پاسخ شبهه اول پیامبر نحوه ی نوحه و گریه و عزاداری جاهلی را قبول نداشتند و آن را توأم با بی صبری ، کفر گویی و برخی رفتار نادرست میدانستند و از آن نهی می کردند اما خودشان فرهنگ جدیدی در عزاداری و نوحه در مواجهه با سوگ بستگان را تبیین فرموده اند اما افرادی از سر بی توجهی و عده ای از سر شیطنت تلقی نصفه نیمه از موضع دین نسبت به سوگواری دارند.[ خیال کرده اند اسلام با هر گونه گریه و عزا مخالف است] جالب اینکه در همان عصر پیامبر نیز چنین تلقی اشتباهی به وجود آمده بود وقتی پیامبر را در سوگ فرزندش ابراهیم، گریان دیدند با تعجب پرسیدند شما ما را به صبر در مصیب دستور میدهی اما خود در سوگ فرزند ت گریه میکنی؟! پیامبرفرمود: العين تدمع،و القلب يحزن،و لا نقول الا ما يرضى ربنا،و انا لفراقك يا ابراهيم لمحزونون قلب میسوزد و اشک جاری میشود اما سخنی که بر خلاف رضایت خداوند باشد بر زبان جاری نمیکنم.