کاش ذوب شویم در اهل‌البیت...

کفاره‌ دوری، یه زیارت دلچسبه... آقا‌جانم بطلبید ما را... اگه میشه... لطفا...

"نامه‌ای به امام رضا علیه‌السلام" امام عزیزم سلام... هرآنچه این‌جا می‌نویسیم، شما می‌دانید، فقط دوباره می‌نویسیم که حال خودمان بهتر شود. ما دل‌مان می‌خواست امشب حرم‌تان باشیم؛ ولی نیستیم. مجبوریم توی خیال‌مان، خودمان را جای زائرتان جا بزنیم. ما را نطلبیدید حتما که لایق نبوده‌ایم؛ حالا می‌خواهیم حداقل در چند خط نامه به سفر برویم، به مشهد. این‌جا توی خیال‌مان، توی صحن نشسته‌ایم با همان حال و هوا، با همان چراغانی‌ها، با همان اتمسفر. توی خیال‌مان سَرمان پایین است از شرم حضور. بوی عطر حرم‌تان می‌گیرد دست خیال‌مان را و می‌برد ما را نزدیک ضریح‌تان. همان‌جا که همه آدم‌ها نگفته‌هاشان را می‌گویند. آقایِ امام رضا انگار تمام غم‌های دنیا آوار شده روی قلب‌مان؛ تمام معلومات جهان هم که دست‌به‌دست هم دهند نمی‌توانند حال ما را توصیف کنند. حال ما ترکیبی از غم و شادی و ترس است. ما باید یک اعترافی بکنیم. ما هرجا در زندگی کم‌آورده‌ایم سراغ شما آمده‌ایم، گاهی شاید کمی دیر؛ اما بالاخره آمده‌ایم. وقتی می‌بینیم شما کلید قفل‌های بزرگی‌ هستید؛ وقتی می‌بینیم گره‌های پیچیده‌ای با دستان شما چه ساده باز می‌شود، خیال‌مان راحت می‌شود از بودن‌تان. آقای مهربان جهان خسته است. جهان اصلا حالی‌اش نمی‌شود که با خودش چند چند است؟! جهان هجوم برده است برای غارت انسانیت. جهان عطش دارد؛ اما سیراب نمی‌شود. این مصائب جهان، انعکاس نیازش است به حضور فرزندتان. ما خسته‌ایم؛ بشریت خسته است. ما کم آورده‌ایم. به حرمت اشک‌هایی که امشب در فراق‌تان ریخته می‌شود، ما را از این بیچارگی نجات‌مان دهید. صاحب ما را به ما برگردانید. آقا جان ما امسال چیزی برای خودمان نمی‌خواهیم. شما آقایید و باید عیدی دهید، عیدی ما را ظهور فرزندتان قرار دهید. آقای رئوف دلتنگی شاید با چند قطره اشک سبک شود، اما تمام نمی‌شود. دلتنگی شاید با اظهارات عاطفی کم‌رنگ شود، اما حذف نمی‌شود. این چند خط، ما را کمی آرام کرد؛ اما ما نیازمند آرامش حقیقی و دائمی هستیم؛ آرامشی که به برکت وجود فرزندتان نصیب‌مان می‌شود. امام رضا جان اینجا زندگی سخت شده، حفظ ایمان سخت‌تر. کمک‌مان کنید. برخلاف جاذبه زمین، قلب‌هامان را به آسمان ببرید. ما که نمی‌توانیم محبت‌مان را به شما پنهان کنیم. اصلا سرِ زیارت و دیدار چه کسی آدم این‌قدر دلتنگ می‌شود که ما سرِ زیارت شما؟! سرِ کدام نرفتن است که آدمی این‌قدر دلش می‌گیرد؟! همه حرف‌هایش می‌شود اشک و همه نگفته‌هایش می‌شود آه. سرِ کدام محبوب است که دل مُحب این‌قدر بی‌قرار می‌شود؟! آقای مهربان ما را نطلبیدید اشکالی ندارد. کاری کنید که قلب‌هامان از پسِ این زیارت برآید. یک‌وقت‌هایی که آدم دستش به‌جایی نمی‌رسد یک بیت شعر و دودانگ صدا جور غمش را می‌کشد مثل صدای استاد کریم‌خانی که می‌گوید: آمدم ای شاه پناهم بده... ما به مشهد نیامدیم؛ اما پناه دادن مختص شماست. ما را پناه دهید. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht

امشب یکی از اعضای عزیز روزنوشت از کنار حرم امام رضا علیه‌السلام تماس تصویری گرفت، من هم فرصت را مغتنم شمردم و برای اعضای کانال روزنوشت دعا کردم. "باشد که مستجاب گردد"🌺

+ اگه یه تکه ابر بودی، دوست داشتی کِی و کجا بباری؟ - ظهر دهم محرم سال ۶۱ هجری... https://eitaa.com/roznevesht

اینکه بتوانی میان جماعت سلبریتی که اکثرا مرعوب فرهنگ غرب شده‌اند، مسیر خودت را پیدا کنی و شجاعانه بدون ترس از طردشدن میان همکارانت حرفت را بزنی نیاز به اعتقادی راسخ دارد که خانم مریلا زارعی عزیز از آن برخوردارند. خانم زارعی عزیز، ان‌شاءالله بهترین‌ها برای‌تان رقم بخورد. #روز_نوشت #فیلم #هناس #سلبریتی https://eitaa.com/roznevesht

وزیر امور خارجه عراق گفته ایران در امور داخلی ما دخالت می‌کند!!! خدایا توبه... یکی نیست بهشون بگه جناب وزیر به نظرتون اگه دخالت ایران نبود شما از داعش جون سالم به‌در می‌بردید؟! https://eitaa.com/roznevesht

جایزه شجاعت اخلاقی کمیته یهودیان آمریکایی به مسیح علی‌نژاد اهدا شد. ⚡️وقتی در یک جامعه، ارزش‌ها تغییر کند، وقاحت اخلاقی اسمش می‌شود شجاعت اخلاقی. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. https://eitaa.com/roznevesht

ابتهاج یه جمله قشنگ داره که میگه: می کِشَم هرشب شرابِ چشمِ مستت، نوشِ چشم..! واقعا چشم‌ها هم عاشق می‌شن. دقیقا مثل چشم‌های آدم‌هایی که دلشون می‌خواد شاهد اربعین باشن. اللهم ارزقنا... https://eitaa.com/roznevesht

غم‌هاتون را "کلمه" کنید. سبک می‌شید. *اندر ستایشِ نوشتن https://eitaa.com/roznevesht

علی را گر که بردارند از بین شهادت‌ها صدا از بندبند این اذان بیرون نمی‌آید... خیلی قشنگه. *شاعرش را نمی‌شناسم. https://eitaa.com/roznevesht