بسم الله الرحمن الرحیم
سلام عليكم
با تبریک سالروز ولادت پربرکت امام جواد علیه السلام که گویا روز پسر نام گرفته، حدیثی از ایشون با توضیح تقدیم میگردد.
[قابل توجه روانشناسان، مشاوران و خیلیها]
اعتماد به نفس يا توكّل بر خدا؟
يكي از افكاري كه از مغرب زمين به حريم انديشه ناب توحيدي مسلمانان و موحدان نفوذ كرده، اين است كه اعتماد به نفس از فضايل است و بايد ديگران را به آن ترغيب كرد؛ در حالي كه اسلام هرگز اعتماد به نفس را تأييد نكرده است؛ زيرا انساني كه مالك هيچ شأني از شئون خود نيست: «لا يملك لنفسه نفعاً ولا ضرا ولا موتاً ولا حياةً ولا نشوراً»[1]
چگونه مي تواند بر خود تكيه كند؟
آنچه از نظر اسلام فضيلت به شمار مي رود و دين به آن بها مي دهد اعتماد و توكل بر خداست، چنانكه حضرت امام جواد (عليه السلام) فرمودند: «الثقة بالله تعالي ثمن لكل غال وسُلَّم إلي كل عال»[2]
؛ اعتماد به خدا بهاي هر كالاي گرانبها و نردبان صعود به هر درجه بلندي است. تكيه گاه مؤمن، قدرت بي كران و مستقل خداي سبحان است، نه قدرت خودش و نه قدرت ديگران.
اما اعتماد به نفس يا اعتماد به ديگران از نظر اسلام رذيلت است؛ زيرا معناي اعتماد به نفس آن است كه انسان به حول و قوّه خود اعتماد كند، در حالي كه خداي سبحان در معرفي مؤمنان مي فرمايد: آنان در برابر تهاجم بيگانگان مي گفتند: (حسبنا الله ونعم الوكيل)[3]
. آنان نمي گفتند قدرت نظامي و توان رزمي ما كافي است.
انساني كه در برابر خدا عاجز است و مالك چيزي نيست، بايد بر خدا توكل كند نه بر نفس خود.
===========
[1]ـ مفاتيح الجنان، تعقيب نماز عصر.
[2]ـ بحار، ج 75، ص 364.
[3]ـ سوره آل عمران، آيه 173.
مراحل اخلاق در قرآن، علامه جوادی آملی، صص ۳۶۷ و ۳۶۸
https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402