- آقای امام حسین ؛ تو شاهدی که من تمامِ اقیانوسِ یخ‌بسته‌ی پشت پلک‌هامُ توی هیئتت باریدم ؛ و اونقدری سبک شدم که مثلِ حُبابایِ حسنا کوچولو ؛ روحم معلق شد تو فضا . ‌ تو شاهدی که چقدر به آدمایی که الان توی کربلاتن حسادت کردم، تو در جریانی که چند بار خودمو گذاشتم به جاشون! امام حسینِ قلبم ؛ تو از تمام غلطای من خبر داری، تو اونی که همه‌ی رازامو بهت گفتم، تو خبر داری از همه‌ی فعل و انفعالات درونی‌م، فقط تویی که می‌دونی چند بار به امیدِ حقیقی شدنِ "ایشالا اربعین میام سمت حرم" خودمو سرپا نگه داشتم . . اصلا بیا یه قراری بزاریم . هر وقت کج رفتم، گوشمو بپیچون ، ولی منُ با دوری از خودت تنبیه نکن ؛ چون آدما یه وقتایی میتونن از دلتنگی هم بمیرن! :) . به قول بابام که همیشه به خدا میگه منو با بچه‌م امتحان نکن ؛ لطفا، خواهشا، ملتمسانه شما هم منو با اربعین امتحان نکن . . آقایی کن و به این دوری پایان بده :))))) .