پی نوشت پاراگراف آخر: البته عنوان نکردن یا پنهان کردن یا سانسور خود یک چیز است و واقعا حیوان نبودن چیز دیگری‌ست. قرآن دربارهٔ خیلی‌ها میگوید: و لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثيراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا يَسْمَعُونَ بِها أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُ الْغافِلُونَ [179] اعراف به‌‌يقين، خیلی‌ها از جنّ و انس را براى دوزخ پس‌انداختیم؛ آن‌ها قلب‌هایی دارند كه با آن تفقه نمی‌کنند؛ و چشمانى كه با آن نمى‌بينند؛ و گوش‌هايى كه با آن نمى‌شنوند؛ آن‌ها همچون چهار پايانند؛ بلكه گمراه‌تر! اينان همان غافلانند.