شعرهایی که سروده سیمین بهبهانی نیستند سال ها پیش در ۲۸ تیر ۱۳۹۵ با سیمین بهبهانی وداع کردیم واز آن روز به بعد شاهدیم که اشعار جعلی بسیار زیادی به وی نسبت داده شده ‌است. اگرچه در زمان حیاتش نیز این نسبت‌های ناروابه او داده می شد و او را می‌آزرد و اعتراضاتش هم به گوش کسی نمی رسید .با گرامیداشت یاد و خاطره این دردانه غزل و ادبیات امروز، بخشی از این غزلیات و اشعار منسوب به او را از سایت یادداشت‌های فردوس سخن نقل می کنیم : از جمله شعرهای منسوب به او، شعری است با عنوان «به تو چه» که این گونه آغاز می‌شود: من اگر کافر و بی‌دین و خرابم؛ به تو چه؟ من اگر مست می و شرب و شرابم؛ به توچه؟ شاعر این شعر، « آبتین پوریا» نام دارد در حالی که به‌طور گسترده در اینترنت به بهبهانی نسبت داده شده‌ است. شعر معروف دیگری با عنوان «هرگز نخواب کورش» نیز به نام سیمین بهبهانی منتشر شده بود که با تکذیب رو به رو شد و بعدها مشخص گردید که شاعر واقعی آن «سورنا آرام » نام دارد. این شعر در مستند جشن‌های دوهزار و پانصد ساله شبکه من و تو به بهبهانی نسبت داده شده بود که صفحه فیس بوک این شاعر، آن را «دروغ شاخدار» و «باعث تاسف» دانست. همچنین برخی از اشعار‌ هادی خرسندی مانند شعر معروف «قلم چرخید و فرمان را گرفتند» به اشتباه به نام سیمین بهبهانی دست به دست می‌شد که اعتراض این شاعر را برانگیخت. سیمین بهبهانی با انتشار دست خطی ضمن ابراز نگرانی از انتشار اشعار نادرست به نام خود، خواهش کرد که با نشر چنین اشتباهاتی «بر گناه وی نیفزایند.» وی همچنین گفت که اغلب اشعارش بدون امضا قابل تشخیص‌اند. صفحه فیس بوک سیمین بهبهانی نیز در سال ۲۰۱۳ از انتشار اشعار اشتباه و نادرست به نام وی انتقاد کرد و خبر داد که ایشان از انتشار این اشعار به نام خود «عمیقاً ناراحتند.» از جمله دیگر اشعاری که «به اشتباه» به نام بهبهانی منتشر شده‌اند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: ۱. زنی را می‌شناسم من که از« فریبا شش بلوکی» است. ۲. «قصه این جاست که شب بود و هوا ریخت به هم». این شعر از سیمین بهبهانی «نیست». ۳. «خنده باید زد به ریش روزگار…» که شاعر واقعی آن «محمود مسعودی» نام دارد. ۴. شعری با عنوان «من از عقرب نمی‌ترسم ولی از نیش می‌ترسم». شاعر این شعر مرحوم مدیحه سرای معاصر ژولیده نیشابوری است که به اشتباه به سیمین بهبهانی نسبت داده می‌شود. ۵. همچنین می‌توان به شعر مشابهی اشاره کرد با سرآغاز «من از شب‌های تاریک بدون ماه می‌ترسم» که از« مرتضی کیوان‌هاشمی» است و در مراسم ترحیم سیمین بهبهانی به اشتباه توسط خطیب مسجد جامع شهرک غرب به نام او خوانده شد. ۶. بعضی کاربران مجازی در تلاشند اشعاری که به نقد دین می‌پردازند را به نام سیمین بهبهانی گسترش دهند. از آن جمله می‌توان به شعری با آغاز ما امت بیچاره و دربند نمازیم اشاره کرد. این شعر از بهبهانی نیست! ۷. بعضی اشعار و نوشته‌های شادی صندوقی و نسرین بهجتی در فضای مجازی به اشتباه به سیمین بهبهانی نسبت داده می‌شوند. از آن جمله شعرهایی با مطلع« دل من حوصله کن داد زدن ممنوع است»یا «ضربه خوردیم و شکستیم و نگفتیم چرا »که این دو شعر از «شادی صندوقی» هستند. ۸. شعری با عنوان (شدم گمراه و سرگردان، میان این همه ادیان…). این شعر از دکتر سید محمدرضا اسلامی است که به اشتباه به سیمین بهبهانی منسوب شده‌ است. ۹. شعری با مطلع (شرابی خوردم از دست عزیز رفته از دستی…) به ساز من که می‌رقصی قیامت می‌کنی، به به بنازم دلبری‌هایت، قلم، الحق که تردستی! این شعر از محمدرضا نظری (لادون پرند) است که به نام سیمین بهبهانی جعل شده ‌است. ۱۰. شعر چه رفتن‌ها که می‌ارزد به بودن‌های پوشالی شاعر این شعر محمد لالوی است و به اشتباه به سیمین بهبهانی نسبت داده می‌شود. ۱۱٫ و غزلی با مطلع «بازهم آیینه و نور وصدا» که غزلی ازحسن فرازمند در کتاب «کلوز آپ، نمای نزدیک» نشر روزگار نو، که برخی آن را به نام حمید مصدق هم منتشر کرده‌اند. درپایان بدنیست به سروده کوتاهی هم از آذر عاصمی شاعره نوپرداز درباره بانو سیمین بهبهانی اشاره بکنیم نه «فروغ»ام و نه «سیمین» غزل نه سپید است زبانم نه سیاه نه گزافم نه زیاد من فقط مثل خودم می گویم: «آذرعاصمی»ام، بچه نازی آباد https://eitaa.com/Bayynat