هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️منظور از «تولّی» و «تبرّی» که به عنوان دو دستور اسلامی به ما آموخته اند چیست؟ و آیا این دو دستور را در دنیای امروز نیز می توان انجام داد؟
🔹معمولا #اسلام را تشبیه به درخت برومندى مى کنند که «مبانى عقیدتى»، اصول و ریشه هاى آن را، و «برنامه هاى وسیع عملى»، فروع و شاخه هایش را تشکیل مى دهد. و نیز معمولا ده موضوع را به عنوان #فروع و برنامه های عملی ذکر می کند در حالی که گسترده تر از آن است که در ده موضوع خلاصه شود. ولى اهمّیّت این #دستورات_دهگانه سبب شده است که آنها را در ردیف اوّل بشمارند، وگرنه مسلّماً منحصر به اینها نیست.
🔹از این دستورات ده گانه، سه قسمت مربوط به عبادات و نیایش و پیوند با خداست (نماز، روزه، حج)، و دو قسمت مربوط به مسائل اقتصادى و پیوند با خَلق خدا (زکات، خمس)، و پنج قسمت مربوط به مسائل اجتماعى و نظامى و سیاسى است (جهاد، امر به معروف و نهى از منکر، #تولّى و #تبرّى). فعلا سخن از دو دستور اخیر است که به معناى #دوست_داشتن و #تنفّر_داشتن است. چه کسى را دوست بداریم و از که متنفّر باشیم؟
🔹دوستان خدا، مردم حق طلب، انسان هاى ارزنده و حامیان حقّ و عدالت را #دوست بداریم؛ و از آلودگان، ستمگران، بى‌بندوباران و دشمنان خدا و مردم، #متنفّر باشیم. چرا همه را دوست نداریم؟ چرا با همه خلق خدا خوب نباشیم؟ مگر در دنیاى امروز مى توان اصل زندگى مسالمت آمیز را با همه کس و در همه جا فراموش کرد؟
🔹باید از کسانى که طرفدار «تز» دوستى با همه و در تحت هر شرایطى هستند پرسید: آیا در جهانى که ظالم و مظلوم و ستمگر و ستمدیده، استعمارگر و استعمار شده، حق طلب و اشغالگر و پاک و ناپاک وجود دارد همه را دوست بداریم؟! با همه خوش باشیم؟! و به همه کمک کنیم؟! آیا منطق انسانى چنین اجازه اى را به ما مى دهد؟ آیا عاطفه زنده هیچ مردمى با این سازشکارى غلط، هماهنگى دارد؟
🔹اگر این «دو اصل» در اصول اساسى برنامه هاى عملى #اسلام گنجانیده شده، به خاطر آن است که #طرفداران_حقّ و عدالت و آزادگى و پاکى و درستى، صفوف خود را هر چه فشرده تر سازند، و #ناپاکان و #ستمگران و #آلودگان هرچه تنهاتر بمانند و در یک محاصره اجتماعى و اخلاقى از طرف انسان هاى مثبت و ارزنده قرار گیرند.
🔹آیا #بدن_آدمى هر غذایى را مى پذیرد؟ آیا ذائقه انسان یک وسیله #تولّى و #تبرّى، براى جدا کردن غذاهاى مفید از زیانبخش نیست؟ آیا به هنگام خوردن #غذاهای_مسموم و گرفتار شدن بدن به مسمومیّت غذایى، #معده راه سازشکارى را پیش مى گیرد و انسان را تسلیم #مرگ مى کند، یا این که تمام قدرت خود را به کار مى اندازد تا از طریق استفراغ #تنفّر خود را از غذاى مسموم ابراز کرده، آن را به بیرون پرتاب کند؟
🔹آیا تعادل نیروى #جاذبه و #دافعه، رمز بقاى جهان هستى نیست؟ چگونه بقاى جامعه انسانى مى تواند از تعادل این دو نیرو که در شکل #تولّى و #تبرّى ظاهر مى شود مستثنا بماند؟ اگر به جاى این دو دستور، #روح_سازشکارى با همه کس و هر مکتب و بى تفاوت بودن در برابر هر چیز و هر صحنه پیدا شود، و #عوامل_مثبت و سازنده را جذب نکند، و #عوامل_مزاحم و منفى را از خود نراند، نابودى چنان اجتماعى سریع خواهد بود؛ به همین دلیل، در حدیثى از #پیامبر_اکرم (صلى الله علیه و آله) مى خوانیم: «اَوْثَقُ عُرَى الإیَمانِ الحُبُّ فِى اللهِ وَ البُغْضُ فِى اللهِ». (محکم ترین دستگیره هاى ایمان، دوست داشتن براى خدا، و ابراز تنفّر کردن براى خداست).
پی نوشت:
[۱] سفینة البحار، ج ۲، ص ۱۳
📕پاسخ به پرسش های مذهبی، آیات عظام مکارم شیرازی و جعفر سبحانی، مدرسة الإمام علی بن أبی طالب(ع)، چ دوم، ص ۴۳۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تولی #تبری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد