اثبات صلاحیّت، امضای صلاحیّت یا ردّ صلاحیّت، یک وظیفه است. اگر این را از مجموعه‌ی فعالیت های نظام برداریم، چیزی برای نظام باقی نمی‌ماند. چطور اجازه بدهند یک آدمی که از لحاظ عقیده، اعتقاد محکمی به مبانی نظام ندارد؛ از لحاظ ممشای عملی، یک انسان سالم و مستقل و دارای روش و اخلاق مستقیمی نیست؛ از لحاظ سیاسی، دلبستگی او به مسائل کشورش و مردم کشورش کمتر از دلبستگی او به مصالح بیگانگان است، فرضاً بیاید در رأس دستگاه اجرائی یا در مسند قانونگذاری قرار بگیرد؟ این کار جایز است؟ نظارت شورای نگهبان در مسائل انتخابات، یکی از مهم ترین کارهایی است که انجام می دهد؛ کار بسیار مهمّی است، کار بسیار لازمی است. به جوسازی هایی که علیه این کار می شود، ابداً نباید اعتناء کرد. البته کار را باید درست انجام داد. به همان اندازه که کار مهم است، به همان اندازه سلامت کار مهم است. یعنی باید معیارها را درست فهمید، و فقط بر اساس این معیارها قبول کرد یا ردّ کرد. از این معیارها نباید تخطّی شود، کوتاهی هم نباید بشود، غفلت هم نباید بشود. نائب المهدی امام خامنه ای (حفظه اللّه) بیانات در دیدار اعضای شورای نگهبان، 1386/04/20 #سخن #انتخابات #شورای_نگهبان #سید_علی_خامنه_‌ای #رهبر @Arshiv_Gholam