#هفت_شهر_عشق #قسمت_نهم امیر مدینه به فکر فرو می رود و در می یابد که امام راست می گوید، زیرا یزید هرگز با بیعت نیمه شب و مخفیانه امام، راضی نخواهد شد. از سوی دیگر، امیر مدینه که هرگز نمی خواست دستش به خون امام آلوده شود، کلام امام را می پسندد و می گوید:《ای حسین! می توانی بروی و فردا نزد ما بیایی تا در حضور مردم، با یزید بیعت کنی.》 امام آماده می شود تا از قصر خارج شود، ناگهان مروان فریاد می زند:《ای امیر! اگر حسین از اینجا برود دیگر به او دسترسی پیدا نخواهی کرد.》 آن گاه مروان نگاه تندی به امام حسین'علیه السلام' می کند و می گوید:《با خلیفه مسلمانان، یزید، بیعت کن》 امام نگاهی به او می کند و می فرماید:《چه سخن بیهوده ای گفتی، بگو بدانم چه کسی یزید را خلیفه کرده است؟》 مروان از جا بر می خیزد و شمشیر خود را از غلاف بیرون می کشد و به امیر مدینه می گوید:《ای امیر، بهانه حسین را قبول نکن، همین الان از او بیعت بگیر و اگر قبول نکرد، گردنش را بزن.》 مروان نگران است که فرصت از دست برود، در حالی که امیر مدینه دستور حمله را نمی دهد. این جاست که امام، یاران خود را فرا می خواند، و جوانان بنی هاشم در حالی که شمشیرهای خود را در دست دارند، وارد قصر می شوند. مروان، خود را در محاصره جوانان بنی هاشم می بیند و این چنین می شنود:《تو بودی که می خواستی مولای ما را بکشی؟》 ترس تمام وجود مروان را فرا می گیرد. مروان اصلا انتظار این صحنه را نداشت. او در خیال خود نقشه قتل امام حسین'علیه السلام' را طرح کرده بود، امّا خبر نداشت که با شمشیرهای این جوانان، روبه رو خواهد شد. همه جوانان، منتظر دستور امام هستند تا جواب این گستاخی مروان را بدهند؟ ولی امام سخن مروان را نادیده می گیرد و همراه با جوانان، از قصر خارج می شود. مروان نگاهی به امیر مدینه می کند و می گوید:《تو به حرف من گوش نکردی. به خدا قسم، دیگر هیچ گاه به حسین دست پیدا نخواهی کرد. امیر مدینه به مروانِ آشفته می گوید:《دوست ندارم همه دنیا برای من باشد و من در ریختن خون حسین، شریک باشم.》 مروان ساکت می شود و دیگر سخنی نمی گوید. #ادامه_دارد.... #شبتون_امام_رضایی 💞@MF_khanevadeh