بنام خدا مناجات خاص گریز به مظلومیت مولا علی ع ای ‌پـــــناه ‌بـــی‌پــناهان ‌ای‌ خــدا‌‌‌ نیســـت ‌ما را جــز ‌تو یا رب‌ رهنما دســـت‌ ما را هــر زمان‌ بگـرفته‌ای‌‌ باز هــم‌ یا ذوالکــــــرم ‌لطفــی ‌نما‌‌‌ روز و شـب‌ از یاد تو غـافل شدیم می‌رویــم ‌شـــام ‌و سحر ‌راه‌ خـطا‌‌ چـند ‌روزی‌ می‌شـــویــم ‌مهمان ‌تو بعد‌ چنــدی ‌می‌شــویـم ‌از تو جدا گرچــه‌ می‌گـــوئـیم‌ دمـادم ‌نام ‌تو در خـــفا ‌امــا‌ نمی‌بینـــیم ‌ تـو ‌را‌ مانــده ‌ابـنای ‌بشـــر ‌در کار ‌خــود‌‌ بار الهـا‌ خـــود نگاهــی‌ کــن ‌به‌ ما ابـرغـم ‌ســـایه‌ فکنـــده ‌بر‌ جــهان‌‌ رنگ ‌دنیـــا‌ تیـــره ‌گشــتـه ‌از ‌جفـا مرده ‌در عـالم ‌خـــدایا عـدل‌ و داد گشـــته‌ ویــران‌ خانه‌ صلح ‌و صـفا‌ تا که صحبت از عــدالت می شـود می‌رســــد تا نـه ‌فلـک آه و نـــوا راد مـــردی ‌خیمــــه ‌بر ‌دل ‌می‌زند می‌شـود‌ در قلـــب ‌ما محشـــر بپا معنی ‌عــدل ‌و عـدالــت‌ بــود‌ علی کس ‌نبـودش ‌چــون علی درد آشنا لـحظه‌ای ‌غــافل ز مظـلومان نبود بودش ‌هــر شـب ‌با‌ یتیمان‌ هم‌ نوا کو به‌ کو‌ می گشت شهر کوفــه را تا‌ زنــد ‌ســـر ‌بــر ‌یتیـمان‌ در ‌خــفا‌‌ حیف ‌از ‌این‌ سلطان احسان وسخا جز خــدا نشـناخت ‌کـس‌ شأن‌ و را کاش‌ دست بن‌ ملجـم‌ می شکـست آن‌ دمـی‌ که ‌ضـــربه‌ زد بـر مرتضی کرد ‌با‌ تیغ‌ آن ‌شــقی ‌شـــق‌ القمــــر‌‌ تیـــره ‌شـــد ‌ز آندم زمین و نه سما داغ ‌شـــد بازار نامــــردان دهـــــر شـــد قـــد ‌مــردانگی ‌آنــــدم ‌دو‌ تا‌ «فاخرا‌» خون ‌گریه ‌کن‌‌ وقت‌ سحر تا شــــوی‌ ماه ‌خــــــدا‌ حاجت ‌روا شعر:مسلم فرتوت فاخر ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ