حکمرانی فرهنگی
📚 کتابخوانی از منظری دیگر 📝 «ادبیاتِ گریز» ✴️ این روزها همه‌جا سخن از فرهنگ کتاب خوانی است. 🔹شوق و شوری در میان نسل جدید به ویژه طرفداران جوان و نوپای منورالفکری در کشور به راه افتاده که تا سرحد ماشین کتابخوانی خود را ارتقا بخشیده و یا کتاب‌های پرفروش را در ویترین کتابخانه خود داشته باشند. 🔻حال بیایید از دریچه‌ای جدید به کتابخوانی نظر بیفکنیم. 🔸تعجب برانگیز است اگر بگویم که گاه کتاب خواندن، زیاد کتاب خواندن، ترویج فرهنگ کتابخوانی، خود نوشدارویی برای التیام دردها و رنج‌های توده‌ها، مکانیسمی دفاعی برای ارضای تجربه‌های اصیلِ سرکوب شده و گریزی به سوی فراسوی جهان واقعیت و نفس کشیدن در اتمسفر جهان آرزوها است. 🔹کتاب و کتابخوانی گاه آبی است گوارا برای فرونشانیدن عطش شورش و روزنه‌ای است برای خاموش ساختن شعله‌های خشم. 🔸کتاب و کتابخوانی مادام که گسست و شکاف میان زندگی واقعی و زندگی مطلوب را از میان برندارد، راهکاری است شبه منطقی و عقلانی‌نما برای حفظ وضعیت موجود. 🔸«آتشی خاموش نشدنی برای تجربه های اصیل انسانی وجود دارد که در صحنه معاصر ارضا نشده باقی می‌ماند ولی چون یکسره از این صحنه پیوند گسیخته و جداست خطری هم برای آن ایجاد نمی کند این عطش با آثار ادبی و [خواندن آن] فرو می نشیند» (اریک فروم، آیا انسان پیروز خواهد شد ص ۹۰) ✍محمد رایجی 🆔@Cultural_governance
192 مشاهده