eitaa logo
روزنگار
829 دنبال‌کننده
61.8هزار عکس
28.8هزار ویدیو
1.5هزار فایل
مجله روزنگار ، حاوی مطالب مفید در موضوعات مختلف مرتبط با حال و هوای روز و کاربردی است. قدمت چندین ساله این کانال آنرا به مرجعی قابل جستجو تبدیل کرده است.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 با ترویج فرهنگ مواسات، یکی از مقدمات مهیا می‌شود 🔰 یعنی آنچه داریم با مؤمنین تقسیم کنیم؛ همان‌طور که انصار پیامبر(ص) این کار را کردند 🔻مواسات و همدلی مردم، مقدمه ظهور(۱) 🔸اصل مواسات، هم در جامعۀ مهدوی خیلی اهمیت دارد و هم در آمادگی برای در بین مقدمه‌سازان ظهور. بر اساس برخی روایات، می‌توان گفت یکی از شرایط ظهور این است که بین مؤمنین، مواسات برقرار باشد و مؤمنین به جایی برسند که با همدیگر «ندار» باشند. 🔸مواسات به این معناست که ما هرچه داریم با مؤمنین، تقسیم کنیم؛ یعنی اگر من دارایی یا پولی دارم که تو به آن نیاز داری، باهم خرج کنیم. این ایثارگری عملاً باید در زندگی جاری بشود همان‌طور که در صدر اسلام، وقتی پیامبر(ص) و مؤمنین به مدینه هجرت کردند، انصار پیامبر(ص) در مدینه، مهاجرین را به خانۀ خود می‌بردند و آنچه داشتند، با آنها تقسیم می‌کردند. 🔸کسانی که می‌خواهند در تحقق فرهنگ مواسات در جامعه، فعال باشند، در این ، به کمک محرومین و آسیب‌دیدگان بروند و یکی از کارهای خوب در این زمینه، «پویش افطاری ساده» و افطاری دادن‌های گسترده در است. 🔸همین اقدام ساده-که شما سفرۀ افطار خود را کوچک‌تر می‌کنید و به جایش سفرۀ پهن می‌کنید برای کسانی که همین مقدار را هم ندارند- در واقع یک اقدام بزرگ محسوب می‌شود، چون از این طریق، با ترویج فرهنگ مواسات، دارید مقدمات فرج حضرت را مهیا می‌کنید. 👤استاد 🚩برنامۀ نگار- شبکه سه- ۹۹.۱.۲۸ 👈🏼متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/6197 @Roznegaar
🔰 را علاوه بر کمک مالی به آسیب‌دیدگان، در «ایجاد شغل و رونق تولید» هم برقرار کنیم 🔻 و مردم، مقدمه ظهور(۲) 🔸 ما باید برویم به این سمت که مواسات و برادری و ایثار را فقط در بحران‌ها و نسبت به آسیب‌دیدگان نبینیم، بلکه اساساً این‌گونه زندگی کنیم، یعنی این مواسات در سبک‌زندگی ما جاری شود و تبدیل به فرهنگ شود. 🔸 پیشنهاد بنده برای کسانی که می‌خواهند فرهنگ مواسات را در جامعه رواج دهند این است که یک گروه‌هایی از مردم و جوانان جهادگر شروع کنند و رسیدگی به محرومین و آسیب‌دیدگان کرونا را صرفاً در حد جمع‌آوری کالاهای مورد نیاز، نگه ندارند، بلکه این مواسات را تبدیل کنند به «ایجاد شغل برای همدیگر»؛ یعنی ایجاد شغل را هم بیاورند داخل برنامۀ مواسات قرار بدهند. 🔸 اینکه گروه‌های جهادی، اقلام مورد نیاز آسیب‌دیدگان را بسته‌بندی می‌کنند و به آنها می‌رسانند، کار بسیار خوبی است ولی الان خیلی‌ها هستند که این کار را انجام بدهند، لذا یک عده‌ای هم جمع بشوند و بگویند: «ما با هم شغل ایجاد می‌کنیم، تعاونی ایجاد می‌کنیم و...» اینها مواسات را بگذارند در نحوۀ پولدار شدن؛ یعنی در زمینۀ کارآفرینی و تولید و... که طبیعتاً ثروت هم به دنبالش هست. نه اینکه صرفاً برای خودمان پول دربیاوریم و بعد، اضافۀ پول‌مان را به بقیه صدقه بدهیم. 🔸 اصلاً نمی‌خواهم صدقه‌دادن و کمک به همنوعان آسیب‌دیده را تخطئه کرده یا ارزش آن را کم کنم، بلکه می‌گویم: بیایید مدل کسب و کار خودمان را «جمعی» و مؤمنانه قرار بدهیم به‌حدی که اگر کسی بیکار بود، بگوید «من می‌روم بین بچه‌های این مسجد، چون اینها یک بازار کار درست کرده‌اند، اینها آموزش‌های خاصی به جوان‌ها می‌دهند برای کارآفرینی و کارآموزی و...» 👤 استاد 🚩برنامۀ نگار- شبکه سه- ۹۹.۱.۲۸ 👈🏼متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/6197 @Roznegaar
🔻اثر کردن در 🔸 (ع): هر کس در ماه رمضان دهد، خداوند هفتاد نوع را از او دور می‌سازد. 🔸مَنْ تَصَدَّقَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ بِصَدَقَةٍ صَرَفَ اللَّهُ عَنْهُ سَبْعِينَ نَوْعاً مِنَ الْبَلَاءِ. 🔻ثواب الاعمال، ص۱۴۲ @Roznegaar
🔻 ، باعث در مال 🔸 (ع) به به سفارش فرمود: اى كميل! بركت، در كسى است كه بدهد، و نسبت به مؤمنان مواسات كند، و به خويشان رسيدگى نمايد. 🔸يا كُمَيلُ، البَرَكَةُ في مالِ مَن آتَى الزَّكاةَ، وواسَى المُؤمِنينَ، ووَصَلَ الأَقرَبينَ. 🔻تحف العقول، ص۱۷۲ 👈🏼 واریز آنلاین کمک‌ها و صدقات روزانه idpay.ir/hamdeli99 @Roznegaar
🔻 پیامبر(ص) جامعۀ مدینه را به یک اوجی رساند که امروز آن اوج، کم‌کم دارد برای ما یک ضرورت و تکلیف می‌شود 🔻 الگوی یاران امام‌زمان، جامعه‌ای است که پیامبر(ص) آن را با مفهوم «مواسات» درست کرد 🔘 پیامبر(ص) بخش‌هایی از اسلام را به نمایش گذاشت که تا وقتی شیعیان آن بخش‌ها را اجرا نکنند، امام‌زمان نمی‌آید 🔘 پیامبر(ص) با ، در مدینه جامعه‌ای ساخت که ما در طول انقلاب هنوز به آن نرسیده‌ایم؛ به‌جز اربعین! 🔘 امام‌حسین‌‌(ع) شبیه جامعه‌ای است که پیامبر(ص) ساخته بود 🔘 ریشۀ این بود که مردم از آن اوجی که پیامبر(ص) می‌خواست خسته شدند و پله‌پله پایین آمدند ____ رسول‌خدا(ص) نیامده بود برای اینکه صرفاً به مردم بگوید: «ظلم نکنید، مرتکب قتل نشوید، نماز بخوانید، مهربان باشید، اخلاق را رعایت بکنید و...» ایشان یک اوج را به مردم نشان داد و آن را به‌واسطۀ نفوذ شخصیت برجستۀ خود در جامعه اجرا کرد. پیامبر(ص) چه‌کار بزرگی انجام داد؟ ایشان توانست از مدینه،‌ شهری درست کند که آغاز شکل‌گیری‌ آن بر مفهومی به نام « » استوار بود. هرکسی مسلمان می‌شد، باید به مدینه هجرت می‌کرد. لذا مردم، خانواده و زندگی‌شان را رها می‌کردند و به مدینه می‌آمدند، رسول‌خدا(ص) این کار بسیار سخت و سنگین را اجرا کرد. کسانی که خانه و کسب و کارشان را رها کردند و به مدینه هجرت کردند، آمدند در کوچه‌های مدینه پخش شدند و کسانی که از قبل در مدینه زندگی می‌کردند هم اعتراض نکردند بلکه غالباً مسلمان‌ها را به خانۀ خودشان راه دادند و مثلاً گفتند: ما دوتا اتاق داریم یک اتاقِ ما هم مال شما باشد... جامعه‌ای که پیامبر(ص) ساخت این‌گونه بود: «وَ الَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاء بَیْنَهُمْ» البته پیامبر(ص) باید چنین کار بزرگی انجام می‌داد؛ چون می‌خواست تمام اسلام را به نمایش بگذارد. آیا ما در طول انقلاب هیچ‌وقت به این سطح از مواسات رسیده‌ایم؟ الان درجۀ «رُحَمَاء بَیْنَهُمْ» در بین ما چقدر است؟ وقتی اربعین می‌آید این «رُحَمَاء بَیْنَهُمْ» را در اربعین می‌بینیم اما در زندگی روزمرۀ خودمان نمی‌بینیم. زندگی در اربعین، بالاتر از یک زندگی دُنگی است که هرکسی سهم خود را بدهد. در زندگی دُنگی اگر یک‌ نفر پول نگذارد او را کنار می‌گذارند. اما اربعین مثل قصۀ مهاجرت مردم به مدینه است؛ هرکسی از هرجا آمده باشد مهمان امام‌حسین(ع) است. یک عده کنار جاده می‌آیند و می‌گویند: ما نوکر همۀ مهمان‌های امام حسین(ع) هستیم. پیامبر(ص) بخش‌هایی از اسلام را به نمایش گذاشت که-به تعبیر امام‌باقر(ع)- تا وقتی شیعیان آن بخش‌ها را اجرا نکنند، امام‌زمان(عج) نمی‌آید. به امام‌باقر(ع) گفتند: در کوفه گروه بسیار زیادی آماده‌اند که برای قیام از شما اطاعت ‌کنند. حضرت فرمود: آیا آنها دست در جیب برادر مؤمن خود می‌کنند تا به مقدار نیاز بردارند؟ گفتند: نه؛ فرمود: وقتی امام‌قائم(ع) ظهور کند مؤمن به مقدار نیازش از جیب برادرش برمی‌دارد و کسی جلوی او را نمی‌گیرد. (اختصاص شیخ مفید، ص24) اصحاب امام‌زمان(ع) باهم «ندار» هستند و الگوی آنها همان شهر مواساتی است‌ که پیغمبر(ص) درست کرد. رسول‌خدا(ص) یک نقطۀ اوج را به مردم نشان داد، جامعه را به سمت آن سوق داد و آن را اجرا کرد که آن اوج، امروز هم آرزوی ما است و کم‌کم از حالت آرزو به صورت نیاز و ضرورت در می‌آید و برای ما به تکلیف تبدیل می‌شود. بعد از رسول‌خدا(ص) مردم نتوانستند آن اوج را تحمل کنند و تاب بیاورند و یک‌کمی پایین آمدند. مردم مدینه از جبهۀ حق به جبهۀ باطل کوچ نکردند، فقط چون طاقت این‌همه ‌حق‌مداری را نداشتند، یک‌ذره پایین آمدند؛ بعد هم پله پله سقوط‌شان آغاز شد تا به دست امثال همین مردم، امام‌حسین(ع) به شهادت رسید. مردم مدینه دشمن حضرت زهرا(س) نبودند و ایشان را دوست داشتند. اما حرف‌شان این بود: «چیزی که حضرت زهرا(س) از ما می‌خواست، یک چیز حداقلی نبود، بلکه خیلی حداکثری بود» ولی مردم طاقت آن را نداشتند. یعنی اکثر مردم احساس ضرورت نمی‌کردند که در اوج باشند. ریشۀ فاطمیه این بود که مردم نمی‌توانستند و نمی‌خواستند در اوج باشند، از قله پایین آمدند و گفتند همین دامنۀ قله خوب است! ضرورت کار حداقلی را همه می‌دانند اما ضرورت کار در اوج را نمی‌فهمند. کارهای حداقلی را اگر انجام ندهیم زود، بدبخت می‌شویم ولی کارهای در اوج را اگر انجام ندهیم آناً بدبخت نمی‌شویم بلکه به مرور بدبخت می‌شویم. در همین مدینه‌ که صدای نالۀ فاطمه(س) را جواب ندادند 53سال بعد در واقعۀ حرّه 700نفر از صحابه و تابعین توسط سربازان یزید کشته شدند حتی بدون اینکه اعتقادی به ولایت علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) داشته باشند. 🚩 حرم حضرت معصومه(س)- ۱۴۰۱/۱۰/۰۵ @Roznegaar