اما اى خواهرم! اميدوارم شما نيز با حجابتان و اعمالتان راه شهداء را ادامه دهيد و پيام مرا همچون زينب كبرى بر ملحدان و از خدا بى خبران بيان كنيد. به ويژه اى خواهر بزرگوارم (معصومه)! درست است كه تحمل شهادت همسر و اولاد و داماد و برادر برايت مشكل است، ولى اين را بايد بدانى كه در راه خدا هيچ چيز فانى نمى شود و شما مى توانيد، همچون زينب زهراى عزيز، چنان صبر كنى كه صبر از دست شما تحمل خود را از دست بدهد. چرا كه خداوند صابرين را دوست دارد. و توصيه بنده حقير اين است كه به هيچ عنوان و در هيچ زمانى از اسلام و انقلاب و رهبر دست برنداريد كه در اين صورت شهداء راضى نخواهند شد. اما اى همسر مهربانم! اى كسى كه چندين سال از شيرين ترين دوران زندگى را با هم گذرانديم و در طول مدت فوق تحمل دوريها و ناراحتى ها را نمودى و اى كسى كه آرزو داشتيد، زندگى را در كنار يكديگر با شادى و خرمى ادامه دهيم. اما امروز ماندن، براى جوانان به ويژه پاسداران ننگ است و بايد همچون سالار شهيدان كمر همت بست و به خاطر زنده نمودن اسلام عزيز و نجات مسلمين از بند مستكبرين تلاش و كوشش كرد. لذا بر توست كه جدايى مرا تحمل كنى و با صبر و بردبارى بى حد خود، راه مرا ادامه دهى و چنان باشى كه با وجود تو پدر و مادرم جدايى مرا چندان احساس نكنند.