⛔️ خطر یهود در آموزه های قرآن
یهود چون انبیاء الهی را مانع رسیدن به اهداف خود می‌دید، با آنها به جنگ بر‌می‌خاست و تا کشتن ایشان پیش می‌رفت تا اینکه زمان تولد موعود دومی( پیامبراسلام) که در تورات وعده داده شده بود، فرا رسید. یهود برای مقابله با او در کمین نشسته بود. ابتدا مترصد فرصتی بود تا او را از بین ببرد و وقتی در این زمینه ناکام ماند، برای کند کردن حرکت آن حضرت به سوی قدس، جنگ‌های صدر اسلام را برانگیخت و در نهایت با ترور پیامبر اکرم(ص) و نفوذ در سازمان حکومتی او(ماجرای سقیفه)، توانست جانشینی حضرت را به دست گرفته و حضرت علی(ع) را کنار بزند و در این کار با سوء استفاده از بی‌بصیرتی بسیاری از خواص ویاران نزدیک پیامبر، چنان ماهرانه عمل کرد که صدای معترضین، حتی دختر پیامبر(ص) هم به جایی نرسید.
قرآن با اشاره به نقشه های پنهان و پشت پرده یهودیان به مسلمانان هشدار می‌دهد:
🔹«یا ایهَا الَّذینَ امَنوا لا تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللهُ عَلَیهِمْ قَدْ یئِسوا مِنَ الْاخِرَةِ کما یئِسَ الْکفّارُ مِنْ اصْحابِ الْقُبورِ».
🔸 ... در اینجا خصوص یهود را نام می‌برد، یعنی به اصطلاح خطر یهود را گوشزد می‌کند. قرآن به مسئله خطر یهود توجه خاص دارد.
در قرآن مسئله‌ای به عنوان خطر مسیحی که خصوصیت داشته باشد، و یا هر دین و مذهب دیگری، وجود ندارد. عنوان کلی دارد، عنوان خاص ندارد، ولی یهودی یک عنوان خاص دارد.
🔹قرآن به خطر خاص یهود توجه می‌دهد:
«یا ایهَا الَّذینَ امَنوا لا تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللهُ عَلَیهِمْ»
ای اهل ایمان! دوستی و ارتباط نزدیک با آن قومی که خدا بر آنها غضب کرده است نداشته باشید، دوستی و رابطه با آنها را نپذیرید.
🔸 بعد قرآن یک نکته دیگر ذکر می‌کند. که روح آن نکته این است که یهودیت بیش از مقداری که دین ومکتب باشد نژاد است و این یهودیان در عین همبستگی کاملی که باهم دارند به اصول مسلمی که موسی(ع) آورده از جمله معاد اعتقاد ندارند.
🔹 همان‌طور که مشرکین، کفار مشرک، عقیدهشان این است که اگر کسی مرد، دیگر تمام شد، دیگر نه حشری است و نه نشری، این یهود هم اینجور فکر می‌کند.
«قَدْ یئِسوا مِنَ الْاخِرَةِ کما یئِسَ الْکفّارُ مِنْ اصْحابِ الْقُبورِ».
اینها به کلی نومیدند از اینکه آخرتی در کار باشد آنچنان که کفار (مقصود از «کفار» در اینجا مشرکین هستند) از مردگان نومیدند.
قرآن سرسختترین دشمن مسلمین را یهود میداند و میفرماید:
«لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا...»
(مائده 82)
دشمنترین مردم نسبت به کسانی که ایمان آورده اند، یهود و مشرکان هستند اما با تتبع در تاریخ صدر اسلام و جنگ‌های پیامبر با یهودیان، مواردی که دال بر سرسختی این دشمن مهم مومنین باشد به چشم نمیخورد
با توجه به اینکه در قرآن، به تصریح آیات و تاکید بزرگان دین، انحرافی راه ندارد، و عین صدق و راستی میباشد، پس باید ناگفته هایی در تاریخ وجود داشته باشد که اگر کشف شود، ردپای یهود در بسیاری از توطئه های صدر اسلام، قبل و بعد از آن روشن خواهد شد. برای این منظور، ناگزیر باید از مرور برخی نکات کلیدی تاریخ یهود غافل نشویم ودر این مورد جهت بصیرت افزایی واگاهی تاریخ را مرور کنیم.
https://eitaa.com/Bayynat