•𓆩⚜𓆪• . . •• #عشقینه •• #یک‌سال‌و‌نیم‌با‌تو #قسمت_هشتادوسوم به روی شان لبخند زدم و سر جایم نشستم. سوگل آهسته در گوشم گفت: این جا بشین لازم نیست کاری بکنی بر خلاف بقیه خونه ها این جا اگه کار بکنی زشته این جا فقط باید بشینی بخوری و بری. به حرف سوگل لبخند تلخی زدم و سر به زیر شدم. بعد از صرف چای و میوه کم کم سوگل و زهرا و زکیه لباس پوشیدند و آماده رفتن شدند. تا ایوان آن ها را بدرقه کردیم. در ایوان همه با هم خوش و بش می کردند و می خندیدند. احمد که احساس کرد من زیاد خوشحال نیستم و خنده هایم مصنوعی است آمد کنارم ایستاد. دستی به پشتم کشید و پرسید: چیزی شده؟ نگاه کوتاهی به چشمان مهربان، منتظر و نگرانش کردم و سر به زیر شدم. او را دوست داشتم اما واقعا این فضای زندگی شان، این سبک زندگی شان عذابم می داد. من به امام رضا قول داده بودم اما از همین لحظه می دیدم نمی توانم بر سر قولم بمانم. بعد از رفتن همه به پدر و مادر احمد شب به خیر گفتیم و به سمت اتاق احمد رفتیم روی پله های ایوان باریک جلوی اتاق احمد نشستیم. پدر و مادر احمد همراه زینب و حمید به اتاق شان رفتند و مهتاب خانم و آقا حیدرمشغول جمع کردن ایوان شدند. به آن دو خیره شدم و آه کشیدم. احمد دستش را دور کمرم حلقه کرد و پرسید: چیزی شده عروسکم؟ ناراحتی؟ سرش را نزدیک صورتم آورد و پرسید: کسی حرفی بهت زده؟ ناراحتت کردن؟ به چشم هایش نگاه کردم و گفتم: نه همه خوب و گرم و صمیمی بودن من یکم غریبیم می شد. احمد دستم را گرفت و از جا برخاست و گفت: کم کم آشنا میشی هرچی بیشتر بیای بری این حس زودتر از بین میره دستم را کشید و گفت: پاشو بریم اتاق. کلید در اتاق را از جیبش در آورد و در را باز کرد. عجیب بود که همیشه در اتاقش را قفل می کرد. چراغ را روشن کرد و پرده را انداخت.فضای اتاقش گرم بود و از پنکه خبری نبود. در اتاق و پنجره را باز گذاشت تا هوا بیاید. چادرم را از سرم برداشت و مرتب تا زد و همراه کیفم گوشه اتاق گذاشت و گفت: روسریت رو بردار راحت باش. روسری ام را از سرم کشیدم که گیره موهایم هم باز شد و موهای پریشانم به دورم ریخت. . . •🖌• بہ‌قلم: #ز_سعدی . . 𓆩مرجع‌به‌روزترین‌رمان‌ها𓆪 Eitaa.com/asheghaneh_halal •𓆩⚜𓆪•