. 🔸 کوری چشم به واسطه کور کردن چشمه یکی از بزرگان اهل علم و تقوا نقل فرمود که یکی از بستگانشان در اواخر عمرش ملکی خریده بود و از استفاده سرشار آن زندگی را می‌گذارند. پس از مرگش او را دیدند در حالی که کور بود، از او سببش را پرسیدند که چرا در برزخ نابینا هستی؟ گفت: ملکی را که خریده بودم وسط زمین مزروعی آن چشمه آب گوارایی بود که اهالی ده مجاور می‌آمدند و از آن برمی‌داشتند و حیوانات خود را آب می‌دادند به واسطه رفت وآمدشان مقداری از زراعت من خراب می‌شد، و برای اینکه سودم از آن مزرعه کم نشود و راه آمد و شد را بگیرم؛ به وسیله خاک و سنگ و گچ آن چشمه را کور نمودم و خشکانیدم، و بیچاره مجاورین به ناچار به راه دوری مراجعه می‌کردند، این کوری من به واسطه کور کردن چشمه آب است. به او گفتم: آیا چاره ای دارد؟ گفت: اگر وارث‌ها بر من رحم کنند و آن چشمه را جاری سازند تا مورد استفاده مجاورین گردد حال من خوب می‌گردد. ایشان فرمود به ورثه‌اش مراجعه کردم آنها هم پذیرفتند و چشمه را گشودند پس از چندی آن مرحوم را با حالت بینایی و سپاسگزاری دیدم. 🔹 آدمی باید بداند که هرچه می‌کند به خود کرده است: (لَها ما کَسَبَتْ وَعَلَیْها مَااکْتَسَبَتْ) اگر به کسی ستم نموده به خودش ستم کرده، اگر به کسی نیکی کرده به خودش نیکی کرده است. اگر سر کسی را بریده درمواقف برزخی خودش بی سر است و در جهنم سرو پایش به هم پیچیده است چنانچه می‌فرماید: (فَیُؤْخَذُ بِالنَّواصی وَاْلاَقْدام)؛ از اینجاست که حضرت زینب کبری علیهاالسّلام در مجلس یزید به آن ملعون فرمود: وَما فَرَیْتَ اِلاّ جِلْدُکَ وَما قَطَعْتَ اِلاّ رَاءْسُکَ؛ نبریدی مگر پوست خودت را و جدا نساختی مگر سر خود را. 📔 داستان‌های شگفت (شهید دستغیب)، ص٢٩٢ #داستان_کوتاه 🔰 @DastanShia