eitaa logo
شیخ غلامعلي بدرلو
1.2هزار دنبال‌کننده
2هزار عکس
1.6هزار ویدیو
294 فایل
یاهو زَكَاةُ الْعِلْمِ بَذْلُهُ لِمُسْتَحِقِّهِ وَ إِجْهَادُ النَّفْسِ فِي الْعَمَلِ بِهِ تصنیف غررالحکم، حدیث ۱۳۲ http://eitaa.com/Arshiv_Gholam ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/Sheikh_Gholamali
مشاهده در ایتا
دانلود
☄️واقعای دنیای عجیبیه... 📎پ،ن: بالأخره باید معلوم بشه که پیرو فاتح خیبره، کی پیرو فراریای خیبر و أحد...اسلام مکتب أهلبیت و اسلام مکتب خلفاء...کدمشون قرائت واقعی از اسلامه و کدامشون قرائت تحریف شده از اسلامه؟ 🗣عجیب تر اینکه بعضی بچّه شیعه ها تو این فضایی که داره به نفع تشیّع تموم میشه و اسلام مکتب خلفاء داره رسوا میشه و این حرکت داره روشن میکنه شیعه حق میگفته و اسلام واقعی تو قرائت شیعه پیدا میشه...تو این فضا مخالفت میکنن...جلوگیری میکنن...مانع تراشی میکنن...تخریب میکنن...خیلی عجیبه...یعنی تو از این فرصت میتونی استفاده کنی صدای شیعه رو برسونی...خودت رو معرفی کنی...بقیه رو رسوا کنی...دروغ بزرگ تاریخ رو آشکار کنی...تو شرایطی که میتونه همه جوره به نفع شیعه تموم بشه...بعد بچه مذهبی و هیأتی بیاد مخالفت کنه با این جریان...آقا بفهم دیگه... 🛎هم داری به یهود ضربه میزنی...که شدیدترین عداوت رو نسبت به مؤمنین داره...هم منافقین و مسلمان نما ها رو رسوا میکنی و قرائت صحیح از اسلام رو ارائه میکنی...در نتیجه شیعه رو ترویج میکنی و مذهب رو نشر میدی...الآن این خوب نیست؟...خب اگه حمایت نمیکنی...چرا تخریب میکنی؟ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🔰کلام إبن أبی الحدید، متوفّی ۶۵۶، در شرح نهج البلاغة در مورد فضائل أمیرالمؤمنین (علیه السّلام): 💎چه بگويم در مورد على (عليه السّلام)، آن مردى كه دشمنان و مخالفانش به‏ فضائل او اقرار نمودند، و نتوانستند آن را انكار و پنهان نمايند، سرانجام دريافتم كه حاكمان اموى پس از تسلّط بر حكومت اسلامى و شرق و غرب قلمرو آن، با تمام ترفندها و نيرنگ ها براى خاموش ساختن نور على (عليه السّلام) و برگرداندن مردم از او، و تحريف حقايق، و جعل‏ هاى دروغين بر ضدّ او كوشيدند، و حتّى از آن حضرت در بالاى تمام منبرها بدگوئى كرده، و آن ها را كه از مدح على (عليه السّلام) مى ‏گفتند تهديد نمودند، بلكه آن ها را زندانى نموده و كشتند، و هر گونه روايتى را كه بيانگر فضيلتى از فضائل على (عليه السّلام) بود و يا نام او را بالا مى‏ برد، سانسور كردند، تا آنجا كه از نامگذارى افراد به نام على (عليه السّلام) جلوگيرى نمودند، ولى از همه اين كوشش هاى كينه ‏توزانه نتيجه ‏اى جز اين نگرفتند كه روز به روز بر مقام ارجمند على (عليه السّلام) افزوده شد، و عظمت او آشكار گرديد، مانند مُشك كه هر چه آن را پنهان دارند، بوى خوش آن آشكار شود، و همانند خورشيد كه هر چه با كف دست جلو آن را بگيرند، پوشيده نخواهد شد، و مانند روشنى روز كه اگر دو چشم كور يك نفر آن را نديد، از نگاه هزاران نفر، پنهان نمى‏ ماند. چه بگويم در مورد شخصيّتى كه هر افتخار و فضيلتى به او نسبت داده مى ‏شود، و هر فرقه ‏اى (براى اثبات حقّانيّت خود) به او منتهى مى‏ گردد، و هر طايفه‏ اى او را از خود مى‏ دانند، بنابراين حضرت على (عليه السّلام) سرور و سرآمد همه فضيلت ها، و سرچشمه تمام ارزش ها، و بنيانگذار آن، و قهرمان ميدان هاى فضائل، و پيشتاز پيشتازان مناقب است، هر كسى كه داراى ارزشى هست، آن را از او گرفته و پيروى نموده، و با الگو قرار دادن او، به دست آورده است. 🔻و ما أقول في رجل أقر له أعداؤه و خصومه بالفضل و لم يمكنهم جحد مناقبه‏ و لا كتمان فضائله فقد علمت أنه استولى بنو أمية على سلطان الإسلام في شرق الأرض و غربها و اجتهدوا بكل حيلة في إطفاء نوره و التحريض عليه و وضع المعايب و المثالب له و لعنوه على جميع المنابر و توعدوا مادحيه بل حبسوهم و قتلوهم و منعوا من رواية حديث يتضمن له فضيلة أو يرفع له ذكرا حتى حظروا أن يسمى أحد باسمه فما زاده ذلك إلا رفعة و سموا و كان كالمسك كلما ستر انتشر عرفه و كلما كتم تضوع نشره و كالشمس لا تستر بالراح و كضوء النهار إن حجبت عنه عين واحدة أدركته عيون كثيرة. و ما أقول في رجل تعزى إليه كل فضيلة و تنتهي إليه كل فرقة و تتجاذبه كل طائفة فهو رئيس الفضائل و ينبوعها و أبو عذرها و سابق مضمارها و مجلي حلبتها كل من بزغ فيها بعده فمنه أخذ و له اقتفى و على مثاله احتذى. 📜شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج‏1، ص: 16 و 17 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
👀 فضل بن شادان قمّی، متوفّی ۴۲۰، از قول عایشه نقل می‌کنه زمانی که خلیفه اوّل تو بستر بیماری افتاده بود (همون مرضی که باهاش مُرد) مولا اومد پیش أبوبکر. عایشه میگه تو مدّتی مولا بیاد و بره پدرم خیره شده بود به مولا. چشم از مولا برنمیداشت. بعد که مولا رفت، به بابام گفتم چرا اینجوری زل زده بودی به مولا؟ گفت چون از پیامبر شنیدم نگاه کردن به صورت علیّ (علیه السّلام) عبادته... 🔻حَدَّثَتْنِي عَائِشَةُ قَالَتْ: دَخَلَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع عَلَى أَبِي فِي مَرَضِهِ الَّذِي (قَبَضَهُ اللَّهُ تَعَالَى) فِيهِ، فَجَعَلَ [أَبِي‏] يَنْظُرُ إِلَيْهِ فَمَا يُزِيغُ بَصَرَهُ عَنْهُ، فَلَمَّا خَرَجَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع قُلْتُ يَا أَبَةِ رَأَيْتُكَ تَنْظُرُ إِلَى عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع فَمَا تُزِيغُ بَصَرَكَ عَنْهُ، قَالَ يَا بُنَيَّةُ قَدْ فَعَلْتُ هَذَا لِأَنِّي سَمِعْتُ‏ رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ النَّظَرُ إِلَى وَجْهِ عَلِيٍّ عِبَادَةٌ. 📜مائة منقبة من مناقب أميرالمؤمنين و الأئمة، ص 151 و 152 📎پ،ن: بنویس آخرین عبادتمون تو این دنیا نگاه کردن به صورتت باشه مولا... 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
💎به به... 😍 فضل بن شادان قمّی، متوفّی ۴۲۰، از قول پیامبر روایت می‌کنه که حضرت فرمود خدا برای برادرم فضائلی رو قرار داده که از جهت کثرت قابل شمارش نیستن. هر کسی فضائل مولا رو ذکر کنه خدا گناهان قدیم و جدیدش رو میبخشه. هر کسی فضیلتی از مولا بنویسنه تا زمانی که اون نوشته باشه ملائکة پیوسته براش استغفار میکنن. هر کسی گوش جان بسپاره به فضائل مولا گناهایی که با گوش مرتکب شده بخشیده میشه. هر کسی نگاه کنه به نوشته‌ای که در مورد فضائل مولاس گناهایی که به چشم انجام داده بخشیده میشه. بعد پیامبر فرمود نگاه کردن به مولا عبادته. خدا ایمان بندگانش رو بدون ولایت مولا و برائت از دشمنان مولا قبول نمیکنه... 🔻قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى جَعَلَ لِأَخِي فَضَائِلَ لاَ تُحْصَى كَثْرَةً فَمَنْ ذَكَرَ فَضِيلَةً مِنْ فَضَائِلِهِ مُقِرّاً بِهَا غَفَرَ اَللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ مَنْ كَتَبَ فَضِيلَةً مِنْ فَضَائِلِهِ لَمْ تَزَلِ اَلْمَلاَئِكَةُ تَسْتَغْفِرُ لَهُ مَا بَقِيَ لِتِلْكَ اَلْكِتَابَةِ رَسْمٌ وَ مَنْ أَصْغَى إِلَى فَضِيلَةٍ مِنْ فَضَائِلِهِ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ اَلذُّنُوبَ اَلَّتِي اِكْتَسَبَهَا [بِالاِسْتِمَاعِ وَ مَنْ نَظَرَ فِي كِتَابٍ فِي فَضَائِلِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ اَلذُّنُوبَ اَلَّتِي اِرْتَكَبَهَا] بِالنَّظَرِ، ثُمَّ قَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اَلنَّظَرُ إِلَى عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عِبَادَةٌ [وَ ذِكْرُهُ عِبَادَةٌ] وَ لاَ يَقْبَلُ اَللَّهُ إِيمَانَ عَبْدٍ [مِنْ عِبَادِهِ كُلِّهِمْ] إِلاَّ لِوَلاَيَتِهِ وَ اَلْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِهِ. 📜مائة منقبة من مناقب أميرالمؤمنين و الأئمة، ج ۱، ص ۱۷۶ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
شیخ غلامعلي بدرلو
💎به به... 😍 فضل بن شادان قمّی، متوفّی ۴۲۰، از قول پیامبر روایت می‌کنه که حضرت فرمود خدا برای برادرم
✍به بهانه این روایت، از عبارت «غفر اللّه ما تقدّم من ذنبه و ما تأخّر» بحث کنیم. ❄️ این عبارت تو ثواب زیارت امام حسین علیه السّلام و . . . هم اومده. 📖مشابه همین تعبیر تو قرآن در مورد پیامبر اومده. 🔸لِّيَغۡفِرَ لَكَ ٱللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنۢبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعۡمَتَهُۥ عَلَيۡكَ وَيَهۡدِيَكَ صِرَٰطٗا مُّسۡتَقِيمٗا (الفتح، آیة ۲) 1⃣ بعضیا اینجوری ترجمه کردن. ما تقدّم یعنی گناهان گذشته و ما تأخّر یعنی گناهان آینده. گذشته و آینده هم به لحاظ اون عملی که ثواب براش ذکر شده سنجیده میشه. 2⃣ بعضیا هم گفتن این ترجمه درست نیست. ما تقدّم یعنی گناهان گذشته و قدیمی (مثلاً عادت شده یا عادت نبوده ولی بخشیده نشده چون بزرگ بوده یا طرف بعدش توبه نکرده) و ما تأخّر یعنی گناهان جدید و أخیر و تازه (مثلاً طرف تازه بهش مبتلاء شده و هنوز تبدیل به عادت نشده یا از این جهت که فرصت توبه نبوده یا اونقدر بزرگ بوده که بخشیده نشده ولی طرف به تازگی انجام داده). 🔰طبق معنای اوّل باید یه تبیینی نسبت به بخشودگی گناهان آینده ارائه کرد. برخی گفتن بخشیدن گناهان آینده یعنی بستر گناه کردن را از بین می‌برد یا اینکه اگر گناهی مرتکب شد توفیق توبه را خواهد داد. برخی گفتند این به نحو استعداد و مقتضیه و به نتیجه رسیدنش مشروط به عدم مانعه. ولی طبق ترجمه دوّم دیگه این توجیه‌ها لازم نیست. 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🗣 فضل بن شادان قمّی، متوفّی ۴۲۰، نقلی از حدیث ثقلین را نقل می‌کند که در آن مولا از جهت بیانگربودن معارف قرآن أفضل از کتاب اللّه معرّفی شده است... 🔻عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ كِتَابَ اللَّهِ وَ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ ع (وَ اعْلَمُوا أَنْ عَلِيّاً لَكُمْ أَفْضَلُ) مِنْ كِتَابِ اللَّهِ لِأَنَّهُ مُتَرْجِمٌ لَكُمْ عَنْ كِتَابِ اللَّهِ تَعَالَى. 📜مائة منقبة من مناقب أميرالمؤمنين و الأئمة، ص 161 📎پ،ن: 1⃣حدیث ثقلین نقل‌های متعدّدی داره...إن شاء اللّه ضمیمه خواهم کرد...این نقل هم تأییدات زیادی داره...اینکه قرآن کتاب صامته...مولا کتاب ناطقه...بدون مولا، قرآن تفسیر به رأی میشه...چون ذووجوهه...مصادره به مطلوب میشه...متشابهات داره...مولا می‌تونه معارف قرآن رو بازگو کنه...کلیددار معارف قرآن، مولاس... 2⃣فعلاً در مقام أفضلیت مطلق نیستیم...ولی قطعاً أفضلیت نسبی از جهاتی برا مولا نسبت به قرآن ثابته... 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
♨️ سهم أهلبیت (علیهم السّلام) از لغـت­‌نامه ۵۰ جلـدی دهـخدا 🔰مقدّمه بحث 👤میرزا علی­‌اکبر قزوینی مشهور به دهخدا یا همان دخدا، در سال ۱۲۵۷ خورشیدی در محلّه سنگلجِ تهران دیده به جهان گشود. پدرش خان باباخان که از ملّاکان قزوین بود، پیش از زاده‌شدن علی­‌اکبر، املاک خود را فروخت و با هدف اقامت، به سوی تهران رهسپار شد و در محلّه سنگلج تهران سکنی گزید. از سال ۱۲۹۳ زمانی که به خاطر جنگ جهانی اوّل، در میان ایل بختیاری بود، اندیشه نگارش لغت­نامه در ذهن او شکل گرفت و با استفاده از کتابخانه امیر مفخم، گردآوریِ یادداشت‌­های آن را آغاز کرد. نخستین جلد لغتنامه در سال ۱۳۲۵ از چاپ خارج شد و دهخدا میلیون‌­ها فیش و یادداشت تهیّه کرد، أمّا تا إنتهای زندگی‌اش در سال ۱۳۳۴ تنها موفق شد، بر تألیف و چاپ ۴۲۶۹ صفحه از ۲۶۴۷۵ صفحه از لغتنامه، نظارت کند. پس از درگذشت دهخدا، بنابر وصیّت او، سه نفر از نزدیک‌ترین همکارانش، محمّد معین، سیّد محمّد دبیرسیاقی و سیّد جعفر شهیدی سرپرستی إتمام لغت­نامه را به عهده گرفتند. در یکی دو سال آغاز انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، در روند کار وقفه‌ای افتاد؛ ولی سرانجام در سال ۱۳۵۸ – ۱۳۵۹ کار چاپ آن به پایان رسید. ✍محمّدتقی یارمحمّدیان 📌ادامه دارد... 📚https://emamat.org/andishe-1454/ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🔰ادامه بحث 🏷 در لغت­نامه دهخدا، مداخل چشمگیری به امامت و مسائل مرتبط با آن، اختصاص یافته است. پژوهش­‌های نوین أمّا نشان داده که دهخدا، مداخل مربوط به امامت و اعتقادات شیعی را به درستی و به طور کامل و دقیق تبیین نکرده است. وی به لحاظ روشی به خطا رفته و داده‌های محتوایِ مداخل را از منابع اهل‌تسنّن برگرفته است؛ خواننده احساس می­‌کند گویا نویسنده، یا یکی از عالمان اهل‌تسنّن بوده یا اعتقادات ضدّشیعی داشته است. خوش­بینانه­‌ترین حالت، آن است که این مشی را بر بی‌­اطّلاعی نگارندگان نسبت به حوزه تخصّصیِ دانش کلام و از جمله امامت شیعی حمل کنیم...به هر روی، ما در حوزه تخصّصی خویش یعنی امامت، وقتی به لغت­نامه مراجعه می‌­کنیم، با اشتباهات بسیاری مواجه می‌­شویم. دهخدا در محتوای مداخل زیر اطّلاعات کامل و صحیحی را به مخاطب ارائه نمی‌­دهد و یا مسائل بسیار ضروری و مهم پیرامون واژه را، از مخاطب خود دریغ می­‌کند. در یافته‌­هایِ نوینِ پژوهشی، حدود ۱۲۰ واژه مورد بررسی قرار گرفته‌­اند. این واژگان را در اختیار مخاطبان قرار می‌­دهیم تا پژوهشگران علاقمند، بتوانند با مراجعه به آن‌ها، تحلیل صحیح و علمی و قضاوتی درست راجع به لغت­نامه داشته باشند. ✍محمّدتقی یارمحمّدیان 📌ادامه دارد... 📚https://emamat.org/andishe-1454/ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🔰ادامه بحث 🔖 بررسی مدخل‌های مرتبط با امامت در لغتنامه دهخدا و اطّلاعات ضدّ شیعی آن: 📝 واژگان از این قرارند: امامت، امام، امامیه، ولایت، شیعه، عصمت، غدیرخم، حضرت أمیرالمؤمنین علی (علیه السّلام)، رجعت، حدیث، سنّت، محدّث، شفاعت، توسّل، امامان ۱۲گانه، عدالت صحابه، عشره مبشره، سقیفه، اجماع، یار غار، حدیث ۷۳ فرقه، احادیث مربوط به امامت حضرت أمیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) و ائمه أطهار (علیهم السّلام) (حدیث کساء، ثقلین، منزلت، قرطاس، سفینه نوح، رایت، طیر مشوی، یوم الانذار، و حدیث سدُ الابواب)، آیات امامت و فضائل اهلبیت (علیهم السّلام) (آیه اولی الامر، تطهیر، مباهله، تبلیغ، اکمال، مودت، صادقین، امّ الکتاب، سوره معارج، هل اتی و سوره کوثر)، غزوات رسول اللّه (صلّی اللّه علیه و آله) (غزوه بدر، احد، خیبر، حنین و غزوه تبوک)، فدک، حشویه، سردابیه، بیعت، استحسان، استصحاب، نهج البلاغه، حدیث کمیل بن زیاد (دعای کمیل)، علم، نافع (حدیث سلسلة الذهب)، لیلة القدر، ربیع الاخر، نام مبارک هر یک از ۱۴ معصوم (علیهم السّلام)، نام اصحاب ائمه أطهار (علیهم السّلام) (مالک اشتر، محمد بن ابی بکر، قنبر، عمار یاسر، سلمان فارسی، ابن مسعود، مالک بن نویره، رشید هجری، عثمان بن حنیف، و حذیفه بن یمان، اصحاب حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السّلام)، هشام بن حکم، أبان بن تغلب، یونس بن عبدالرحمن، زراره بن اعین، مفضل بن عمر، مؤمن الطاق، ابن ابی عمیر، علی بن جعفر، ابان بن عثمان، اصحاب اجماع، نواب اربعه)، ابوبکر، عمر بن خطاب، عثمان بن عفان، ابوحنیفه، مالک بن انس، ابن ادریس شافعی، احمد بن حنبل، بنی امیه، بنی عباس، حفصه، عایشه، طلحه، زبیر، زید بن ثابت، عبد الرحمن بن عوف، معاذ بن جبل، سعد بن ابی وقاص، زهری، محمد بن مسلمه، اسید بن حضیر اوسی، عکرمه بربری. ✍محمّدتقی یارمحمّدیان 📌ادامه دارد... 📚https://emamat.org/andishe-1454/ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🔰ادامه بحث 📛 همگان می‌­دانیم که به ادلّه فراوان، شامل: آیات قرآن و روایات معتبرِ حضرت ختمی مرتبت، محمّد مصطفی (صلّی اللّه علیه و آله) و ادلّه عقلی، در میان مذاهب اسلامی، تنها مذهب شیعه امامیه بر حق است. عالمان و اندیشمندان امامیه در انبوهی از منابع کلامی، در طول هزار سال گذشته، از الافصاحِ شیخ مفید، الذخیرة و الشافیِ سید مرتضی، و الاقتصادِ شیخ طوسی گرفته تا تجرید الاعتقادِ خواجه نصیر الدین طوسی، و از نهج الحق و منهاج الکرامه علّامه حلّی گرفته تا احقاق الحقِ قاضی نوراللّه شوشتری و از عبقات الانوارِ میرحامد حسین گرفته تا المراجعاتِ شرف الدّین و الغدیرِ علّامه امینی، همگی حقّانیت شیعه را به خوبی به اثبات رسانیده‌­اند. با این حال دهخدا صدها منبع کلامی شیعه را نادیده انگاشته و در ذیل سه نمایه: امامیه، شیعه و حدیث افتراق به گونه‌­ای سخن می­‌گوید که گویا از بین همه مذاهب، تنها فرقه ناجیه، مذهب اهل سنّت است و دیگر فِرَق، از جمله مذهب امامیه، باطل و اهل آتش جهنّم هستند. او نه یک بار، بلکه در هر سه مدخل بر این اشتباه تأکید و اصرار می­‌کند. ای کاش از این صدها جلد کتاب کلامی شیعه، یکی را از دیده گذرانده بود، سپس قضاوت می­‌کرد. نمی‌­دانم چه بر دهخدا گذشته که منابع کلامی اهل تسنّن را در دست دارد و مدام از آن‌ها نقل دیدگاه می‌­کند؛ امّا با اینکه او در مهد تشیّع می‌­زیسته و به علوم و دانش­‌های حوزوی هم تسلّط داشته، گویا در ایران زندگی نمی‌­کرده و منابع شیعی در اختیار او نبوده است! ✍محمّدتقی یارمحمّدیان 📌ادامه دارد... 📚https://emamat.org/andishe-1454/ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🔰ادامه بحث وی در ذیل می‌­نویسد: «باید دانست که همگی ملّت‌ها هفتاد و سه­‌اند، یکی از آن سنّت و جماعت و هفتاد و دو سوای آن در اصل شش گروه­‌اند: رافضیه، خارجیه، جبریه، قدریه، جهمیه، مرجئه، و هر گروهی از این‌ها این است: فرقه‌های «رافضیه» شامل دوازده فرقه‌اند بدین شرح: علویه، ابدیه، شیعیه، اسحاقیه، زیدیه، عباسیه، امامیه، ناوسیه، تناسخیه، لاعنیه، راجعیه و مرتضیه…» دهخدا در محتوایی که ذیل دو واژه: شیعه و امامیه به دست می‌­دهد، دقّت لازم را مصروف نداشته است. تنها به دو نمونه از این موارد اکتفا می­‌شود. نخست، او در مدخل شیعه این­ چنین می‌نگارد: «شیعه در اصطلاح کسانی را می­‌گویند که علی بن أبی طالب پسرعمّ و داماد پیغمبر را پس از او خلیفه می‌­دانند و عمل آنان را که در سقیفه بنی ساعدة گرد آمدند و ابوبکر بن ابی قحافه را به خلافت پیغمبر برگزیدند، تصویب نمی‌­کنند. این اختلاف کلمه پس از مرگ رسول (ص) و هنگام تعیین جانشین او بین مسلمانان پدید آمد و عدّه‌­ای بر انتخاب ابوبکر اعتراض کردند. از جمله این معترضان علی (ع) بود و جماعتی از صحابه مانند عمّاربن یاسر، اباذر غفاری ، سلمان فارسی، جابر بن عبداللّه، عبّاس بن عبدالمطّلب، أبیّ بن کعب حذیفة و جز آنان، و بدین طریق در اوان رحلت رسول (ص) دست‌ه­ای کوچک در امر جانشینی از مسلمانان دیگر جدا شدند و همان هسته ایجاد فرقه‌ای بزرگ به نام شیعه گردید.» ✍محمّدتقی یارمحمّدیان 📌ادامه دارد... 📚https://emamat.org/andishe-1454/ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
شیخ غلامعلي بدرلو
🔰ادامه بحث #خیانت_دهخدا وی در ذیل #حدیث_افتراق می‌­نویسد: «باید دانست که همگی ملّت‌ها هفتاد و سه­‌
🔰ادامه بحث نظر می‌­رسد دهخدا به چند نکته توجه نداشته است. اولا، او داستان را به شکلی در ذهن مخاطب تصویر می­‌کند که گویا آنان که در سقیفه جمع شدند و ابوبکر را به خلافت برگزیدند، راه درست را رفته­‌اند و مشکل تنها شیعه است که عمل آنان را تصویب نکرده است. گویا اصل و اساس، جانشینی ابوبکر است و این عده‌­ای از مسلمانان بودند که امامت او را برنتافتند و بر این انتخاب، لب به اعتراض گشودند. گویا حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام و سایر معترضان، بر علیه امامِ حق شوریده‌­اند. باید گفت مطلب دقیقا عکس تصویرسازی دهخداست. زیرا همین چند هفته پیش بود که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در غدیر، امامت حضرت علی علیه السلام را رسما و در میان خیل عظیم مسلمانان اعلام کردند و از همگان بیعت و پیمان گرفتند. اکنون که ایشان از دنیا رحلت فرموده­‌اند، قاعده آن است که همه مسلمانان بر در خانه او جمع شوند؛ یگانه یادگارش حضرت فاطمه زهرا علیها السلام را تسلیت دهند؛ به امیرالمؤمنین علیه السلام در تجهیز و تدفین او کمک کنند و آنگاه که از این امور فارغ شدند، مراسم آغاز امامت امیرالمؤمنین علیه السلام را فراهم کنند و همگان گوش به فرمان آن حضرت، به خدمت او درآیند. اما همین که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از دنیا رفتند، چند نفر در سقیفه جمع شدند و عهد خود با پیامبر صلی الله علیه و آله را شکستند و مسیر سرپرستی الهی بشریت را با نزاع و تهدید و ارعاب به انحراف کشیدند. ثانیا، تاریخ گذاری شیعه و پیشینه آن به اختلاف سقیفه بازگشت ندارد؛ بلکه از همان ابتدای اسلام مسئله امامت و ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام بارها و بارها به دستور خداوند و توسط پیامبر صلی الله علیه و آله به مردم ابلاغ شد و از همان ابتدا، پیروان او، شیعه او خوانده شدند. ✍محمّدتقی یارمحمّدیان 📌ادامه دارد... 📚https://emamat.org/andishe-1454/ 🌐https://eitaa.com/Arshiv_Gholam