📖 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكته‌اى كه در طرز زندگى انسان بسيار مؤثر است اشاره كرده، مى‌فرمايد: «به هر مقدار (از دنيا) #قناعت كنى همان براى تو كافى است»؛ (كُلُّ مُقْتَصَرٍ عَلَيْهِ كَافٍ)
☜ اشاره به اين‌كه نياز آدمى با نحوۀ تفكر و روحيّات او متفاوت مى‌شود. انسان قانع مى‌تواند با زندگى ساده‌اى بسازد در حالى كه افراد غير قانع فكر مى‌كنند نياز آن‌ها با اين‌گونه زندگى‌ها تأمين نمى‌شود و بايد امكانات فراوان در اختيار داشته باشند؛ منزل وسيع همچون يك قصر، وسايل منزل گسترده و در حد آن، خادمان فراوان، مركب‌هاى سوارى، سفره‌هاى رنگين و امثال آن.
😇 گاهى تصور مى‌كنند اين‌ها همه نيازهاى اصلى زندگى آنهاست و گاه نام آن را زندگى در حد شأن مى‌گذارند كه همۀ اين‌ها #فريب نفس اماره است.
اگر روح قناعت بر آن‌ها حاكم باشد مى‌دانند اين‌ها فوق نياز بلكه اسراف است.
همانطور كه در عبارت كفعمى خوانديم كه طبق آن امام عليه السلام مى‌فرمايد: آنچه مافوق ميانه‌روى است اسراف مى‌باشد؛ (كل ما زاد على الاقتصاد اسراف).
امام عليه السلام در گفتار حكيمانۀ ديگرى كه مرحوم علامۀ مجلسى آن را در بحارالانوار نقل كرده مى‌فرمايد: «مَنْ لَمْ يقْنِعْهُ الْيسِيرُ لَمْ ينْفَعْهُ الْكَثِيرُ؛ كسى كه مقدار كم، او را قانع نسازد مقدار زياد (از دنيا) نيز او را قانع نخواهد ساخت».
در حديث ديگرى از آن حضرت آمده است: «ابْنَ آدَمَ إِنْ كُنْتَ تُرِيدُ مِنَ الدُّنْيا مَا يكْفِيكَ فَإِنَّ أَيسَرَ مَا فِيهَا يكْفِيكَ وَ إِنْ كُنْتَ إِنَّمَا تُرِيدُ مَا لَا يكْفِيكَ فَإِنَّ كُلَّ مَا فِيهَا لَا يكْفِيكَ؛ اى فرزند آدم! اگر از دنيا به‌مقدارى كه لازم است و كفايت مى‌كند بخواهى، ساده‌ترين زندگى براى تو كافى است؛ اما اگر چيزى فراتر از آن بخواهى تمام دنيا را هم به تو بدهند تو را كفايت نمى‌كند».
اين مطلب در ميان مردم معروف است و تجربه نيز آن را نشان داده و در اخبار اسلامى هم منعكس مى‌باشد كه انسان اگر در مسير حرص قرار بگيرد هيچ‌چيز او را سير نمى‌كند و صاحب «نفس لا يشبع» يعنى روح سيرى‌ناپذير مى‌گردد.
#نهج_البلاغه_بخوانیم
╭───
│ 🌙 @Mabaheeth
╰──────────