🔹توی پایگاه مقاومت نشسته بودیم. جواد گفت: درس و مدرسه چی کار کردی؟ گفتم: امسال رد شدم! با تعجب گفت: چرا؟ گفتم: اینجا کار خیلی زیاد هست، بیشتر وقتم اینجا درگیر کارهای پایگاه هستم، دو تا درس ها را افتادم. گفت: فردا ساعت 5، بیا جلو مدرسه. من که امیدی نداشتم دیگر قبول شوم، فراموش کردم. روز بعد حدود ساعت شش و نیم مادرم گفت برو نان بگیر. سوار دوچرخه شدم. از جلو مدرسه که رد می شدم دیدم جواد منتظر کنار در مدرسه ایستاده است. بنده خدا یک ساعت و نیم منتظرم مانده بود. با شرمندگی پیشش رفتم. گفتم: ببخشید، فراموش کردم. با مهربانی گفت اشکال ندارد. بیا. با هم وارد شدیم. رفتیم پیش معلم جبر. معلم تا جواد را دید جلو ایشان بلند شد و بسیار محبت کرد و به من گفت ایشان از شاگردهای ممتاز این مدرسه بودند. جواد گفت این دوست ما مشکل داشت، نتوانسته درس بخواند.شما نمره اش را بدهید تا قبول شود، من قول می دهم جبران کند، خودم هم کمکش می کنم. معلم با اینکه بسیار سختگیر بود، گفت شما هر نمره ای که بخواهید من به ایشان می دهم و حرف شما را قبول دارم. بعد هم پیش معلم زبان رفتیم، او هم جواد را بسیار اکرام کرد و به من نمره قبولی داد و من کلاس اول را رد کردم. تازه فهمیدم این جوان کم حرف و مظلوم از شاگردان ممتاز مدرسه و دانشجو هست و آنقدر آبرو دارد که حتی پس از چند سال معلم های مدرسه به احترامش بلند می شوند. 🌹🍃🌷🌱 محمدجواد جمال آبادی ●➼‌┅═❧═┅┅───┄ بسم الله القاصم الجبارین https://eitaa.com/Besmelahelghasemelgabarin