مسیحیت، بشر را در تشویش همیشگی خروج از گناه می‌شناسد. اضطرابی دائمی برای رها شدن از فلاکتی که بودن در این دنیا ایجاد کرده است. مسیح آمده تا گناه بشر را به دوش بکشد و او را مشمول لطف الهی کند. همین احساس غربت انسان در این خانه‌ی گذرا -که وطن نیست- خود نشانه‌ای از لطف و کشش خداست. به تعبیر سنت آگوستین نخستین فیلسوف و متکلم بزرگ مسیحی، انسان فقط در شهر خدا آرام می‌گیرد. شهری که قرارگاه انسان کامل -مسیح- است. اگر انسان درکی از حقایق متعالی ندارد نشان آن است که عقل او از نور اشراقی بی‌بهره است بنابراین باید "ایمان بیاوری تا بفهمی." میلاد حضرت عیسی مسیح علیه‌السلام و سال نو میلادی مبارک 🌲 🆔️ @yaminpour