حسین علیه‌السلام کسی است که همه قداست‌ های انسانیت را در یگانگی معجره‌آسای خود خلاصه کرد. حیاتی در روح بی‌همتای او موج می‌زد که زندگی می‌ساخت؛ از این رو بر او گران آمد که این حیات را تنها برای خود بخواهد، پس آن را به عقیده‌ها بخشید و به نسل‌ها ارزانی داشت. این چنین زندگی حسین علیه‌السلام در هستی گستره یافت و از زندگی محدود یک انسان به زندگی گرانمایه وجاوید الگوی والای اسلام تبدیـل شد و همچون وجدانی نیک‌خواه در دل نسل‌های آگاه بنی‌آدم ادامه یافت. "سیدمحمدباقرصدر؛امامان‌اهل‌بیت،ص۵۵۷🌿•.