#یڪ_جرعہ_ڪتاب📚🌱 ۱-از آن به بعد هر وقت می‌روم هیأت، یا نماز می‌خوانم یاد حرف حسین می‌افتم: «نکند این‌ها لقلقهٔ زبان باشد؟!» ۲-بیا سید جان! این را بگیر، شما پلاکت را همراه داشته باش، من شهید گمنام بشوم بهتر است، آخر آرام گرفتن در مرقد شهدای گمنام، باحال‌تر است. اگر این‌گونه شود، همهٔ مردم ایران، حکم خانوادهٔ آدم را پیدا می‌کنند. ۳-سوال من این است که با همهٔ این شرایط، چگونه جرأت کردی راه بیفتی، فکر نکردی ممکن است نرسی و یخ بزنی؟! با لهجهٔ شیرین آذری و چهره‌ای که سادگی و صداقت از آن می‌بارید گفت: - در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن شرط اول قدم آن است که مجنون باشی. -حاج ابراهیم تا خان طومان