کبوترانه 🕊☘🕊☘🕊☘ ... دستم را به سینه نهادم سلام این چنین دادم : سلام ای آسمانها خاک پایت سلام ای آسمانی ها گدایت سلام ای برتر از خورشید ، ایوان طلایت غریبانه صدایش کردم و گفتم سلام ای آشنا و ای حبیبم جوابی آمد و از دل شنیدم غریبه غم مخور ، من هم غریبم بیا خوب آمدی ، من معنی اَمن یُجیبم ☘🕊☘🕊☘🕊 نمازی خواندم ،آزاد مثل یک کبوتر آمدم صحن گوهر شاد کنار حوض بین صحن کمی آب نوشیدم فضای حوض خالی بود و ایوان را میان حوض می دیدم 🕊🕊🕊 که نا گه یک کبوتر بال زد غرق ترنم با صدای خود سکوتم را شکست و شاد و سرمست ، کنار حوض بنشست کبوتر تشنه بود و آب می خورد دل من بین سینه تاب می خورد نگاهش کردم و گفتم کبوتر خوش به حالت چه جایی می زنی پر ، خوش به حالت دلم می خواست مثل تو پرواز می کردم پرم را باز میکردم و با بال سپیدم پرچم سبز حرم را ناز میکردم دلم می خواست که آقا مثل ، تو به من هم لانه می داد به کام من به دستش دانه می داد دلم می خواست با عشق، مردم برایم نذر می کردند گندم کبوتر راستی جایی جز این صحن و سرا رفتی؟؟؟؟ اگر رفتی بگو که تا کجا رفتی ؟؟؟ چه می دانی که دردم چیست ؟؟؟ اصلا تو به عمرت به کربلا رفتی ؟؟؟؟؟؟؟؟ کبوتر ! از سر شب فکرم آنجاست کبوتر درد من دوری از آنجاست تو که جایت همیشه پیش آقاست تویی که خانه ات بر بام دنیاست برو پیشش بگو آقا نوکرت بی قرار است از آن روزی که رفته کربلا چشم انتظار است برو پیشش بگو آقا گدایت شب به شب خوابش حسین(ع) است بگو که سینه او تنگ اربابش حسین(ع) است کبوتر تا شنید اسم حسین(ع) آمد ، نوکش را از میان آب برداشت نمی دانم چه فکری توی سر داشت ،مگر او هم خبر داشت ؟؟؟؟؟ گمانم که کبوتر خوب می دانست ارباب دم آخر زبانش خشک بود و تشنه آب من آواره تنها ، کنار حوض بی ماهی که روی آب پاکش کاسه هایی به رنگ زرد ، یک زرد طلایی به رویش عکس یک دست خدایی که بود از تن جدا رویش نوشته : ای اهل حرم میر و علمدار نیامد سقای حسین سید و سالار نیامد ... 🕊☘🕊☘🕊☘🕊☘🕊