💠ارزش مردم و اجتماع در تصوف! 🔸ضرب المثل معروفی با عنوان «الطُّرُقُ الَی اللهِ بِعَدَدِ اَنفاسِ الخَلائِق» در بین مردم رایج شده که مانند خیلی از حرف‌های دیگر می‌توان از آن برداشت متفاوتی داشت. 🔹صوفیه از این ضرب المثل که با جعل و سندسازی آن‌ را از احادیث پیامبر (صلی الله علیه و آله) روایت می‌کنند، برداشت سوئی دارد و آن را دستاویزی برای توجیه رفتارها و آموزه‌های خود که بعضاً مخالف و مغایر با دین و شریعت اسلام هستند، قرار داده است. 🔻صاحب‌نظران در این‌باره می‌گویند: «این فرض که هر کس رابطه‌ی مستقیم و شخصی با خداوند دارد و عقیده به اینکه به عدد نفوس خلق، به سوی خدا راه هست، به تائبان راسخ اجازه نمی‌داد که وقت خود را صرف نجات دیگران کنند.»(1) 🔰بر طبق این نظر برای یک صوفی با این اعتقادات، زندگی اجتماعی انسان‌ها اصلا مهم نیست و حوادث اجتماعی، بلایای طبیعی، اتفاقات فرهنگی و ... هیچ‌گاه نظر یک صوفی را جلب نمی‌کند! آیا این مسلک برای جامعه‌ی بشری ارزشی قائل است؟ 📚پی نوشت 1.زرین‌کوب عبدالحسن، تصوف ایرانی در منظر تاریخی آن، صص 73-72. عضویت در کانال👇 🔰 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e🔰