#عقیق #قسمت ۲۹ 🍃حمید را خوب میشناخت! آدمی نبود که به هرکسی نزدیک شود واجازه ی نزدیکی بدهد. شهرزاد جان حمید بود و باید میفهمید کاسه ای زیر نیم کاسه ی این همه صمیمیت است! پوزخندی زد حالا اگر همان اول کار میفهمید مگر فرقی هم میکرد؟ دوباره دلش ریخت...یعنی آیه اش را پیدا کرده بود؟ فکر میکرد روزی اگر دخترش را پیدا کند و ببیند حتما بد حال میشود!همیشه انتظار یک شوک قوی را میکشید و یک مشت رفتار کلیشه ای! اما او گوشه ای نشسته بود و داشت تکه های جور چین زندگی اش را مرتب میکرد و هق هق میکرد.دخترش بالغ تر از آنی بود که فکر میکرد. خیره ای عقیق در دستانش شده بود. این انگشتر... دوباره چشمش رفت سمت آیه. میان رکوع بود که عقیق دخترک از گردنش بیرون زد. یک جفت مردانه ی همین عقیق در دستش ...همان مهر تایید تصوراتش...همان عقیق یمانی اصل مقدس! دست گذاشت روی دهانش تا صدایش بالا نرود. زیرلب خدا خدا میگفت و ...راستی جهان چه عالم صغیری است! کاش کسی برود و خیال آیه را راحت کند که بعد ها ، مال صدرا ،هم سو با آیه ازصغیر بودن جهان گفته و کبیر بودن انسان! آیه بعد از زیارت دنبال حورا گشت اما او را نیافت. داشت دیرش میشد شهرزاد را پیدا کرد که گوشهای به سقف زل زده بود و به فکر فرو رفته بود.... _شهرزاد جان مادرت کجاست؟ شهرزاد به خود آمد و با نگاه به دور و برش گفت: نمیدونم! آیه نگاهی به ساعتش انداخت و گفت: عزیزم من خیلی دیرم شده...باید برم میشه شمارشو بگیری؟ شهرزاد باشه ای گفت و شماره حورا را گرفت...اما حورا خراب تر از آنی بود که بتواند پاسخ شهرزادرا بدهد.... ▪️▫️▪️▫️▪️▫️ 🍃مهران محکم جلوی پای شیوا ترمز کرد.... شیوا خسته تنها نگاهش کرد!واقعا خسته شده بود واقعا! یک ماه بود که داشت با مرد روبه رویش کلنجار میرفت و به نتیجه نمیرسید! شیوا پوفی کشید و راهی مغازه شد. مهران بی حرف پشت سرش قدم برمیداشت. کرکره ی مغازه را داد بالا وبی حرف وارد مغازه شد. مهران با دیدن گل های خشک شده که حالاسی تایی میشوند لبخند میزند. شیوا دیگر طاقتش طاق میشود و با صدای تقریبا بلندی میگوید: نمیخواید تمومش کنید؟ مهران لبخندی میزند و روی صندلی گوشه ی مغازه مینشیند... _سلام! کلافه کرده بود شیوا را حسابی! _سلام.... مهران کمی خم شد و گفت: چی رو باید تموم کنم؟ شما حتی یه دلیل قانع کننده هم به من نمیدید! شیوا دلش میخواست گریه کند! با درماندگی میگوید: دلیل میخواید چیکار آقا مهران؟من واقعا نمیخوام ازدواج کنم...نه با شما نه هیچ کس دیگه! _منم دنبال چراشم... شیوا دستی به پیشانی اش کشید.نه...نمیشد... پی همه چیز را به تنش مالید و تصمیمی گرفت که به احمقانه یا عاقلانه بودنش شک را داشت.... سمت در بازِ مغازه رفت و آن رابست و پلاکارت ، تعطیل است ، را نصب کرد. با جدیت سمت مهران رفت و صندلی دیگری را پیش کشید. مهران کمی جا خورده بود.خودش را جمع و جورکرد. شیوا نگاهش کرد و بعد چشمهایش رابرای چند ثانیه بست...دلش شور میزد ولی...هرچه بادا باد! نگاهش کرد وگفت: شما واقعا دلیل از من میخواید؟