#اصول_فقه ۸۴ #مقاصد_شریعت ۲ #بیان_مساله ۲ 🖋 افعال انسان ها، گاهی هدف مند است و گاهی بی هدف. به افرادی که افعال هدف مند دارند، حکیم گویند. در بسیاری از موارد، افعال هدف مند انسان ها، در راستای رفع نواقص و تامین نیازی های ایشان است، ولی خداوند متعال، از هر نقص و نیازی مبرا است. بنابراین، حکیمانه بودن افعال الهی، اقتضای ذات و حکمت او است. ✅ ارسال رسل، انزال کتب و تشریع مقررات، فعل خداوند حکیم است و بر اساس مطالب پیش گفته، کاملا هدف مند است و این اهداف، در نصوص دینی، تبیین شده است. 🔆 نصوص دینی اعم از آیات و روایات، گاهی بیان گر احکام شرعی هستند و گاهی بیان گر اهداف و مقاصد شریعت. تکلیف فقیه در قبال نصوص بیان گر احکام شرعی روشن است زیرا بیش از هزار سال است که فقها به این نصوص پرداخته و از این طریق، احکام شرعی را استخراج می نمایند که خلاصه روند آن عبارت است از: در موارد وجدان نص، ابتدا سند و دلالت این نصوص را بررسی می نمایند و سپس اگر معارض داشت، بر اساس ضوابط باب تعارض، رفع تعارض می نمایند و اگر معارض نداشت، به افتا می پردازند. در موارد فقدان نص نیز از طریق اصول عملیه، حکم ظاهری را کشف می نمایند. ✨ سوال اصلی این است که تکلیف فقیه در قبال نصوص بیان گر اهداف و مقاصد شریعت چیست؟ 🔅 در فرآیند استنباط احکام شرعی، یا در برآیند آن، نصوص بیان گر اهداف و مقاصد شریعت، چه کارکرد و جایگاهی دارد؟ ادامه دارد... 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945