #حاج_رضا_یعقوبیان ✍ #سبک_ای_شامم_را_تو_سحر_از_چه_دگرسخن_نمیگویی #حضرت_زهرا_س @rozeneshinan درگاه شاعران روضه نشینان ⬆️