همین دیروز ما بچه های گِل آلود بودیم ما کی بزرگ شدیم؟! ما بودیم که بازی میکردیم از اینجا به آنجا می دویدیم... در کدام نقطه عاشق شدیم؟ ما به پای مادرمان می چسبیدیم، ترس از دست دادن داشتیم ما قبلا مادرمان را بغل میکردیم ما کی دستان مادر را رها کردیم که دستان دیگری را گرفتیم... وقتی بازی میکنیم می افتیم،خون می ریزیم در کدام نقطه زانوهایمان خوب شد که حال دلمان خون شد؟ ما کسانی بودیم که با شگفتی های کوچک لبخند میزدیم، حالا ببین آن لبخندها را از چه کسانی گدایی میکنیم؟ همین دیروز ما بودیم که با داستان پری پدربزرگ و مادربزرگ ها خوابمان برد در کدام نقطه بزرگ شدیم که بی خوابی را یاد بگیریم؟ ما بودیم که می دانستیم ساعت ۱۲ شب آخر دنیاست... کی یاد گرفتیم تا صبح زجر بکشیم ما بودیم که اسباب بازی را با دوستمان تقسیم کردیم و شاد بودیم... چقدر زود بزرگ شدیم که دلی برای تقسیم کردن نداریم... همین دیروز ما در آغوش مادرانمان نوزاد بودیم، در کدام زمان بزرگ شدیم که قدرش را ندانستیم؟ 🖌#کانال_دڪتر_انوشه @Dr_anoosheh