•𓆩⚜𓆪• . . •• #عشقینه •• #یک‌سال‌و‌نیم‌با‌تو #قسمت_اول از پشت پرده اشک چشم در قبرستان چرخاندم. هیچ نشانی از قبر او نبود. نمی دانستم عزیز دلم کجای این قبرستان و زیر کدام خاک دفن شده است. فقط می دانستم او این جاست. این جا دفن شده است. اما هیچ نشانی از قبرش نبود. به صورت پسرکم که در آغوشم غرق خواب بود نگاه کردم. او تنها یادگار من از او بود. پسرکم را به آغوشم فشردم و روی خاک سرد قبرستان نشستم. هوا سرد بود و برخورد باد با صورت خیس اشکم صورتم را می سوزاند اما سوزش صورتم در برابر سوزش قلبم هیچ بود. کجای این خاک یار مرا در آغوش کشیده بود؟ درست نبود من روی خاک باشم و او به زیر خروارها خاک! اصلا غسلش داده بودند؟ کسی کفنش کرده بود؟ آقاجان می گفت انگار تعداد زیادی را ماه پیش آورده اند و شبانه این جا خاک کرده اند. بعد از کلی پرس و جو و دادن رشوه به این مامور و آن آژان فقط فهمیده بودند جنازه او را به این جا آورده اند ... دوباره در قبرستان نگاه چرخاندم. اشک چشمم از صورتم روان شده به روی روسری ام می ریخت. چشم های خیس اشکم را به هم فشردم. نباید او را، روزهای خوبم در کنار او را فراموش کنم. چشم به هم فشردم. باید به یاد بیاورم. همه این یک سال و نیم که با او گذشت را باید به یاد بیاورم. کوچکترین خاطره را هم نباید فراموش کنم. خوب یادم است. یک سال و نیم پیش بود. روز هجدهم خرداد سال 56. یک روز گرم بهاری. در حیاط خانه مان غلغله بود. آدم های مختلف که هر کدام مشغول کاری بودند. حیاط پر از آدم بود، پر از دود اسپند و دود آتش زیر دیگ های غذا. لب های همه پر از لبخند بود. گاه گاهی صلوات می فرستادند. حوض بزرگ وسط حیاط پر از میوه بود که زنان فامیل با سرعت آن ها را می شستند، خشک می کردند و با سلیقه در دیس ها می چیدند. من از پشت پنجره اتاق به این هیاهو خیره بودم. قرار بود شب در خانه مان جشن بله بران برگزار شود. بله بران و عقد من با مردی که تا به آن روز هرگز او را ندیدهذبودم. نمی دانستم کیست؟ چه شکلی است یا حتی اسمش چیست؟ گویا چند وقت پیش که همراه آقاجان به ضیافت یکی از دوستانش رفته بودیم او همان جا مرا دیده و مهر من بر دلش نشسته بود. . . •🖌• بہ‌قلم: #ز_سعدی . . 𓆩مرجع‌به‌روزترین‌رمان‌ها𓆪 Eitaa.com/asheghaneh_halal •𓆩⚜𓆪•