✔️ 🔛 🔶می گفت: "من که متوجه نشدم چرا رهبری چنین تصمیمی گرفت؛ اما از سر ولایت پذیرفتم." گفتم: احسنت؛ اما هنری نیست. گفت: چرا؟ گفتم: سالها پیش با مرحوم ابراهیم یزدی مصاحبه میکردم. می گفت: "من به ولایت فقیه اعتقادی ندارم اما التزام عملی به ایشان دارم." 🔶گفت: "یعنی بد است بگم نفهمیدم ولی به ولایت اعتماد دارم؟" گفتم: "خوب است. ولی خیلی حداقلی است. اگر نفهمی و اعتماد کنی، عبور می کنی و به زندگیت میرسی. ولی اگر بفهمی، کمک می کنی حرف ولی جلو رود." 🔶تعابیری از این دست که "رهبری بیشتر می فهمد و ما نمی فهمیم" ظاهر زیبایی دارد اما ناشی از تن آسایی و سلب مسئولیت ماست. رهبر به من و تو نیاز دارد نه اعتمادت. عقلت را می خواهد نه صرفا اطاعتت. عمل وقتی قیمت دارد که از سر علم باشد نه جهل. 🔶جوانی که چون و چرا کند تا تصمیم رهبری را بفهمد بسیار جلوتر است از کسی که نمی فهمد و اعتماد می کند. چون اولی عقلش را بکار بسته است و اگر در نهایت متوجه شود خودش ناصر امام می شود. 🔶مدتها پیش جناب صفار هرندی خاطره ای تعریف کرد تاریخی. (نقل به مضمون) می گفت با جمعی از اهالی روزنامه کیهان خدمت رهبری رسیدیم. پیش از سخنان ایشان هرکس سخنی گفت تا نوبت من رسید. من خطاب به رهبری گفتم به جوانان انقلابی می گویم شماها باید دست بر قبضه شمشمیر و چشم به چشم رهبری باشید و اشاره ایشان باشید. ♦️🔶اما رهبرانقلاب پاسخی می دهند که به نظر بسیار آموختنی است. ایشان به آقای هرندی می گویند: ♦️🔹"تعبیر لطیفی است. اما . اینها که همیشه چشم شان نمی تواند به چشم من باشد. لازم است که هرجا تشخیص دادند کنند." جوان انقلابی زمانی به وظیفه اش عمل کرده است که نقشه رهبری را فهم کند و برای تحقق آن کند. نه اینکه گوش به فرمان تا هر وقت رهبری سخنی گفت آنرا تکرار کند. 🔶جوان مومنی که تلاش می کند اندیشه و نقشه رهبری را و عمل کند حتی اگر کند دهها برابر جلوتر از فردی است که تا رهبری حرفی بزند تا گوش کند. مثل خیلی از این سیاست مداران اصولگرا. 🔰با همراه شوید👇 🆔 @Analysts