أمَّا بَعْدُ: فَإِنَّ الاَْمْرَ يَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ إِلَى الاَْرْضِ کَقَطَراتِ الْمَطَرِ إِلَى کُلِّ نَفْس بِمَا قُسِمَ لَهَا، مِنْ زِيَادَة أَوْ نُقْصَان. اما بعد (از حمد و ثناى الهى، بدانيد!) مواهب پروردگار، مانند قطره هاى باران، از آسمان به زمين نازل مى شود و به هر کس، سهمى، زياد يا کم (مطابق آن چه خداوند مقدّر فرموده) مى رسد. ✍تشبيه نعمت های خداوند به دانه هاى باران، تشبيه بسيار لطیفی است; چرا که دانه هاى نرم باران، به فرمان الهى، به اشکال متفاوتى، در زمين هاى مختلف نازل مى شود. در برخی از زمين ها آن قدر مى بارد که نهرهاى عظيم جارى مى شود و بر بعضى دیگر در تمام سال، مقدار ناچيزى مى بارد. شاید تعبیر دیگر سهم افراد نیز بسته به میزان پذیرش افراد است؛ همچون برخی از زمین ها که خاصیت پذیرش باران بیشتری دارند و‌ در نهایت محصول بهتری هم می دهند و برخی دیگر مانند زمین شوره زار که با وجود باران فراوان، مواهب را نمی پذیرند و نتیجه ای نیز به بار نمی نشانند. منبع؛ خطبه‌۲۳ #فاطمه_شکیب‌رخ #نهج_البلاغه @Ghalamzaniii