💫💫💫💫💫💫💫 ۱۰۰ خصلت از خصوصیات اخلاقی حضرت #محمد_مصطفی صلی الله علیه و آله بی شک تأسی به سيره و سنت آن حضرت بر اساس آيه ‌‌کريمه «لقد کان لکم في رسول‌الله اسوه حسنه»و از جمله آنچه در اين مطلب به آن اشاره شده، راهگشای بسیاری از مشکلات و مسائل مبتلا‌به جامعه مسلمانان خواهد بود. 🌺۱-هنگام راه رفتن با آرامي و وقار راه مي رفت. 🌹۲-در راه رفتن قدم ها را بر زمين نمي کشيد. 🌺۳-نگاهش پيوسته به زير افتاده و بر زمين دوخته بود. 🌹۴-هرکه را مي ديد مبادرت به سلام مي کرد و کسي در سلام بر او سبقت نگرفت. 🌺۵-وقتي با کسي دست مي داد دست خود را زودتر از دست او بيرون نمي کشيد. 🌹۶-با مردم چنان معاشرت مي کرد که هرکس گمان مي کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است. 🌺۷-هرگاه به کسي مي نگريست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمي کرد. 🌹۸-هرگز به روي مردم چشم نمي دوخت و خيره نگاه نمي کرد. 🌺۹-چون اشاره مي کرد با دست اشاره مي کرد نه با چشم و ابرو. 🌹۱۰-سکوتي طولاني داشت و تا نياز نمي شد لب به سخن نمي گشود. 🌺۱۱-هرگاه با کسي، هم صحبت مي شد به سخنان او خوب گوش فرا مي داد. 🌹۱۲-چون با کسي سخن مي گفت کاملا برمي گشت و رو به او مي نشست. 🌺۱۳-با هرکه مي نشست تا او اراده برخاستن نمي‌کرد، آن حضرت برنمي‌خاست. 🌹۱۴-در مجلسي نمي نشست و برنمي خاست مگر با ياد خدا. 🌺۱۵-هنگام ورود به مجلسي در آخر و نزديک درب مي نشست نه در صدر آن. 🌹۱۶-در مجلس جاي خاصي را به خود اختصاص نمي داد و از آن نهي مي کرد. 🌺۱۷-هرگز در حضور مردم تکيه نمي داد. 🌹۱۸-اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود. 🌺۱۹-اگر در محضر او چيزي رخ مي داد که ناپسند وي بود ناديده مي گرفت. 🌹۲۰-اگر از کسي خطايي صادر مي گشت آن را نقل نمي کرد. 🌺۲۱-کسي را بر لغزش و خطاي در سخن مواخذه نمي کرد. 🌹۲۲-هرگز با کسي جدل و منازعه نمي کرد. 🌺۲۳-هرگز سخن کسي را قطع نمي کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگويد. 🌹۲۴-پاسخ به سوالي را چند مرتبه تکرار مي کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. 🌺۲۵-چون سخن ناصواب از کسي مي‌شنيد، نمي فرمود «چرا فلاني چنين گفت» بلکه مي فرمود: « بعضي مردم را چه مي شود که چنين مي گويند؟» 🌹۲۶-با فقرا زياد نشست و برخاست مي کرد و با آنان هم غذا مي شد. 🌺۲۷-دعوت بندگان و غلامان را مي پذيرفت. 🌹۲۸-هديه را قبول مي کرد اگرچه به اندازه يک جرعه شير بود. 🌺۲۹-بيش از همه صله رحم به جا مي آورد. 🌹۳۰-به خويشاوندان خود احسان مي کرد ، بي آنکه آنان را بر ديگران برتري دهد. 🌺۳۱-کار نيک را تحسين و تشويق مي فرمود و کار بد را تقبيح مي نمود و از آن نهي مي کرد. 🌹۳۲-آنچه موجب صلاح دين و دنياي مردم بود به آنان مي فرمود و مکرر مي‌گفت هرآنچه حاضران از من مي شنوند به غايبان برسانند. 🌺۳۳-هرکه عذر مي آورد عذر او را قبول مي کرد. 🌹۳۴-هرگز کسي را حقير نمي شمرد. 🌺۳۵-هرگز کسي را دشنام نداد و يا به لقب هاي بد نخواند. 🌹۳۶-هرگز کسي از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد. 🌺۳۷-هرگز عيب مردم را جستجو نمي کرد. 🌹۳۸-از شر مردم برحذر بود ولي از آنان کناره نمي گرفت و با همه خوشخو بود. 🌺۳۹-هرگز مذمت مردم را نمي کرد و بسيار مدح آنان نمي گفت. 🌹۴۰-بر جسارت ديگران صبر مي فرمود و بدي را به نيکي جزا مي داد. 🌺۴۱-از بيماران عيادت مي کرد اگرچه دور افتاده ترين نقطه مدينه بود. 🌹۴۲-سراغ اصحاب خود را مي گرفت و همواره جوياي حال آنان مي شد. 🌺۴۳-اصحاب را به بهترين نام هايشان صدا مي زد. 🌹۴۴-با اصحابش در کارها بسيار مشورت مي کرد و بر آن تاکيد مي فرمود. 🌺۴۵-در جمع يارانش دايره وار مي نشست و اگر غريبه اي بر آنان وارد مي شد نمي توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است. 🌹۴۶-ميان يارانش انس و الفت برقرار مي کرد. 🌺۴۷-وفادارترين مردم به عهد و پيمان بود. 🌹۴۸-هرگاه چيزي به فقير مي بخشيد به دست خودش مي داد و به کسي حواله نمي کرد. 🌺۴۹-اگر در حال نماز بود و کسي پيش او مي آمد نمازش را کوتاه مي کرد. 🌹۵۰-اگر در حال نماز بود و کودکي گريه مي کرد نمازش را کوتاه مي کرد. 🌺۵۱-عزيزترين افراد نزد او کسي بود که خيرش بيشتر به ديگران مي رسيد. 🌹۵۲-احدي از محضر او نا اميد نبود و مي فرمود « برسانيد به من حاجت کسي را که نمي تواند حاجتش را به من برساند.» 🌺۵۳-هرگاه کسي از او حاجتي مي خواست اگر مقدور بود روا مي فرمود و گرنه با سخني خوش و